DUALARIM (2)

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”
Bismillahirrahmanirrahim

Allah’ım benim,ailemin ve tüm müminlerin imanını,itikadını,kalbini,ahlakını,dünyalık ,ahiretlik tüm işlerini Sana emanet ediyorum.Onları koruyacak olan Sensin.El Hafız isminle koru ve El Hakem isminle bizim hakkımızdaki kararları Sen ver,bizi nefsimize bırakma.Bizim layık olduğumuzu değil Senin layık gördüğünü ver bize.

Allah’ım bize Peygamberimizin sav kulluğu gibi bir kulluk,imanı gibi bir iman,ibadeti gibi bir ibadet nasip et ve öyle razı ve hoşnut ol ki bizden tüm müminler cennetinin 8 kapısından da girelim.

Allah’ım kimler doğru yolda ise,Senin rızan kimlerleyse,bana ,aileme ve tüm müminlere onları sevmeyi,onlarla beraber olmayı nasip et.Dinimi doğru öğrenmek istiyorum.Razı olduğun ehl-i sünnet alimlerinin kitaplarını okuyup,doğru olarak anlamayı ve amel etmeyi nasip et.

Ey büyük Allah’ım kalpleri iyiden kötüye,kötüden iyiye çeviren ancak Sensin.Kalbimizi dininde sabit kıl,dininden döndürme,müslümanlıktan ayırma.

Bizleri hayatta bıraktığın sürece günahları terkettirmekle bize merhamet eyle.

Allah’ım Hakkı (doğruyu) hak olarak göster ve Hakka tabi olarak yaşamakla bizi rızıklandır.Bize batılı (yanlışı) batıl olarak göster ve ondan kaçınmakla bizi rızıklandır ve eşyanın hakikatını olduğu gibi göster.

Allah’ım Senden rahmetine sebep olacak şeyleri,mağfiretine sebep olacak iradeni,her türlü günahtan kurtuluşu ,her türlü iyiliği elde etmeyi,cennete kavuşmayı,cehennem ateşinden kurtulmayı diliyorum.

Allah’ım bana bağılamayacağın bir günah,ferahlık vermeyeceğin bir sıkıntı,ödettirmeyeceğin bir borç,yerine getiremeyeceğim dünya ve ahiret ihtiyaçlarından herhangi bir ihtiyaç bırakma.

Ey Allah’ım!Sen kudretli bir Meliksin,ne istersen o olur.Şu anda içinde bulunduğum durumda beni başarılı kıl.Dünya ve ahirette bana mutluluk ver.Hayat ve ölüm fitnesinden koru ve korktuğumuz şeylerden bizi emin eyle.Ey gizli lutufta bulunan Allah’ım !Allah’ın rahmeti seyyidimiz Muhammed sav üzerine,ailesine ve ashabına olsun.Hamd alemlerin Rabbi Allah’adır.

Allah’ım bize keder ve dert verme,bizi koru;bizden yardımını esirgeme.

Allah’ım gizlediğim şeylerimi açığa vurduklarımdan daha hayırlı eyle.Açığa vurduklarımı da güzel eyle.Allah’ım ben katı bir insanım beni yumuşat.Cimriyim cömert yap.Zayıf biriyim bana kuvvet ihsan eyle.Sana karşı kusur işlemeden,kulluk vazifemi ihmal etmeden ruhumu kabzet.Gaflet içinde olduğum halde beni öldürmenden,beni gaflet içinde bırakmaktan ve gafillerden kılmandan Sana sığınırım.

Allahım! Kelimetullahı ve kelimetülhakkı dünyanın her yerinde bir kez daha i’lâ buyur. Bizim ve dünyanın her köşesindeki bütün kullarının kalblerini imana, İslam’a, Kur’ân’a ve iman hizmetine aç ve bizi bu vazifede istihdam buyur. Gökte ve yerdeki kulların arasında bizim için sevgi ve hüsnükabul vaz’et. Bizi muhlis, muhlas, müttaki, vera’ sahibi, zâhid, kurbiyete mazhar, Rabbinden hoşnut ve Rabbi kendisinden hoşnut, Seni seven ve nezdinde sevilen, huşû sahibi, mütevazi, Kur’ân ahlâkıyla ahlâklanmış kullarından eyle. Efendimiz Hazreti Muhammed’e, âline ve bütün ashabına da salât ü selâm eyle! Âmîn! Sonsuz defa âmîn!

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

37.PEYGAMBERİMİZİN (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) FAZİLETLERİ

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim” Bismillahirrahmanirrahim Canlılar içinde ilk olarak Muhammed aleyhisselamın ruhu yaratıldı. Tevrat, İncil ve Zebur’da övülüp müjdelenmiştir. Âmine validemiz ona hamile olunca, bütün putlar yüzüstü devrildi. Bütün şeytanlar ve sihir yapan büyücüler âciz kalıp, işlerini yapamaz oldular. Doğunca da bütün putlar yıkıldı. Doğduğu gece, Kisra’nın sarayı yıkıldı. Mecusilerin bin yıldan beri yanan ateşi söndü. Save gölünün suyu kurudu. Safiye Hatun anlatır: Doğduğu gece 6 alamet gördüm: 1- Doğar doğmaz secde etti. 2- Başını kaldırıp “La ilahe illallah inni Resulullah” dedi. 3- Her taraf aydınlandı. 4- Yıkayacaktım, biz Onu yıkadık diye bir ses işittim. 5- Göbeği kesilmiş ve sünnet edilmiş gördüm. 6- Sırtında nübüvvet mührü vardı. İki küreği ortasında “La ilahe illallah Muhammedün Resulullah” yazılı idi. Çocuk iken, başı hizasında bir bulut gölge yapardı. Ona salevat okumak âyet-i kerime ile bildirildi. Kelime-i şehadette, ezanda, ikamette, namazdaki teşehhüdde, birçok dualarda ve Cennette Allahü teâlâ, Onun ismini kendi isminin yanına koymuştur. Allahü teâlâ, Onu kendisine habib [sevgili] yaptı, herkesten daha çok sevdi. Kimseden bir şey öğrenmemiş iken, Allahü teâlâ Ona, her ilmi, her üstünlüğü verdi. Her yerde her zaman mübarek kalbi hep Allahü teâlâ ile idi. Allahü teâlâ, bütün peygamberlere (Ya Âdem, ya Musa, ya İsa)diyerek ismi ile hitap ederken, Ona (Ya eyyühennebiyyu, ya eyyüherresul) diye özel hitap ediyor. Namazda otururken, (Esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi) okuyarak, Ona selam vermek emrolundu. Namazda, başka bir Peygambere böyle söylemek caiz olmadı. Her peygamber kendi milletine, o ise her millete gönderilmiştir. Her peygamber, iftiralara kendisi cevap verdi, fakat ona yapılan iftiralara Allahü teâlâ cevap verdi. İsmi ile çağırmak, yanında yüksek sesle konuşmak haram idi. Mübarek hanımları müminlerin anneleri idi ve onlarla evlenmek başkalarına haram edildi. Önünden gördüğü gibi, arkasından da görürdü. Mübarek teri, gül gibi güzel kokardı. Uzun kimselerin yanında iken, onlardan yüksek görünürdü. Güneş ve Ay ışığında gölgesi yere düşmezdi. Üstüne sinek ve başka hiçbir böcek konmazdı. Çamaşırları, ne kadar çok giyse de hiç kirlenmezdi. Taş üstüne basınca, izi kalır, kum üstünde iz bırakmazdı. Sözü çok vecizdi. Az kelime ile çok şey anlatırdı. Eshabının hepsi, peygamberler hariç, bütün insanlardan üstündür. Onun ümmeti de bütün ümmetlerin en üstünüdür. Onu ve ehl-i beytini sevmek farzdır. Hazret-i Azrail, içeri girmek için izin istedi. Başka hiç kimseden izin istemedi. Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır. “Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim” Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır. EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

36.HİLYE-İ SAADET (2)

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

Bir önceki yazıma devam ediyorum inşallah:

Güzel huyların hepsi Resulullah efendimizde toplanmıştı. Güzel huyları, Allahü teâlâ tarafından verilmiş olup, çalışarak, sonradan kazanmış değildi. Bir Müslümanın ismini söyleyerek, hiçbir zaman lanet etmemiş ve asla mübarek eli ile kimseyi dövmemiştir. Kendi için, hiçbir şeyden intikam almamıştır. Allah cc için intikam alırdı. Akrabasına, Eshabına ve hizmetçilerine tevazu ederek, iyi muamele eylerdi. Ev içinde çok yumuşak ve güler yüzlü idi. Hastaları ziyarete gider, cenazelerde bulunurdu. Eshabının işlerine yardım eder, çocuklarını kucağına alırdı. Fakat, kalbi bunlarla meşgul değildi. Mübarek ruhu melekler âleminde idi.

Resulullah efendimizi ansızın gören kimseyi korku kaplardı. Kendisi yumuşak davranmasaydı, Peygamberlik hallerinden, asla kimse yanında oturamaz, sözünü işitmeye takat getiremezdi. Halbuki, kendisi, hayasından, mübarek gözleri ile kimsenin yüzüne bakmazdı.
Peygamber efendimiz, insanların en cömertiydi. Bir şey istenip de, yok dediği görülmemiştir. İstenilen şey varsa verir, yoksa, cevap vermezdi. O kadar iyilikleri, o kadar ihsanları vardı ki, Rum imparatorları, İran şahları, o kadar ihsan yapamadılar. Fakat kendisi sıkıntı ile yaşamayı severdi. Öyle bir hayat yaşıyordu ki, yemek ve içmek hatırına bile gelmezdi. Yemek getirin yiyelim veya falanca yemeği pişiriniz buyurmazdı. Yemek getirirlerse yer, her ne meyve verseler kabul ederdi. Bazen aylarca az yer, açlığı severdi. Bazen de çok yerdi. Yemeği üç parmakla yerdi. Yemek sonunda su içmezdi. Suyu otururken içerdi. Başkaları ile yemek yerken, herkesten sonra el çekerdi. Herkesin hediyesini kabul ederdi. Hediye getirene karşılık olarak, katkat fazlasını verirdi.

Çeşitli elbise giymek âdet-i şerifesi idi. Yabancı devlet elçileri gelince süslenirdi. Yani kıymetli ve nefis elbise giyerek, güzel yüzünü gösterirdi. Yüzüğünü mühür olarak kullanırdı. Yüzüğü üzerinde(Muhammedün Resulullah) yazılı idi. Yatağı deriden olup, içi hurma ağacı iplikleri ile dolu idi. Bazen bu yatak üzerine, bazen yere serili deri üzerine, bazen de, hasır veya kuru toprak üzerine yatardı. Mübarek avucunun içini sağ yanağının altına koyup, sağ yanı üstüne yatardı.

Resulullah efendimiz, zekât malı almaz, çiğ soğan ve sarmısak gibi şeyler yemez ve şiir söylemezdi.

Server-i âlem efendimizin mübarek gözleri uyur, kalb-i şerifi uyumazdı. Aç yatıp tok kalkardı. Asla esnemezdi. Mübarek vücudu nurani olup, gölgesi yere düşmezdi. Elbisesine sinek konmaz, sivrisinek ve diğer böcekler mübarek kanını içmezdi. Allahü teâlâ tarafından Resulullah olduğu bildirildikten sonra, şeytanlar göklere çıkarak haber alamaz ve kâhinler söyleyemez oldu.
Bir kimse, Peygamber efendimizi rüyada görse, muhakkak Onu görmüştür; çünkü şeytan Onun şekline giremez.

Rabbimiz cc bize Peygamberimizi sav önce rüyada,sonra ölüm anında ve nihayetinde de Firdevs cennetinde görmeyi nasip etsin .
AMİN sonsuz kere amin.

Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

35.HİLYE-İ SAADET(Resulullahın (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) görünüşü) (1)

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

Peygamber efendimizin mübarek yüzü ve bütün a’za-i şerifesi ve mübarek sesi, bütün insanların yüzlerinden ve a’zasından ve seslerinden güzeldi. Mübarek yüzü, bir miktar yuvarlakdı. Neşeli olduğu zamanda, mübarek yüzü ay gibi nurlanırdı. Sevindiği, mübarek alnından belli olurdu.  Resulullah efendimiz, gündüz nasıl görürse, gece dahi öyle görürdü. Önünde olanları gördüğü gibi, arkasında olanları dahi görürdü. Yana ve geriye bakacağı zaman, bütün bedeni ile dönüp bakardı. Yeryüzüne nazarı, semaya bakmasından ziyade idi. Mübarek gözleri büyüktü. Mübarek kirpikleri uzundu. Mübarek gözlerinde bir miktar kırmızılık vardı. Mübarek gözlerinin karası gayet siyahtı. Fahr-i âlem efendimizin alnı açıktı. Mübarek kaşları inceydi. Kaşları arası açıktı. İki kaşı arasında olan damar, hiddetlenince kabarırdı. Mübarek burnu gayet güzel olup, orta yeri bir miktar yüksekti. Mübarek başı büyüktü. Mübarek ağzı küçük değildi. Mübarek dişleri beyazdı. Mübarek ön dişleri seyrekti. Söz söylediği zamanda, sanki dişleri arasından nur çıkardı. Allahü teâlânın kulları arasında ondan daha fasih ve tatlı sözlü kimse görülmedi. Mübarek sözleri gayet kolay anlaşılır, gönülleri alırdı ve ruhları cezb ederdi. Söz söylediği zaman, kelimeleri inci gibi dizilirdi. Bir kimse saymak istese, kelimelerini saymak mümkündü. Bazen iyi anlaşılması için, üç kere tekrar ederdi.(bir bilgi: Cennette Muhammed aleyhisselam gibi konuşulacaktır.) Mübarek sesi, kimsenin sesinin yetişemediği yere yetişirdi. Peygamber efendimiz güler yüzlü idi. Tebessüm ederek gülerdi. Gülerken, mübarek dişleri görünürdü. Güldüğü zaman, nuru duvarlar üzerine ziya verirdi. Ağlaması da, gülmesi gibi hafifti. Kahkaha ile gülmediği gibi, yüksek sesle de ağlamazdı, ama mübarek gözlerinden yaş akar, mübarek göğsünün sesi işitilirdi. Ümmetinin günahlarını düşünüp ağlardı ve Allahü teâlânın korkusundan ve Kur’an-ı kerimi işitince ve bazen de namaz kılarken ağlardı. Resulullah efendimizin sav mübarek parmakları iriydi. Mübarek kolları etliydi. Mübarek avuçlarının içi genişti. Bütün vücudunun kokusu, miskten güzeldi. Mübarek bedeni, hem yumuşak, hem de kuvvetliydi. Enes bin Malik diyor ki, Resulullaha on sene hizmet ettim. Mübarek elleri ipekten yumuşaktı. Mübarek teri miskten ve çiçekten daha güzel kokuyordu. Mübarek kolları, ayakları ve parmakları uzundu. Mübarek ayaklarının parmakları iriydi. Mübarek ayaklarının altı çok yüksek olmayıp, yumuşaktı. Mübarek karnı geniş olup, göğsü ile karnı beraberdi. Omuz başının kemikleri iriydi. Mübarek göğsü genişti. Resulullahın kalb-i şerifi, nazargâh-ı ilahi idi. Resulullah efendimiz çok uzun boylu olmayıp, kısa dahi değildi. Yanına uzun bir kimse gelse, ondan uzun görünürdü. Oturduğu zaman, mübarek omuzu, oturanların hepsinden yukarı olurdu. Mübarek saçları ve sakallarının kılı çok kıvırcık ve çok düz değildi. Mübarek saçları uzundu. Önceleri kakül bırakırdı, sonradan ikiye ayırır oldu. Mübarek saçlarını bazen uzatır, bazen de keser, kısaltırdı. Saç ve sakalını boyamazdı. Vefat ettiği zamanda, saç ve sakalında ak kıl, yirmiden azdı. Mübarek bıyığını kırkardı. Bıyıklarının uzunluğu ve şekli, mübarek kaşları kadardı..  Resulullah efendimiz sav misvakını ve tarağını yanından ayırmazdı. Mübarek saçını ve sakalını tararken aynaya nazar eylerdi. Geceleri mübarek gözlerine sürme çekerdi. Kâinatın efendisi (sallallahü aleyhi ve sellem) önüne bakarak, süratle yürürdü. Bir yoldan geçtiği, güzel kokusundan belli olurdu. Peygamber efendimiz kırmızı ile karışık beyaz benizli olup, gayet güzel, nurlu ve sevimli idi.( bir bilgi:Bir kimse, Peygamber “aleyhissalatü vesselam” siyah idi dese, dinden çıkar). Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır. “Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim” Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır. EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR Konuya devam edeceğim inşallah.

PEYGAMBERİMİZİ (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) SEVMEK

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak, emsalsiz, gizli güzelliklerinin tecellilerini, irade sahibi ve kendisine aşkla dolu bir aynada görmek ve başkalarının nazarıyla da güzelliklerine bakmak istediği için Hz. Muhammed’i (sav) ve insanoğlunu yaratmıştır. 

Sevginin kaynağı mükemmeliktir. İnsan yaradılışı itibarıyla mükemmele karşı sevgi duyar. Gerçek aşk fıtrata yerleştirilmiş sevme duygusunun ruhun emriyle harekete geçerek mahbuda yönelmesidir ki , en üstün seviyesi ”ilahi aşk” ve ondan hemen bir mertebe aşağısı da “peygamber aşkı”dır. Allah-ü Teala’yı sevmemiz O’nun peygamberine olan sevgimizle tezahür eder. Zira Hz.Peygamber’i sevmek O’nda tecelli eden ilahi isim ve sıfatları sevmektir. Cenab-ı Hakk’ın varlık aleminde yarattığı en mükemmel sanatı olan Resüller Serveri Hz. Muhammed(sav)’e duyulan sevgi, O’nun Yaratacısına olan sevginin tezahürüdür. Bu sebeple Allah aşkı ile Peygamber aşkı hiçbir zaman birbirinden ayrı düşünülmemiştir. Peygamberimizi sav sevmek O’nu tanımamızı, tanımak da sevgimizi güçlendirecektir.

Peygamberimiz sav insanların durumunu düzeltmek için canıyla , malıyla çalışan,iyilik ve yardımı en güzel olanıydı.

Kalkarken de otururken de hep Allah’ı cc zikrederdi.

Bir cemaatin yanına geldiğinde başa geçmez meclisin sonuna oturur, ashabına da bunu emrederdi.

Kendisiyle beraber oturan herkese değer verirdi. Herkes kendini en itibarlı kişi zannederdi. Onlar dönüp gidinceye kadar dinler,sabrederdi. Biri bir istekte bulunursa onu hemen yerine getirir; imkanı olmadığında bunu tatlı dille anlatırdı.

O’nun sav meclisinde kimse ayıplanmaz ve kimsenin ayıp ve kusuru dışarı vurulup yayılmazdı.

Daima güler yüzlü,yumuşak huylu, şefkat ve merhameti bol bir insandı. Sert ve kaba sözlü değildi. Hoşuna gitmeyen şeyleri görmezlikten gelirdi. Hiç kimsenin ümidini kırmaz, hoşlanmadığı bir söz veya davranışı sukütla karşılardı.

Kendi hesabına üç şeyden sakınırdı:
1.insanlarla münakaşa ve mücadele etmekten,

2.boş sözlerden,

3.yararsız ve boş şeylerle , kendisini ilgilendirmeyen işlerle uğraşmaktan.

Başkaları adına da üç şeyden uzak dururdu:
1.insanları tenkit etmekten,

2.insanların ayıp ve kusurlarını ,gizli hallerini araştırmaktan,

3.insanlara hakaret etmekten.

İlk konuşanla son konuşanı aynı dikkatle dinler asla bıkkınlık göstermezdi. Onların güldüklerine güler, onların hayret ettiklerine de hayret ederdi.

Kendini olduğu gibi göstermeyen övgüleri kabul etmezdi.

Hakkın sınırını aşmadıkça kimsenin sözünü kesmezdi.Sınır aşıldığında ya müdahale eder ya da kalkıp giderdi.

Söz ve davranışlarında hiçbir zaman haddi aşmamış , çirkin bir söz söylememiş, çirkin bir davranışta bulunmamıştır.

Kendisine yapılan zulümlerden intikam almazdı.Allah’ın cc haramları çiğnendiğinde ise şiddetle öfkelenirdi.

Luzumsuz konuşmazdı. Müslümanları birbirine ısındıracak ve birbirlerinden nefret ettirmeyecek şekilde konuşurdu.

Kendisinden birşey istendiğinde asla “hayır” demezdi.

Yüksek sesle konuşmaz, arkadaşlarının yanında ayaklarını uzatmazdı, ağızlarının içi görülecek şekilde kahkaha ile gülmezdi.

Haya duygusunu davranışların kontrol mekanizması olarak görürdü, hiç karamsarlığa düşmezdi.

Nimet az bile olsa, ona büyük değer verir, asla nankörlük etmez, onu hiçbir zaman kötülemezdi.

Yiyecek ve içecekleri ne över ne de kötülerdi.

Dünya için ve dünyada kendisini ilgilendiren işler için asla öfkelenmezdi. Fakat hakka tecavüz söz konusu olduğunda hakkı sahibine iade etmedikçe ve haksızı gereğince cezalandırmadıkça öfkesi dinmezdi.

Öfkelendiğinde hemen vazgeçer ve bunun için büyük gayret sarfederdi.

Kendisine yapılan kötülüklere göz yumar, bağışlardı.

Birşey hakkında iki şıktan birini tercih durumunda kaldığında kolay olanı seçerdi. (günah olmamak şartıyla)

O’nun ümmetinden olabilmek için , O’nun hal ve davranışlarını yani ahlakını kendimize rehber etmeliyiz. Sünnet , herbirimize insan-ı kamil olmada en güvenilir rehber ve en sağlam yoldur. Ahlakımızın güzelleşmesinde, nefis terbiyesinde ve Rabbimizle münasebetlerimizin ayarlanmasında sünnet en doğru rehberdir.

Ashab-ı kiram O’nu her yönüyle taklit ediyor, herşeylerini O’nun yaptıklarına benzetmeye çalışıyorlardı. Allah Resulü’ne sav benzemek onlar için en büyük onur ve erdemdi. Ümmeti olarak bizler de O’nun ahlakıyla ahlaklanıp , sünnetine titizlikle riayet edenlerden olalım. Amin sonsuz kere amin.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”
Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

PEYGAMBERSİZ BİR DİN OLAMAZ (2)

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”
Bismillahirrahmanirrahim

Bir önceki yazıma devam ediyorum inşallah:

Kur’an dışı gelen üç vahiy daha şöyledir:

Bir gün Resulullah efendimizin devesi kayboldu. Münafıklar bunu fırsat bilip, “Hani göklerden, Cennetten, Cehennemden bahsediyordu. Kaybolan devesinin yerini bile bilmiyor” dediler. Münafıkların bu sözü Resulullaha ulaşınca, (Vallahi ben ancak Rabbimin bana bildirdiklerini bilirim. Şu anda Rabbim, bana devemin nerede olduğunu bildirdi. Devem, şu anda falanca yerdedir) buyurdu. Tarif edilen yere gidip deveyi bir ağaca bağlı olarak buldular.(Mevahib-i ledünniyye)

(Üzeyr'in ve Zülkarneyn'in Peygamber olup olmadığını bilmiyorum. Hazret-i Cebrail gelinceye kadar, oturulacak yerlerin en iyisi ve en kötüsünün ne olduğunu soranlara"bilmiyorum" dedim. Cebrail de, "bilmiyorum" dedi. Nihayet Allahü teâlâ bildirdi ki, "Oturulacak yerlerin en iyisi camiler, en kötüsü de sokaklardır.") [Ebu Davud]

Peygamber efendimiz, mestleri üzerine mesh edince, (Ya Resulallah, [ayakları yıkamayı] unuttunuz galiba dediler. Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Hayır, ben unutmadım, Rabbim böyle yapmamı emretti.) [Ebu Davud]

Resulullah efendimiz, bütün emir ve yasakları mesela namazın ve diğer ibadetlerin farzlarını, sünnetlerini, müfsitlerini vahye uygun olarak ümmetine bildirmiştir. Hiçbir şeyi gizli bırakmamıştır. İşte iki âyet-i kerime meali:

(Eğer O [Peygamber] bize atfen, [Kur’ana] bazı sözler katsaydı, biz onu kuvvetle yakalayıp şah damarını koparır, helak ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.) [Hakka 44-47]

(O gayb hakkında cimri değildir.) [Tekvir 24]
Müfessirler bu âyeti şöyle açıklıyorlar:
(Gaybdan yani kimsenin bilmediği vahiyle bildirilen bilgileri ümmetine açıklamak hususunda cimrilik yapmaz, hepsini bildirir. Allah’ın bildirdiklerini niye gizledin diye töhmet altında bırakılamaz, itham edilemez.)

Bu gayb bilgilerini de Resulullah ümmetine tebliğ etmiştir. Namazın farzları, nasıl kılınacağı, diğer ibadet bilgileri hep bu gayb bilgilerdendir. Bunları hâşâ bildirmemesi mümkün mü? İşte bir âyet-i kerime meali:
(Ey Resulüm, Rabbinden sana indirileni tebliğ et. Eğer bunu yapmazsan Onun elçiliğini [Peygamberlik görevini] yapmamış olursun.) [Maide 67]

Görülüyor ki Allah Resulüne düşmanlık, Peygambersiz din meydana çıkarma gayreti, İslamiyet’i içeriden yıkmanın başka yoludur. Bu niyette olup,Yalnız Kur’an diyenler kesinlikle Kur’an-ı kerime de inanmıyorlar. Halbuki, Resulüne karşı gelenlerin yapmak istediklerinin çirkinliğini ve akıbetlerini de Allahü teâlâ Kur’an-ı keriminde mealen şöyle bildiriyor:
(Allah’a ve Resulüne karşı gelen, apaçık bir sapıklıktadır.) [Ahzab 36]

(Kimi, Resule iman etti, kimi de, yüz çevirdi. Bunlara çılgın ateşli Cehennem kâfi gelir.) [Nisa 55]

Vahiysiz dine ait hüküm yoktur.

Peygamberimizin sav vahiy dışında içtihada dayanan sözleri de vardır.Bazı sözlerine, Allahü teâlâ, yanlış demiş ve affettiğini bildirmiştir. Tevbe suresi, 43. âyetinde mealen, (Hay Allah seni affetsin [iyiliğini versin]; [mazeretinde] doğru olanlar ile, yalancı olanlar belli olmadan, niçin onlara izin verdin?) buyuruldu.

Bu ayetten anlaşıldığı üzere Peygamberimizin sav ictihadla söyledikleri de var. Eshab-ı kiram, Peygamber efendimizin sav Kur’an-ı kerim dışındaki mübarek sözlerini anlamak için, (Ya Resulallah, bu vahiy mi, yani Allahü teâlânın kesin emri mi, yoksa kendi ictihadınız mı?) diye sorarlardı. Peygamber efendimiz de, vahiyse vahiy, değilse kendi ictihadı olduğunu bildirirdi.

İctihad makamına varmış bulunan yüksek kimseler, kendi ictihadlarına göre hareket etmek mecburiyetindedir. Başka müctehidlerin ictihadlarına tâbi olamazlar. Hatta Peygamberlerin zamanlarında da, sahabeden biri, kendi Peygamberinin ictihadına uymayan ictihadda bulunursa, kendi ictihadına göre hareket ederdi. Peygamberler de ictihad ederlerdi. Fakat ictihadlarında hata ederlerse, Allahü teâlâ, derhal Cebrail aleyhisselamı göndererek, hataları vahiy ile düzeltilirdi. Yani Peygamberlerin ictihadları hatalı kalmazdı. Mesela, Bedir gazasında alınan esirlere yapılacak şey için, Server-i âlem bazı Sahabe-i kiram ile birlikte bir türlü, Hazret-i Ömer ise, başka türlü ictihad etmişti. Sonra, âyet-i kerime gelerek, Allahü teâlâ, Hazret-i Ömer’in ictihadının doğru olduğunu bildirdi.

Peygamber efendimiz tarafından böyle ictihadla söylenenler, dini emir ve yasaklara ait hüküm ise, düzeltildiği için, neticede Peygamber efendimizin söyledikleri vahiy oluyor, yani son söylediği vahiy oluyor. Âyet âyeti nesh edebiliyor, hadis hadisi nesh edebiliyor, hadis âyeti nesh edebiliyor. Bunlar da vahiy ile oluyor, yani dine ait bir hüküm vahiy ile oluyor. Vahiysiz dine ait hüküm yoktur.

İctihadda Eshab-ı kiramdan biri, Peygamber efendimize uymayabilirdi. Fakat bu ahkam, Peygamber efendimiz zamanında hatalı ve şüpheli olamazdı. Çünkü, Cebrail aleyhisselam gelerek, yanlış olan ictihadlar, Allahü teâlâ tarafından hemen düzeltilir, hak ile bâtıl birbirinden hemen ayrılırdı. Peygamber efendimizin vefatından sonra meydana çıkarılan ahkam ise, böyle değildir. Bunun için, vahiy zamanında ictihad olunan ahkamı, hem yapmak, hem de inanmak lazımdır. (c.2, m.36)
Düzeltildiği için Resulullahın yanlış olan, vahye dayanmayan bir ictihadı yoktur. Hepsi vahye dayanır.

Peygamber efendimizin zamanında eshab-ı kiramın ictihadı bile hatalı olmuyor, hemen vahiy gelip düzeltiliyor, düzeltilmiş hâli vahiy oluyordu. [Buradan, (Her birine Cenneti vaad ettim, Hepsinden razıyım, onlar da benden razıdır) mealindeki âyet-i kerimelerle ve, sekiz muhaddis âlimin naklettiği (Eshabım gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız hidayete erersiniz. Eshabımın ihtilafı [farklı ictihadları] sizin için rahmettir) mealindeki hadis-i şerifle methedilen Eshab-ı kiramın derecesini de anlamalıdır. Bu yüzden mezhep imamlarımız da onlardan gelen her haberi senet kabul etmiş, bunlara uymayan ictihadlarını bile hemen terk etmişlerdir.] Önemli olan neticedir. Bunun için Peygamber efendimiz, (Yemin ederim ki, ben size ancak Allahü teâlânın emrettiğini emrediyor, nehyettiğini nehyediyorum) buyuruyor. (Taberani)

Bu hadis-i şerif de gösteriyor ki, dine ait, hüküm koyan sözler vahiyledir, yanlış olma ihtimali asla yoktur.

Son bir örnek ;Kisra’nın gönderdiği iki elçi sakalsız ve uzun bıyıklı idi. Resulullah, bu elçilere, (Size bunu kim emretti?) diye sordu. Elçiler de, (Rabbimiz Kisra emretti) dediler. Resulullah efendimiz buyurdu ki:
(Benim Rabbim de, bana sakalımı uzatmamı ve bıyığımı kısaltmamı emretti.) [Ebu Nuaym]

Böyle açık bir emir, Kur'an-ı kerimde yoktur, Kur'an-ı kerim haricinde de vahiy geldiğini bu olay göstermektedir. Demek ki, bu hadis-i şerif de, Peygamber efendimizin dine ait sözlerinin vahye dayandığını gösteriyor.

Bize Kur’an yeter diyenler bu ayetleri nasıl görmezlikten gelebiliyorlar?... A tabii onlar Allah’ımızın cc Peygamberimize sav bildirdiği sünnetleri beğenmeyip kendi “akıl”larıyla yorumluyorlardı değil mi?

Allah-ü Teala hepimizi gerçek akıl sahiplerinden eylesin . AMİN. 

Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim” 

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

PEYGAMBERSİZ BİR DİN OLAMAZ(1)

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

 Bazı kişiler  Yalnız Kur’an sloganı ile, “Peygambere Kur’an harici başka bilgi verilmedi, Vahiy haricindeki sözleri senet olamaz” diyerek peygambersiz bir din meydana çıkarmak istiyorlar. Bakalım Kur’anda Rabbimiz cc ne buyuruyor?

Kur’anda, (Yalnız Allah’a itaat edin) denmiyor, Resulüne itaati de şart koşuyor:
(Allah’a ve Resulüne itaat edin!) [Al-i İmran 32]

(İhtilaflı bir işin hükmünü Allah’tan [Kur’andan] ve Resulünden[Sünnetten] anlayın!) [Nisa 59]

(Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre, tercih, seçme hakkı kalmaz.)[Ahzab 36]

(Resulullahta sizin için [uyulması gereken] güzel örnekler vardır.)[Ahzab 21]

Allahü teâlâ, Resulünü kendi ile beraber bildirirken şu âyetlerde de sadece Resulünü bildiriyor:
(Resulüme uyun ki, doğru yolu bulasınız!) [Araf 158]

(Resule itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] 

(Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden sakının!) [Haşr 7] 

(İhtilaflarda seni hakem edip verdiğin hükmü tereddütsüz kabullenmeyen iman etmiş olmaz.) [Nisa 65] 

Peygamber efendimizin Kur’an dışındaki, dini hükümlere ait bütün emir ve yasaklardaki sözleri de, vahye dayanır. Bir âyet meali şöyledir:
(Resulüm, kendi arzusu ile konuşmaz. Onun [dini hükümlere ait her] sözü vahiydir.) [Necm 3, 4]

Peygamberimizin sav dini emir ve yasaklarda hüküm bildiren her sözünün vahiyle olduğuna birkaç örnek verelim inşallah::

1. Bir âyet meali:
(Hani, Allah size, iki taifeden [Kervan veya Kureyş ordusundan]birinin sizin olacağını vaat etmişti. Siz de kuvvetsiz olanın[kervanın] sizin olmasını istiyordunuz. Oysa, suçluların hoşuna gitmese de, hakkı ortaya çıkarmak ve batılı yıkmak için, Allah hakkı ortaya koymak ve [Kureyş ordusunu yok edip] kâfirlerin kökünü kesmek istiyordu.) [Enfal 7]

Kervan kaçarak kurtuldu. Fakat Kureyş ordusu daha kalabalık olmasına rağmen Bedir’de yenildi. Allahü teâlâ daha önce bunu bildirdiğini söylüyor. Halbuki daha önce böyle bir şey söylediği Kur’an-ı kerimde yok. Demek ki, Peygamber efendimize vahiy ile bildirdi. 

2. Bir âyet meali de şöyle: 
(Hani siz Rabbinizden yardım istemiştiniz de, O da, “Ben peş peşe gelen bin melek ile size yardım edeceğim” diyerek bu duanızı kabul etmişti.) [Enfal 9]

Allahü teâlâ, (Bin melekle size yardım edeceğim) dediğini bildiriyor. Bunu Kur’an-ı kerimde daha önce bildirmediğine göre, Kur’andan ayrı olarak Resulullaha vahiy ile bildirdiği ortaya çıkıyor.

3. Peygamber efendimiz sav Hazret-i Hafsa’ya ra gizlice bir söz söylemişti. Tefsirlerde bu gizli sözün Hazret-i Ebu Bekir’in ra halife olacağına dair olduğu bildiriliyor. O da, bunu, mahzur yok diye Hazret-i Âişe’ye ra anlattı. Allahü teâlâ da bunu Resulüne bildirdi. İşte âyet-i kerime meali:
(Peygamber sav , hanımlarından birine [Hazret-i Hafsa’ya ra] gizlice bir söz söylemişti. O, bunu [Hazret-i Âişe’ye ra ] haber verince, Allah da  cc Resulüne durumu bildirdi, o da bir kısmını açıkladı, bir kısmını da söylemedi. Hanımı [Hafsa], “Bunu sana kim haber verdi?” dedi, o da, “Bana, her şeyi bilen ve her şeyden haberdar olan Allah haber verdi” dedi.) [Tahrim 3]
Allahü teâlâ, Hazret-i Hafsa’nın sözünü Resulüne bildirdiğini söylüyor. Ama bu Kur’anda yok. Demek ki, Allahü teâlâ, Kur’andan başka da, Resulüne vahiy ile bildiriyor. 


4. Bir âyet meali de şöyle:
(Siz [Hayber’den gelen] ganimetleri almak için giderken,[Hudeybiye seferinden] geri bırakılanlar, «Biz de sizin arkanızdan gelelim» diyecekler. Onlar [böyle söylemekle] Allah’ın cc [Hudeybiye seferine katılmayan bedevileri, bundan böyle başka bir sefere çıkarma] emrini değiştirmelerini isterler. De ki: «Bizim arkamıza asla gelemezsiniz. Allah cc , daha önce böyle buyurdu.» Bunun üzerine de «Hayır, siz bizi çekemiyorsunuz» diyeceklerdir. Halbuki onlar pek az söz anlayan kimselerdir.) [Fetih 15]
Burada Bedevilerin Hayber savaşına katılmalarının yasaklandığı, bu savaşa sadece Hudeybiye’de bulunanların katılacağı, bunun da, Resulullaha daha önce bildirildiği belirtiliyor. Kur’anda bunu bildiren bir âyet yoktur. Bu da gösteriyor ki, Resulullaha Kur’an harici vahiy de gelmektedir.

Kur’an-ı kerimde hikmet ile ilgili bir çok âyet vardır. Bir tanesinin meali şöyledir:
(Size kitabı, hikmeti getiren ve bilmediklerinizi öğreten bir Resul gönderdik.) [Bakara 151]
İmam-ı Şafii hazretleri, (Bu âyetteki hikmet, Sünnettir. Önce Kur’an, peşinden hikmet bildirilmiştir) buyurdu. (Risale s.78)

Sünnetler de, Kur’an-ı kerim gibi vahiy iledir. Dinimizdeki dört delilin ikincisidir.
Üç hadis-i şerif meali şöyledir:
(Cebrail aleyhisselam, Kur’an ile beraber açıklaması olan sünneti de getirmiştir.) [Darimi]

(Bana Kur’anın misli kadar daha hüküm verildi.) [İ. Ahmed]

(Ben size ancak Allahü teâlânın emrettiğini emrediyor, nehyettiğini nehyediyorum.) [Taberani]

Konuya devam edeceğim inşallah.

Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

ŞEYTAN DA İNANIYOR

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

Cennete, Cehenneme ve Allah’a inanan herkes mümindir ve Cennete gider deniyor acaba bu doğru mu? Okuduklarımı aktarıyorum:

Şeytan da Allah’a inanıyor, o da Cennete Cehenneme inanıyor. Hatta imanın diğer şartlarına da inanıyor. Meleklere inanıyor, Peygamberlere inanıyor, gönderilen kitaplara inanıyor. Öldükten sonra dirilmeye inanıyor. Hesaba, kitaba inanıyor ve bunları biliyor. Demek ki Amentü’ye sadece inanmakla, bunları bilmekle iman olmuyor. Amentü’de bildirilen altı esasa inanmakla birlikte, Allahü teâlâ tarafından bildirilen emir ve yasakların tamamını kabul etmek ve hepsini beğenmek de şarttır. Birini bile beğenmeyen müslüman olamaz. Bir de, Hubb-i fillah, buğd-i fillah ile gayba iman var. Yani Allah dostlarını dost, düşmanlarını düşman bilmek ve gayba inanmak gerekir. Tersi, yani Allah dostlarını düşman, düşmanlarını da dost bilen ve gayba inanmayan kimse mümin olamaz.

Demek ki Amentü’ye şeytan da inanıyor, hepsini teker teker biliyor. Ancak şeytan, inandığı, teker teker bildiği bu şeyleri kabul etmiyor, beğenmiyor ve Allah dostlarını düşman, düşmanlarını da dost biliyor. Şeytan gibi bilen ve inanan kimse mümin olmaz.
Bazıları Allah’a inanan herkesin Cennete gideceğini sanıyor. Bu çok yanlıştır. Amentü’deki altı esastan birine inanmayanın imanı geçersizdir. Bunun için inanmak değil, doğru inanmak önemlidir. Ahirette kurtulmak, ibadetin çok olmasına değil, doğru imana bağlıdır. İhlaslı ameli az da olsa, hatta hiç ameli olmasa, zerre kadar doğru imanı olsa yine Cennete girer. Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki:
(Kalbinde zerre kadar imanı olan Cehennemde kalmaz.) [Buhari, Müslim]

Dünyadan herkes ahirete yolculuk yapıyor. Herkes bir vasıtaya binip gidiyor. Bir vasıtaya binmek değil, doğru vasıtaya binmek önemlidir. Yanlış vasıtaya binen, istediği yere değil, vasıtanın gittiği yere gider. Kâbe’ye gitmek için niyet edip Paris’e giden uçağa binen, niyeti halis olsa da Kâbe’ye varamaz.

Allahü teâlâ, doğruyu azıcık merak edene, doğruyu arayana doğru yolu yani hakiki İslamiyet’i nasip edeceğine söz vermiştir. [Ankebut 69, Şûra 13], Allah sözünden dönmez. (Al-i imran 9)

Allahü teâlâ rızka kefildir ama imana kefil değildir. Doğru iman sahibi olmaya çalışmalıdır. İtikadı düzeltmeden önce ibadet etmenin faydası olmaz. Doğru itikad, ehl-i sünnet itikadıdır. İtikad doğru olunca ibadetleri arttırmak, insanın gayretine, ihlasına, ilmine bağlıdır. İstediği kadar artırır. Ancak, doğru itikadı, yani ehl-i sünnet itikadı yoksa ibadetlerinin hiç faydası olmaz.

Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

KÜÇÜK NOTLARIM (2) Allah'a sığınmak ve razı olmak

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

* Biriyle aranıza huzursuzluk girerse , “ben Rabbim’e sığınırım” de. O zaman sıkıntı kendiğinden düzelir. Aramızın iyi olması ,kötü olması da bizden değilmiş.Sen düzeltemediğin işi Allah’a havale et.O’na sığın O düzeltir.

*Hak’tan razı olun.Kendi halinden şikayet eden Hak’tan şikayetçi olur.Hamd edin.Şükredin.Şükredin ki iyilik artsın.

* Her neye aklınız takılırsa o sizin imtihanınızdır.Ondan kurtulmadıkça yol alamazsınız.Kafana takılan kuruntuları Rabbine havale et de rahatla.

* Tek güveneceğin Allah’tır cc. Hatalar sende kendine olan güvenini bitiriyor.(ne zaman dersen ki) “Ya Rabbi! Ben bunu kendi başıma başaramıyacağım,hata yapmaktan kurtulamıyorum.” Bak hata işe yaradı,Rabbine sığındın.Yoksa kendine güvenecektin.

* Hatalar kişilerindir,dinin değil.

* Kaderinizi sevmek,Allah’tan cc razı olmaktır. “Ey Sevgili,bana böyle yaşamayı uygun gördüysen,bana bu kaderi takdir ettiysen,ben de razıyım.Çünkü Seni çok seviyorum.

*Mal,can ve herşeyi ile Allah’a teslim,hatta acı,tatlı hiçbir şeye itirazın caiz olmayacağını itiraf ile Allah’ın dilediğini yapmasına ,kaza ve kadere razı olduğuna inanan kişi pek büyük bir makama ermiştir.Buna Allah’ın cc emrine razı olmuş nefis denir.

*Allah’a sığındığının farkında olanların üzerinden imtihan kalkar.

* En üstün gaye mal değil,Allah cc rızasıdır.Yaptıklarını Allah cc için yap,istediklerini Allah cc için iste.

* Hak yolcusu yaptıklarını sevap için değil,Allah’ın cc rızasını elde etmek için yapmalıdır.Yaptığı her işi alışkanlık olarak değil ,ibadet olarak yapmalıdır.


“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

KÜÇÜK NOTLARIM (1) günahlar ve tevbe

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

Farklı kaynakları okurken defterime veya kağıtlara not düştüğüm değişik konuları yazmadan geçemeyeceğim.Benim içinde bir sürü not kağıtlarından kurtulup tek bir yerde toplanmasına vesile olacak inşallah.

Günahlar ve Tevbe etmekle ilgili notlarım:

*Allah-ü Teala öyle çok tevbe kabul eder ki ;tevbe ile her günahı affedebilir.Hiçbir günahkarın tevbe ile affolunamayacak bir günahı düşünülemez.Çünkü en büyük günah şirktir. Tevbe ve iman ile Allah cc onu da affeder.Tevbe edeni hiç günah yapmamış gibi kabul eder.

*Her gece yatmadan tevbe et.Bugün ne günah işledin düşün ve tevbe et.Hergün kendini hesaba çekersen ve tevbe edersen Allah cc seni neden hesaba çeksin;zaten sen kendini hesaba çekiyorsun.

*Her namazdan evvel ve sonra “estağfirullah” derken bilinçli söyle.Sol omuzdaki melek günahları yazmadan 3 ila 6 saat beklermiş;ola ki kul tevbe eder diye Rabbimiz beklemesini emretmiş.

*Kişinin “içim sıkılıyor” demesi ne anlama geliyor biliyor musunuz ?kişinin hatası veya hataları vardır.Allah cc da kişiyi ikaz etmektedir.Kişi hatalarını bulup düzeltmelidir.Hatalarını bulup düzelten ve tevbe eden kişi sıkıntılarından kurtulur.

* Günahları huy edinmemek için daima tevbe edilmelidir.İnsanı ümitsizleştirecek şey günah değil günahta ısrar etmek,tevbeyi unutarak şeytana uymayı huy edinmektir.

* Kul Rabbine karşı hatasını itiraf eder;hatasını yok saydırmak için hileye başvurmaz.Hatası için bahaneler üretmez.Şeytanı şeytan yapan hatasını kabul etmemesi ,isyanına bahane aramasıdır.Hatasını kabul etmeyen affa layık değildir.İtirafın seni Rabbine yakınlaştırır.Hatanı inkar eder ve nefsini savunursan ,kendini Rabbinin katından uzaklaştırırsın.

Hatasını itiraf etmeyen için yol ikidir: 1) ya hiç affedilmeyeceğini düşünerek Allah’ın cc rahmetinden ümidini keser ,2) ya da hatasız olduğunu sanıp kendini yüceltmeye kalkar,gururlanır,aldanır.İtiraf ve istiğfarda ise ne ümitsizlik vardır ne de gurur saklıdır.İstiğfar eden kul hata bile etse ,hatta sırf hata ettiği için Rabbine yeni bir yakınlık kazanır.İtiraf ettiği için kurtulur.

* Kendi iyilik ve sevaplarına güvenmek yerine Rabbinin mağfiretini um. Hata edebileceğini kabullenmek ,hiç hatasız olmaya çalışmaktan daha kolaydır.Mümin ne günahsızlığa soyunmalı ,ne de günahın günah olduğunu itiraftan kaçınmalıdır.Her iki durumda da mağfiretin ve affın yolunu kapatır,kendisini kendi elleriyle ateşe sokar.

* Kalbinde zerre kadar iman olanlar,günahı günah bilenler ve ona helal demeyenler hakkında ebedi azap yoktur.

Ey Allah'ım bana,aileme ve tüm müminlere Ya Rahim isminle merhamet et,bizi Ya Gafur isminle affet,Ya Tevvab isminle tevbelerimizi kabul et,Ya Gaffar isminle günahlarımızı ört,öyle ki işlediğimiz günahları hatırlamıyalım.AMİN.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

ÇOK GÜZEL DUALAR BULDUM (2)

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim

**Allah’ım! Lutfunla verdiğin nimetleri Senin yolunda sarfederken çok gösterme gözümüze iyiliklerimizi.Mennan adının hakkı için Allah’ım yaptığımız iyilikleri dergahında kabul et,bizi minnet altında bırakanlardan yapma. Mennan adınla Rabbim ilahi tecelliler nasip et kalbimize ve ilahi tecellin ile Sana muhtaç gönüllere ihsan indir.Bütün iyilikler Sendendir.Ne yaptıysak iyilik adına Senin sonsuz lutfun ve ihsanındandır.Mennan adının tecellisidir yaptığımız hayırlar.Mennan adının hürmetine bizi hayır sahibi yap.Katında itibar edeceğin salih ameller yapmamızı nasip et bize.İmdada yetişen,yardıma koşan,kapına geleni boş çevirmeyen Sensin.Verdikçe bereketlenen bereketlendikçe paylaşılan nimetler ihsan eyle bize.Mennan adının tecellisini indir bugün yüreğimize.Bütün güzel isimlerin tecelli etsin kalbimizde. Son nefesimizde lütfunla Allah’ım ihsanınla gülümseyerek getirsin Meleklerin ruhumuzu Sana.Sana kavuşacağımız O günde bizleri Sensiz bırakma.Sıddıklarla,şehitlerle,müminlerle bir tut bizi.Bizleri ebedi yurdunda lütfunla,ihsanınla yanına al.Kavurucu azaptan bizleri koru Mennan adınla.

**Ya Rabbi! Sana inanıyorum,Seni ve peygamberlerini seviyorum,İslam bilgilerini doğru olarak öğrenmek istiyorum.Bunu bana nasip et ve beni,ailemi ve tüm müslümanları yanlış yola gitmekten koru.

**Yaptığımız iyiliklerin ve günahların zararından bizleri koru.

**Gelmiş geçmiş kulların arasında en yakın kullarından eyle.

**Bizi açık ve gizli bütün günahlardan koru.

**Bizi dünya zilletinden ve ahiret azabından koru.

**Ölüm anındaki sıkıntılara karşı bize yardım et.

**Kulak,göz,dil,kalp ve şehvetimizin şerinden koru.

**Nankörlükten,kabir azabından Sana sığınırız.

**Bize hidayet,takva,tok gözlülük ve zenginlik nasip et.Kalbimizi ve amelimizi riyadan,dilimizi yalandan,gözümüzü hıyanetten koru.Gerçek imana kavuştur.Salihlerle olmayı nasip et.Peygamberimizin sav Sünnetinden ayırma,bi’datlerden uzak tut.

**Ecelimiz gelmeden nasuhi bir tevbe yapmayı ve Sana iman üzere ,abdestli,oruçlu,şahadet getirerek ,şehit olarak gelmeyi nasip et.Kul hakkını aldığımız herkes haklarını helal etmiş olarak,farzlarımızı yapmış,namaz ,oruç kazalarımızı bitirmiş,bitiremediklerimiz Senin tarafından tamamlanmış ve katında hepsi makbul olarak kabul edilmiş olarak yanına al bizleri ve tüm müminleri.

**Bize verdiğin mal ve diğer nimetlere hakkıyla şükretmemizi ve hoşnut olacağın salih amellerde bulunmamızı nasip et.Sana daha çok zikretmemize ve yakınlaşmamıza vesile kıl.

**Bizi en hayırlı kullarınla birlikte haşret.Kulaklarımız,gözlerimiz ve kuvvetimizle maneviyatımızı güçlendirecek hayırlar kazanmayı nasip et.Bu kazancımızı da ebedi ve kalıcı kıl.Bize zulmedenlerden intikamımızı al.Bize düşmanlık edenlere karşı yardım et.Hatalarımızı affet.Belaları başımızdan def et.Hastalarımıza şifa ver,gönüllerimizi nurlandır,ihtiyaçlarımızı gider.Ailemizden küçüklere ve büyüklere merhamet et.Bu geçici dünyayı en büyük kaygımız ve ilmimizin de son hedefi kılma.Bize dini ve dünyevi müsibet verme.Günahlarımız sebebiyle bize merhamet etmiyecekleri başımıza musallat etme.

**Oburluktan,kıtlıktan,haddini aşmaktan,geçimsiz olmaktan,kötü zandan,sarhoş edici içkilerden,bolluk içinde gaflete düşmekten,kötülük yapmaktan,verilen habere zan ile yaklaşmaktan ,karanlık fitneden ve geçim darlığından Sana sığınırız.

**Akl-ı selim,kalb-i selim ve zevk-i selim sahibi yap bizleri.

**Rahmetine vesile olacak amelleri ,mağfiretini celbedecek sebepleri talep ediyor her çeşit günahtan koruman için yalvarıyorum.Hangi amelden razı isen onu ver bize.

**Bize Kur’an bilgisini ver ve o bilgiyle bizleri Kendi yolunda çalıştır.

**Razı olduğun sahada bizi kuvvetlendir,zafiyetimizi gider.Bizi alnımızdan tutup hayra doğru yönelt.Sen neyi seviyor ,neden razıysan bizi onu yapmaya muvaffak kıl.AMİN.

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

26. DİNDE 10 ESAS

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Bismillahirrahmanirrahim Aslında hepimizin bildiği bu 10 önemli esası hatırlayalım istedim: Taberani’de bildirilen bir hadis-i şerifte, İslamiyet’in şu on esasından biri noksan olan kimsenin, zararda olduğu bildirilmektedir:  1- La ilahe illallah, Muhammedün resulullah demek, Müslüman olmak için, bu kelime-i tevhidi, inanarak söylemek gerekir. Müslüman olan bir kimseye, ilk önce (La ilahe illallah, Muhammedün resulullah) kelimesinin manasını bilmek ve inanmak farzdır. Bu kelimeye, Kelime-i tevhid denir. Kısaca manası, (Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed aleyhisselam da Onun Resulüdür) demektir. Resulullaha inanmak demek, Onun bildirdiklerinin tamamını kabul etmek, inanmak ve hepsini beğenmek demektir. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:  (Amellerin kıymetlisi La ilahe illallah demektir.) [Hakim]  (La ilahe illallahı çok söyleyerek imanınızı tazeleyin!) [Taberani]  (La ilahe illallah diyen bela ve sıkıntılardan kurtulur.) [Bezzar]  2- Namaza devam etmek, Namazı doğru kılan, Allahü teâlânın sayılamayacak kadar çok olan bütün nimetlerine şükretmiş sayılır. Namaz dinin direğidir, terk eden dinini yıkmış olur. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:  (İman edip iyi işler yapan, namaz kılan ve zekat verenlerin mükafatları Rableri katındadır. Onlar için korku ve üzüntü yoktur.) [Bakara 277]  3- Zekat vermek, Kur'an-ı kerimde, zekat çok yerde namazla birlikte emredilmiştir. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:  (Allah’a ve Resulüne inanan, malının zekatını versin!) [Taberani]  (Zekat vermekle müslümanlığınız mükemmel hâle gelir.) [Bezzar] (Zekat vermeyene Allahü teâlâ lanet eder.) [Nesai]  4- Oruç tutmak, Ramazan ayında, bir ay oruç tutmak farzdır. (Bakara 185) Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:  (Oruç tutan dostum, tutmayan ise düşmanımdır.) [Beyheki]  (Ramazan orucunu tutup ölen, Cennete girer.) [Deylemi]  5- Haccetmek , Mekke-i mükerreme şehrine gidip gelinceye kadar, geride bıraktığı çoluk-çocuğunu geçindirmeye yetişecek maldan fazla kalan para ile oraya gidip gelebilecek kimsenin, ömründe bir kere, Kâbe-i şerifi tavaf etmesi ve Arafat’ta durması farzdır. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:  (Yoluna gücü yetenlerin Beytullahı haccetmesi, Allah’ın insanlar üzerinde bir hakkıdır.) [A.İmran 97]  Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:  (Haccı kabul olanın, bütün günahları affolur.) [Beyheki]  (Hac yolunda harcanan mal için, yediyüz misli sevap verilir.)[Beyheki]  (Hac etmek için Mekke’ye giderken ve oradan dönerken ölene, ahirette terazi kurulmaz, hesaba çekilmez ve günahları affedilir.)[İsfehani]  6- Cihad etmek, Önemli bir ibadettir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Allah yolunda cihad edin ki, kurtuluşa eresiniz.) [Maide 35]  Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki:  (İnsanların en üstünü, canı ve malı ile Allah yolunda cihad edendir.) [İ.Ahmed]  (Cihadın en faziletlisi, farzları ifa etmektir.) [Taberani] 7- Emr-i maruf, İyiliği emretmek, yaymak demektir. Hadis-i şerifte buyuruluyor ki:  (İmkanı var iken, emr-i maruf ve nehy-i münker yapmayan bizden değildir.) [Tirmizi]  8- Nehy-i münker, Kötülükten sakındırmak demektir. Hadis-i şerifte buyuruluyor ki:  (Şehidden üstün mücahid, emr-i maruf ve nehy-i münker yapandır.) [İ.Gazali]  9- Cemaate katılmak, Birlikte rahmet, ayrılıkta azab-ı ilahi vardır. Hadis-i şerifte buyuruluyor ki:  (Cemaatten ayrılan yüzüstü Cehenneme düşer.) [Taberani]  10- Taat, Allahü teâlânın beğendiği şeylerdir. Bunları yapan müslüman sevaba kavuşur. Allahü teâlânın beğendiği şeylerin hiçbirini yapmayan kimse, elbette büyük zarara uğrar.  Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:  (Beni [taatle] zikredin ki, ben de sizi [rahmetle] zikredeyim)[Bekara 152]  Hadis-i şerifte de buyuruluyor ki:  (Allahü teâlâ, taatten gafil olan kimseyi sevmez.) [Deylemi] Dinimiz İslam'dan faydalanılmıştır. “Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır. EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

24. BİR MÜSLÜMANIN EHLİ SÜNNET OLABİLMESİ İÇİN İNANMASI GEREKEN KONULAR

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”
Bismillahirrahmanirrahim

13.yazımda imanın şartları,14 te ehli sünnet ,16 da bi’dat ehli,18,20, 22 te Allah-ü Teala’nın sıfatları ve bir müslümanın itikadı nasıl olmalı konu başlıkları altında anlatılmaya çalışıldı.Bu yazımda da son olarak itikadımızı tekrar bir gözden geçirip İTİKAD konusunu tamamlamak istiyorum inşallah.Ve tekrar kendime ve sizlere bu inançlara sahip olmamızın,bu itikadı korumamızın ve bu inanç üzere ölmemizin önemini hatırlatıyorum.

1.İyi ve fasık her müslümanın arkasında namaz kılmanın caiz olduğuna inanmak,(bidat ehli de dahil)(imam olmaları mekruhtur ama imam olmaları durumunda namaz caizdir)

2. Kıble ehlini ,işlediği günahı helal saymadıkça küfre nispet etmemek,

3. İster iyi ister kötü ,iman üzere ölen herkesin cenaze namazının kılınacağına inanmak,

4. Kur’an’ın mahluk (yaratılmış) olmadığına inanmak.Kur’an bizzat Allah-ü Teala’nın kelamıdır.Melek ve peygamber as sadece vasıtadır.

Kur’an’ı Kerim’in 4 unsuru vardır.Bunlardan biri eksik olursa Kur’an olmaz.Çevirilerine meal denir;Kur’an denmez:

a.Lafız olması,
b. Arapça olması,
c. Hz. Muhammed’e sav indirilmiş olması,
d. Peygamberimizden sav bize kadar tevatür yoluyla nakledilmiş olması.

5. Peygamberimizin sav miracının hak olduğuna inanmak .Ehl-i sünnet miracın hem beden hem ruh ile olduğuna inanır.Hadis mütavatir olmadığı için miracı inkar eden kafir değil bidatçıdır.(ehl-i sünnetten çıkmıştır.)

İsra’yı (Peygamberimizin sav Mescid-i Haram’dan Mescid-i Aksa’ya götürülmesi) ise inkar eden kafir olur.Çünkü ayetle sabittir.

6. Müminlerin cennette Allah-ü Teala’yı göreceklerinin hak olduğuna inanmak,

7. Cennet ve Cehennemin hali hazırda yaratılmış olduğuna inanmak,

8. Sahabelerin sadece hayırla anılacağına inanmak,(sahih hadislerle sabit)

Sahabeye sövmek,ileri geri konuşmak şayet kesin delillere aykırı düşüyorsa küfürdür.Kesin delillere dayanmıyorsa bi’dat ve fasıklıktır.

9. Amellerin tartılmasının hak olduğuna inanmak,

10. Sıratın hak olduğuna inanmak,

11. Büyük günah işleyenler hakkında Allah-u Teala'nın izniyle Peygamberlerin ve hayırlı kişilerin şefaat etme yetkilerinin var olduğuna inanmak. Bir hadis-i şerifte şöyle buyurulmuştur: Kıyamet gününde 3 sınıf insan şefaat edecektir: Peygamberler,alimler ve şehitler.

12. Büyük günah işleyen müslümanlar tevbe etmeden ölseler dahi cehennemde ebedi olarak kalmayacaklarına inanmak,

13. Amelin imandan cüz olmadığına inanmak,

14. Şirkin dışında büyük günah işlemenin mümini imandan çıkarmayacağına inanmak,

Büyük günahları da açıklayalım inşallah; Allah’a cc şirk koşmak,haksız yere adam öldürmek,namuslu kadının iffetine iftira etmek,zina etmek,savaştan kaçmak,sihir,büyü yapmak ve yaptırmak,yetim malı yemek,müslüman olan anne-babaya asi olmak,Mescid-i Haram’da günah işlemek,faiz yemek,hırsızlık yapmak,içki içmek.

15. Allah-ü Teala’nın duaları kabul edip,ihtiyaçları göreceğine inanmak,

16. Kulun kendi iradesiyle yaptığı bütün iyi ve kötü fiillerinin yaratıcısının Allah-ü Teala olduğuna inanmak,( “yarattı” kelimesini biri için kullanmaktan da sakınmalıyız)

17. Yolcu veya yolcu değilken mestler üzerine meshetmenin caiz olduğuna inanmak,

18. Kabirde Münker ve Nekir’in sual sormalarının hak olduğuna inanmak.

19. Kafirlere ve asi olan bazı müminlere yapılacak kabir azabının hak olduğuna inanmak,

20. Müslümanların Cennete girmeleri,amellerinin karşılığı olmayıp bilakis Allah-ü Teala’nın fazl-u keremi ile olduğuna inanmak,(bir bilgi: müminlerin Cennetteki derecelerinin farklı olması amellerinin azlığı ve çokluğuna bağlıdır.)

21. Öldürülenenin,eceliyle öldürüldüğüne inanmak,

22. Peygamberlerden sonra insanların en faziletlisinin Hz.Ebubekir ve Hz.Ömer (ra) olduğuna inanmak,

23. Hz.Osman ve Hz. Ali ‘yi (ra) sevmenin gerekliliğine inanmak,

24. Veliler (Allah-ü Teala’nın dostlarının) kerametlerinin hak olduğuna inanmak, ( bir bilgi: Bazen iman ve amelle ilgisi bulunmayan kişilerden de harkulade hadiseler zuhur edebilir buna istidrac denir.)

25. Peygamberimizin sav cennetle müjdelemiş olduğu 10 kişinin cennetlik olduğuna dair şehadette bulunmanın hak olduğuna inanmak,

26. Kitabın hak olduğuna inanmak;( Hafaza meleklerinin, mükellef kulun taat ve isyanlarını yazdıkları divan haktır),

27. Sualin hak olduğuna inanmak.Kıyamet günü hesap zamanı Mevla Teala’nın ,kullarına dünyada yaptıklarını sorması haktır. O müminlerin günahını teşhir etmeyip onlarla teke tek görüşecek ve neticede günahlarını mağfiret edecektir inşallah.

28. Havz-ı Kevser’in hak olduğuna inanmak,

29. İnsanların peygamberlerinin,meleklerin peygamberlerinden,meleklerin peygamberlerinin,insanların peygamber olmayanlarından,insanların peygamber olmayanlarının da meleklerin peygamber olmayanlarından daha faziletli olduğuna inanmak.

Rabbim bizi Firdevs cennetinde buluştursun. AMİN.

İtikad Risalesi-A.Ünlü

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR

22. (Fiili Sıfatları) ALLAH-U TEALA’NIN ZATI VE SIFATLARI İLE İLGİLİ İTİKADIMIZ

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”
Bismillahirrahmanirrahim

Ve son olarak fiili sıfatları:
3.FİİLİ- Allah’ın cc kainatla olan münasebetini en açık bir şekilde ifade eden ve O’nun kainatı yaratış ve idare edişini oldukça ayrıntılı biçimde anlatan sıfatlardır.

a)TAHLİK- icat etmek,yoktan yaratmak,

Her şeyin yaratıcısı olan Rabbimiz cc, dilerse, dilediğini yaratan, dilemezse yaratmayan yegâne "Hâlîk" dir. İyiliğin de, kötülüğün de, hayrın da, şerrinde, güzelin de, güzel olmayanın da yegâne yaradanı Rabbimiz Allah Teâlâ'dır... Allah'ın, iyiliğe, hayra ve güzel olana rızası vardır... Kötülükten, şerden ve çirkinlikten razı değildir... O'nun her yarattığı şeyde bir hikmet vardır... Bu hikmeti bazen idrak ederken, bazen de idrakimizin dışında kalmaktadır... Müslüman kullar olarak vazifemiz, Rabbimizin her yarattığını bir hikmet üzere yarattığına ve O'nun boş yere bir şey yaratmadığına iman edip, O'nun hükmüne razı olmamızdır... Kula düşen,Rabbi Allah'a tam teslim olmakdır...

Rabbimiz Allah şöyle buyurur:

"Allah, neyi dilerse yaratır. Bir işin olmasına karar verirse, yalnızca ona 'ol' der, o da hemen oluverir.

"Gökleri ve yeri yaratan, onların bir benzerini yaratmaya kadir değil mi? Elbette (öyledir). O, yaratandır, bilendir.

b)TERZİK-rızık vermek,

c)İHYA-diriltmek,

d)İMATE- öldürmek,

e)TEN’İM-ve f)TE’ZİP Ten'im, nimet vermek, ta'zib de azab etmek demektir... Rabbimiz Allah Teâlâ, kullarından dilediğine bol bol nimetler ihsan eder, günah işleyerek cezayı hak etmiş olan kullarından dilediğine de azab eder... Dilediğinin bütün günahlarını affeder, dilediğinin küçük bir günahına karşılık ceza verir... Rabbimiz Allah'ın affetmeyeceğini beyan buyurduğu suç ve günah, şirk ve küfür işlemektir. Şirk ve küfrün dışındaki suçlardan dilediğini affeder...

Rabbimizin cc bütün bu fiilleri tekvin sıfatına dönücüdür.

Allah’ımız cc tüm teferuatı bilir .En ufak şeyi bile duyar,görür.Mütezile fırkasının “Allah küçük şeylerle uğraşmaz “ diyerek O’nun görmediği,işitmediği şeyler varmış gibi (haşa) Rabbimize noksanlık ,acizlik,cahillik gibi noksan sıfatların isnadı kişiyi dinden çıkarır.

Bundan sonra hep beraber Rabbimizin sıfatları konusunda hassas davranalım inşallah.O’nun hakkında konuşulurken daha dikkatli olalım.Bir ortamda konuşurken bazen “Allah yukarda” diye elimizle gökyüzünü gösterdiğimiz oluyor.O’nun sıfatlarını bilmemekten kaynaklanan böyle konuşmalar geçebiliyor. O mekandan münezzehtir.Biz Allah’ımıza karşı hürmetimizi muhafaza etmek zorundayız.Hangi ortamda olursak olalım Allah’ımıza cc ,Peygamberimize sav ,Kitab’ımıza, Ehl-i Beyt’ e karşı bilinçli ya da bilinçsiz söylenen her söze karşı onları muhafaza edelim inşallah.

Müslüman şuurlu olmalı .Peygamberimiz sav buyuruyor: “ Kim İslam’ın hürmetini,dinin kutsallığını,benim hürmetimi,Ehl-i Beyt’imin namusunu,şerefini,haysiyetini korursa;Allah ‘ta cc onun dinini dünyasını koruyacaktır.”

Kim Allah’ın cc aleyhine konuşur,sıfatlarını inkar eder,isimleri tahrif edilirken; "beni ilgilendirmez bu da bir görüştür" deyip onları söyleyenleri tasdik eder duruma gelirsek Peygamberimizin sav dinimizin,dünyamızın korunmayacağını bildirdiği hadisine düçar oluruz.

Allah’ım bizi böyle bir duruma düşmekten El Hafız ismiyle muhafaza etsin.AMİN…

VE SON OLARAK TEKRAR !!!

Bu dünya RABBİMİZİ tanımanın yeri.

O’nu tanımadan ölürsek bir daha tanıyamayız.

İtikad Risalesi-A.Ünlü

“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim”

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR