5 Mart 2017 Pazar

İSLAM'DA AİLE HAYATI: Ailede Anne-Baba ve Çocuklar arası iletişim

Bismillahirrahmanirrahim. Elhamdülillahi Rabb'il âlemin. Ve sallallahu ve selleme ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmaîn.


Ailede Eşler Arası İletişim: Ailenin temeli eşler arasındaki ilişkidir.

-Sağlıklı bir ilişki, iki kişinin bilinçli olarak, düşünüp taşınıp, sorumluluk içinde aldığı karara dayanır.

-Sağlıklı ilişki içine giren bireyler, diğerini değerli ve onurlu görür, onu olduğu gibi kabul eder.

-Bu kişiler kendi sınırlarının farkındadırlar, sürekli etkileşim ve dayanışmada olmaktan çekinmezler, olgun insanlardır.

-Evliliğin yaşaması için, kendi gereksinimleri ile “Yuvanın” gereksinimleri arasında bir denge kurarlar.

-Kendi bencil sınırları içine kapanıp kalmamaya özen gösterirler.

-Davranışlarıyla olgun insan modelini çocuklarına gösterirler.

-Kendilerine ve diğerlerine saygıları vardır.

Böyle anne-babanın kurduğu aile içinde yetişen çocukların güven ve sevgi gereksinimleri doğal olarak karşılanır. Sağlıklı iletişim kuran böyle bir ailede çocuklar kişisel becerileri gelişir ve kendi kişiliklerini bulabilirler.

Ailede Anne-Baba ve Çocuklar arası iletişim:

Anne-babanın temel görevi, çocuğun duygusal, fiziksel ve sosyal gereksinimlerini karşılamak, bir yandan da sağlıklı gelişimi için en iyi ortamı hazırlamaktır. Çocuk, anne ve babanın ona sunduğu kişilik ve cinsiyet modelleri ile sosyal kuralları ve ahlaki değerleri öğrenerek, karşılıklı bir etkileşim içinde büyür.


-Çocuğun aile üyeleri ile olan ilişkileri, diğer bireylere karşı tutum ve davranışların temelini oluşturur.

-Aile, çocuğun ilk sosyal deneyimini edindiği yerdir. Çocuğa yöneltilen davranış ve ona karşı takınılan tavır, bu ilk yaşantıların örülmesinde büyük önem taşır.

Başarısız iletişimin sonuçları:

-Sert bir denetim altında tutulan ya da eğitim yöntemleri değişken olan ailelerde büyüyen çocuklar, karşı çıkma ve saldırganlık gibi yollarla kendilerini kabul ettirmek istemekte ve kendi iç dünyalarını açıklamakta zorluk çekmektedirler.


-Hor gören, cezalandıran ya da hem sevip hem de soğuk davranan anne ve babaların çocukları başka birinin desteği yada yardımı olmadan hiç bir şey yapamayan bir kişilik yapısına sahip olmaktadırlar.

-Çocukluk yıllarında, kendi anne babasıyla sağlıklı bir iletişim kuramayan, yeterli sevgi göremeyen ya da aşırı baskı altında büyümüş bir annenin veya babanın tutumları, bu kötü deneyimler nedeni ile olumsuz olabilir. Bu durum çocukla olumsuz bir iletişim kurulmasına sebep olur.

-Anne ve babanın sevgi ve ilgisinden yoksun olarak büyüyen çocuklar, büyük bir sevgi açlığı gösterirler, bu açlık da bir takım davranış ve uyum bozukluklarına neden olabilir.

Başarılı iletişimin sonuçları:

-Aile içinde gerçekleşen başarılı ilişkiler, mutlu, arkadaşça, bunalımdan uzak ve yapıcı bireylerin oluşumunu sağlar.


-İyi bir iletişimin gerçekleştiği aile ortamında, çocuklar düşünme, düşünce ve duygularını açıklama özgürlüğü ve alışkanlığı kazanırlar.

-İşbirliği, yardımlaşma ve paylaşma davranışlarını geliştirirler.

-Evlerinde yakın ilgi, sevgi ile büyüyen, dengeli davranış örüntüleri olan ve eşit davranış gören çocuklar; en etkin ve arkadaşlarıyla ilişkilerinde en başarılı çocuklar olmaktadırlar.

-Çocukluk döneminde sevgi ve güven duygusuyla yetiştirilen çocuk, mutlu bir ergen adayıdır. Daha o dönemde anne ve babasıyla başarılı bir iletişim kurabilen çocuk, zorlu ergenlik döneminde de aynı arkadaşça ilişkilerini sürdürerek, kişisel sorunlarını kolaylıkla çözebilir.

http://www.pedamed.com.tr/tr/icerik/72/aile-danismanligi-nedir

Sallallahu ve sellem ve ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmain. Ve’l hamdüli’llahi rabbi’l âlemin.

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah-u Teala’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH azze ve celle BİLİR

Hiç yorum yok: