Kur'an okumakla emrolunan (Neml, 27/91,92) ve onu tertîl üzere kıraat etmesi istenen (Müzzemmil, 73/4) Resûl-i Ekrem (asm) Efendimiz, her konuda olduğu gibi Kur'an’ı okuma hususunda da gerek kavlî gerek fiilî sünnetiyle bütün Müslümanlara örnek olmuştur.
Hz. Peygamber (asm) Efendimizin günlük ne kadar Kur'an okuduğu, Kur'an’ı nasıl okuduğu ve tilavetlerinde öne çıkan vasıfların neler olduğu hakkında kaynaklarda bazı bilgilere rastlamak mümkündür.
Hz. Peygamber (asm), her fırsatta, her yerde ve çokça Kur'an'ı okuyan; Kur'an ise düşünce, inanç, ahlak ve eylem planında Hz. Peygamberi (asm) dokuyan bir mesajdır. O, Kur'an okumaktan hiç bıkmaz, yorulmaz, ondan hiç ayrılmaz ve uzun uzun ondan okurdu. Evde, panayırda, sohbette, namazda hep Kur'an okurdu. Gece sabahlara kadar ondan bir ayetle sabahladığı bile olurdu. Kur'an, onun menbaı, melcei, dilinden düşürmediği dua ve virdi idi.
Onun davetinin temelini Kur'an ayetleri oluştururdu, O, Kur'an merkezli konuşurdu. Kur'an ayetleri, onun tesbih ve virdi olmuştu. O'nun günü Kur'an ile başlar, Kur'an ile sona ererdi.
Sabah namazından sonra Haşr suresinin son ayetlerini, yatsıdan sonra Bakara suresinin son ayetlerini okur ve okunmasını tavsiye ederdi.
Bunun yanında onun günlük hayatında sürekli okuduğu Kuran'dan virdleri vardı. Geceleyin Alu Imran'ın son ayetleri, Ayet-i el-Kürsî, Muavvizât (İhlas, Felak, Nâs sureleri) gibi.
Konuyla ilgili bazı rivayetler şöyledir:
1. Peygamber Efendimiz (asm) her gün Kur'an’dan bir miktar okumayı kendisine vazife edinmişti. (Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’an, 17)
2. Hz. Âişe (r.ah) Allah’ın Nebîsi (asm)’nin Kur'an’ın hepsini bir gecede (sabaha kadar) okuduğunu hatırlamadığını ifade etmiştir. (İbn Mâce, İkâmetü’s-salât, 176)
3. Hz. Aişe'nin bildirdiğine göre Peygamberimiz (asm) bir gece Al-i Imran suresinin son on ayetini gözyaşları içerisinde okur ve “Bu ayetleri okuyup derin derin düşünmeyen kimseye yazıklar olsun!” buyururdu. Yin Ebu Hüreyre'den gelen bir rivayette, Peygamberimizin her gece bu son on ayeti okuduğu haber verilmiştir. (İbn Kesîr, Tefsîr, I, 440-441)
4. Huzeyfetülyeman, bir defasında onun gece namazının bir rekatında Fatiha, Bakara, Al-i İmran ve Nisâ surelerini (yüz sayfadan fazla) okuduğunu anlatır. (Ahmed, V, 284)
5. Rivayet edildiğine göre Peygamberimiz (asm), bir gece, şu bir ayeti sabaha kadar tekrarlayıp durmuştur (Ahmed, V, l56):
"Eğer onlara azab edersen, şüphesiz onlar senin kullarındır. Onları bağışlarsan, şüphesiz sen aziz ve hakimsin!” (Maide, 5/118)
Peygamberlik hayatı boyunca namazda ve namaz dışında Kur'an okuyan Peygamber Efendimiz (asm)'in kıraatlerine bizzat şahit olan sahabilerin tespitlerinin ışığında konuya baktığımızda, konuyu şöyle özetlemek mümkündür:
- Kur'an-ı Kerîm’i tertil üzere (ağır ağır, tane tane) okumuş, harf ve kelimeleri adeta tefsir edercesine kıraat etmiştir.
- Ayetlerin manalarına yoğunlaşarak okumuştur. Zaman zaman bazı ayetler üzerinde tekrarlar yapmış, derin hakikat ve hikmet ihtiva eden bölümler üzerinde uzun uzun tefekkürde bulunmuş, rahmet ayetlerinde Allah’tan istemiş, azap ve inzar ayetlerinde O’na sığınmıştır.
- Kur'an'ı hem kavlen, hem aklen hem de kalben tilavet etmiştir. Dili ile lafızları tertîl ederken, aklı ile manaları üzerinde durmuş ve nihayet kalbi ile de Kur'an’dan nasipdar olmuştur.
- Gündüzünde olduğu gibi gecesinde de Kur’an okumaya zaman ayırmıştır.
- Bir oturuşta yahut bir gece sabaha kadar sayfalarca Kur’an okumak yerine, her gün bir miktar tefekkür boyutuyla tilavet etmeyi tercih etmiş, bazen tek bir ayeti sabaha kadar okumaya devam etmiştir.
- Başkasından Kur’an dinlemeyi sevmiştir.
İlave bilgi için tıklayınız:
- Kur'anı makamla okumanın bir sakıncası var mıdır?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder