Dipsiz Korku ve Sonsuz Ümit
Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“Onlar dua ederler ve Rablerine hangisi daha yakın olacak diye vesile ararlar, O’nun rahmetini umarlar ve azabından korkarlar.”
-İsra Suresi, 57.ayet-
Reca ümit; havf da korku kelimesinin karşılığıdır. Reca; bir şeyde son derece istekli ve ümitli olmaktır. Bunun karşısında olan havf ise bir şeyden son derece çekinmektir.
Ümit ve korku hâli, mümin için vazgeçilmez iki güzel denge ahlâkıdır. Bu sayede hak yolunda yol alınır, amel yapılır, ameller korunur. Hak Teâlâ mü’minlerin bu iki ahlâkından bahsederken şöyle buyurmuştur:
“Onlar, korku ve ümit içinde Rablerine dua ederler.”
–Secde Suresi, 16.ayet-
“Onlar ahiretten çekinir ve Rabbinin rahmetini umarlar.”
–Zümer Suresi, 9.ayet-
Her Daim Ümitli Olmak
Ümitli olmak, durum ve şartlar ne olursa olsun, olaylar nasıl ve ne yönde gelişirse gelişsin Allah'a teslim olmak, hiçbir üzüntüye ve kaygıya kapılmadan olayları sevinçle karşılamak, olayların müminler için en hayırlı sonuca bağlanacağından en ufak şüphe duymamaktır.
Ümit, bir inanç meselesidir, inanan insan ümitlidir ve ümidi de inancı nisbetindedir. Dolayısıyla ümitli olmak müminlerin en önemli ve en belirgin bir sıfatı olarak belirtilmiştir.
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemden rivayet edilen bir hadiste şu anlatılmıştır:
“Ahirette bir adam cehennemden çıkar, Allah Teâlâ’nın huzuruna getirilir.
Allah Teala adama: “Yerin nasıldı? diye sorar.
Adam: “Çok kötü bir yerdi.” der.
Allah: “Onu tekrar eski yerine götürün.” buyurur.
Adam yürür ve ikide bir arkasına bakar.
Bunun üzerine Allah: “Neden arkana bakıyorsun?” diye sorar.
Adam: “Beni çıkardığın o kötü yere geri göndermeyeceğini ümit ettiğim için arkama bakıyorum.” der.
O zaman Allah Teâlâ: ”Onu cennete götürün.” buyurur.
-Ahmed, Müsned, III, 230-
"İnsan, imanı ölçüsünde, Allah'a olan güveni, yakınlığı, teslimiyeti ve samimiyeti derecesinde Allah'tan umut eder."
Mü’min, her şeyin Allah'ın dilemesi ile olduğunu bildiği için hiçbir konuda üzüntüye, karamsarlığa ve ümitsizliğe düşmez, en kötü görünen bir olayın bile imtihan ortamının bir parçası olduğundan ve eninde sonunda müminler için hayra dönüşeceğinden kuşku duymaz.
"Ümitli olan kul ameline devam eder, sâlih amel ve nafilelerle Allah'a çokça yaklaşmaya çalışır."
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemin şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
“Allah’tan bir şey isteyeceğiniz zaman büyük şeylere gözünüzü dikin, O’ndan Firdevs cennetini isteyin. Çünkü Allah için hiç bir şey büyük değildir.”
-Buhari, Cihad, 4; Müslim, Zikir, 8-
Havf ve reca imandandır. Her ikisi de mü’minin sıfatlarıdır. Bunun içindir ki, hangisi kalpten çekilse, küfür tehlikesi belirir. Havf etmeyen insan, isyan yolunu tutar, bu yolun sonunun ise küfre çıkma tehlikesi vardır. Recanın azalması da ümitsizliğe yol açar. Bu da sonu küfre çıkabilecek bir başka yoldur...
"Allah'tan korkan fakat O'nun rahmetine güvenmeyen kimse iman etmiş olamaz."
İnsan, hem kendi kusurlarının çokluğunu hem de Allah'ın celâl ve azametini bilir ve korkusu da bu bilgiden doğar. Bu sebeple kullar içinde Rabbi’nden en fazla korkup sakınan, kendini ve Rabbi’ni en fazla bilendir.
Cenab-ı Hak da buna işaret ederek şöyle buyurmaktadır: “Kulları içinde Allah’tan ancak âlimler korkar.”
–Fâtır Suresi, 28.ayet-
Bu sebeple Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem:“Allah’a yemin ederim ki Allah’tan en çok korkanınız, O’ndan en fazla sakınanınız benim.”
–Buharî, İ’tisâm 5- buyuruyor.
Görülüyor ki ilahî bilgi arttıkça kalbe düşen korku da çoğalıyor. Fakat ümitle dengelenen Allah korkusu insanı bunalımlara değil, isyandan uzak durmaya, geçmişi telafi için taat ve ibadete, geleceğe hazırlanmaya sevk ve teşvik eder. Bunun için büyükler demişlerdir ki: “Herkes korktuğundan kaçar. Yalnız Allah’tan korkan O’na yaklaşır.”
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, ölüm hâlinde bulunan bir gencin yanına gitti. Gence:
– Kendini nasıl buluyorsun, diye sordu. Genç:
– Allah Teâlâ’nın rahmetini umuyorum. Günahlarımdan da korkuyorum, dedi. Bunun üzerine Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem:
– Bir kulun kalbinde bu ikisi bir araya gelirse Allah Teâlâ o kula umduğunu verir, korktuğundan emin kılar, buyurdu.
-Tirmizi, Cenâiz, 11 (983); İbn Mâce, Zühd, 31 (4261)-
Ali radıyallahu anh oğullarından birine şöyle nasihat etmiştir:
“Oğlum! Bütün hayır ve taatler senin olsa, bunların seni kurtaramayacağı korkusuyla Allah Tealâ’dan kork! Dünyadaki bütün günahlar senin olsa bile, Allah Tealâ’nın onları af ve mağfiret edeceği ümidiyle de Allah Tealâ’dan ümitli ol!”
Ebû Hüreyre radıyallahu anhtan rivâyet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Eğer mü’min, Allah’ın azabının nitelik ve niceliğini bilseydi, cennet ümidine kapılmazdı. Kâfir de Allah’ın rahmetinin nitelik ve niceliğini tam olarak kavrayabilseydi, O’nun cennetinden asla ümidini kesmezdi”.
-Müslim, Tevbe 23-
Mü’min cennet ümidi taşıyorsa bu, onun Allah’ın azabının mahiyetini bilmediğinden; kâfir, rahmet ve cennet beklemiyorsa, o da Allah’ın rahmetinin mahiyetini idrak edemediğindendir. Gerçekten çok ilginç olan bu durum, Ömer radıyallahu anhtan nakledilen bir sözde şöyle dile getirilmiş bulunmaktadır: “Kıyamet günü sadece bir kişi cennete girecek diye ilân edilse o kişinin ben olacağımı umarım. Yine bir tek kişinin cehenneme gireceği bildirilse, bu kez de o kişinin ben olduğum endişesini yaşarım.”
Abdullah İbni Mesûd radıyallahu anhtan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Cennet size ayakkabılarınızın bağından daha yakındır. Cehennem de öyledir.” -Buhârî, Rikak, 29-
Birbirine zıt iki ayrı gerçeğe aynı anda ve aynı mesafede bulunmak yani korku ile ümit arasında yaşamak, her ikisinin birden kaygı ve ümidini taşımak gerekir. Sadece birine ağırlık vermek, aynı mesafedeki öteki gerçeği unutmak akıllılık değildir.
Mü’min, cennet ümidi ve cehennem korkusuyla birlikte yaşar. Bu da ona daima dengeli bir hayat sürme imkânı sağlar.
UMUDUMUZA SEBEP ÇOK
Cehenneme girmenin sebebi çok olduğu gibi, mağfiretin ve umudun sebebi de çoktur.
- Tövbe kapısı son dakikaya kadar açıktır.
Tövbeye herkes davetlidir. Hiçbir günah tövbeden ağır değildir. Samimi bir tövbe ettiği hâlde Allah’ın, tövbesini kabul etmediği tek bir insan yoktur.
- Samimi bir iman tek başına kalsa bile umuttur.
Son nefese kadar imanın sabit kalması bu açıdan çok önemlidir. Zaten tevbe de bir anlamda onun varlığıyla mümkün olmaktadır.
-Dua sebeplerin tacıdır.
O Allah ki kendisinden istenilmesinden razı olur. O Allah ki kulu istedikçe istediğinden fazlasını verir. O’na dua büyük bir sebeptir.
- Ramazan ve kadir gecesi bir umuttur.
- Resûlullah sallalahu aleyhi ve sellemin Sünneti’ne uygun olarak, ihlasla yapılan bütün salih ameller mağfirete ve rahmete sebeptir.
-Yük ve endişe günahlardan kaynaklanırsa, umudumuz o kapıda da büyüktür:
Tevbe günahları siliyor, Allah korkusundan akıtılan iki damla gözyaşı bile cehennem söndürür, Allah korkusuyla yaşamak cennet kazandırır. (-Rahman suresi, 46.ayet-)
GÜNAHLARI NE SİLİYOR?
Ø Yapılan bir iyilik önceki kötülükleri siliyor,
Ø Mü’minlerin birbirine duaları siliyor,
Ø Cenaze namazları siliyor,
Ø Öldükten sonra bile, mü’minin ardından yapılan iyilikler onu temizlemeye devam ediyor,
Ø Başa gelen dertler, sıkıntılar, hastalıklar eritiyor; ama dertlerden rahmet doğuyor.
Ø Ümmetinin büyük günah işleyenlerine şefaat sözü veren Resûlullah sallalahu aleyhi ve sellem var.
Ø Rahmeti gazabını geçen Allah var.
"Günahlarının çokluğundan korkup ümitsizliğe düşme.
Allah Teâlâ’nın rahmeti senin günahlarından daha büyüktür."
PEKİ YA ALLAH KORKUSU!
O öyle bir korkudur ki ‘korku’nun ta kendisidir.
O öyle bir korkudur ki o korkuyla yaşayanlar kazanmaktadırlar.
O korkuyu taşımak güvende olmaktır.
O korku, en muazzam ibadetleri beraberinde getirir.
O korku iman olur, cennet olur, kurtuluş olur.
O korkudan yoksun olanlar ise;
hiç güveni olamayan bir sona koşmaktadırlar.
Allah korkusu cahilin işi değildir. Asıl bilen korkar. Allah’ı daha çok bilen, daha çok korkar O’ndan.
Gözyaşlarına boğulup, sabahlara kadar hıçkıra hıçkıra dua edenler!
Cehennemi sadece kendisi için yaratılmış zannedip titreyenler!
Gözle görülür bir günahları olmadığı hâlde kıvranıp duranlar!
Onlar daha çok bildikleri için korkuyu en ince damarlarında hissettiler.
"Bir de korkuyla umut birleşirse denge tutturulmuş demektir.
Korkup kendine gelmek, umutlanıp yürümek en güzel plândır."
Ne mutlu Allah’tan korkanlara.
Ne mutlu o korkuyu yaşanılır hâle getiren ve korku ile umut arasında Rabbi’ne kulluk ederek hayat sürenlere.
Onların korkuları da kazanç, umutları da kazanç!
Allah’tan korkup harama el uzatmadığı için cennet nimetleri ile müjdelenenlere, Korkularının bedeli olarak, Arş’ın gölgesinde gölgelenenlere ne mutlu!
Biz beyhude korkmuyoruz.
Korkumuzun sonu cennettir...
Kimden korkuyorsan, ondan kaçarsın.
Allah'tan korkan ise gider O'na sığınır.
Nurettin Yıldız Hocaefendi'nin “Mü’min Kimliğimiz” kitabından “Korku ile Umut arasında Yerimiz” konusu kaynak olarak kullanılmıştır.
YARATAN RABBİNİN ADIYLA OKU!!!
19 Mart 2018 Pazartesi
18 Mart 2018 Pazar
***BİDAT BİDATTİR
“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim"
Bismillahirrahmanirrahim
Bismillahirrahmanirrahim
Nureddin Yıldız Hoca'nın "Bidat Bidattir" adlı videosundan önemli notlar:
Hahamlar, papazlar dinde güzel gördükleri şeyleri ilave ettiler. Tevrat ve İncil insan eliyle ilave gördü. İnsan aklı Hıristiyanlığa ve Yahudiliğe karıştı. İbadetlere insan eli, insan aklı değmiş oldu ve bu iyi niyetle yapılmıştır. Temiz niyetlerle, daha güzel ibadet yapmak için ,Allah'a daha yakın olmak için. Din daha iyi yaşansın, insanlar dinlerini, Hz. Musa'yı(Aleyhisselam),Hz. İsa'yı (Aleyhisselam)unutmasın diye yaptıkları şeyler kaldırılası bir din oluşmasına sebep oldu.Her haham, her papaz kendine göre birşeyi güzel gördü ve güzel gördüğünü yamalamaya kalktı. Her yapılan ilave aslından bir parçanın kopmasına sebep oldu. İmam Malik, "dine ilave yapmak bidat uydurmak, dinde Resulun (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) , ashab-ı kiramın yapmadığı birşeyi yapmak Hz. Muhammed (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)in ölmeden önce bazı şeyleri eksik bırakıp gittiğini iddia etmektir" demiştir. Hahamlar da Musa (Aleyhisselam) bizi eksik bırakıp gitti demediler; "halk bunu kaldıramıyor şöyle yapalım" dediler. İsrailoğulları daha dindar olsun diye böyle bir bataklık içine girdiler.
Dine sonradan ibadet olarak ilave yapmak bidattir. Her bidat sapıklıktır.
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bu konuda şöyle buyurmuştur:
"Şüphesiz sözlerin en doğrusu, Allah'ın kitabıdır. Yolların en güzeli, Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem-'in yoludur. İşlerin en şerlisi, (dînde aslı olmayıp) sonradan çıkarılan yeniliklerdir (dîndeki bid'atlardır). (Dînde) sonradan çıkarılan her yenilik, bid'attir. Her bid'at, dalâlettir (sapıklıktır). Her dalâlet (in sahibi) de, ateştedir."(Nesâî; hadis no:1560. Elbânî, "Sahîh-i Sünen-i Nesâî; hadis no:1578. )
Hahamlar, papazlar dinde güzel gördükleri şeyleri ilave ettiler. Tevrat ve İncil insan eliyle ilave gördü. İnsan aklı Hıristiyanlığa ve Yahudiliğe karıştı. İbadetlere insan eli, insan aklı değmiş oldu ve bu iyi niyetle yapılmıştır. Temiz niyetlerle, daha güzel ibadet yapmak için ,Allah'a daha yakın olmak için. Din daha iyi yaşansın, insanlar dinlerini, Hz. Musa'yı(Aleyhisselam),Hz. İsa'yı (Aleyhisselam)unutmasın diye yaptıkları şeyler kaldırılası bir din oluşmasına sebep oldu.Her haham, her papaz kendine göre birşeyi güzel gördü ve güzel gördüğünü yamalamaya kalktı. Her yapılan ilave aslından bir parçanın kopmasına sebep oldu. İmam Malik, "dine ilave yapmak bidat uydurmak, dinde Resulun (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) , ashab-ı kiramın yapmadığı birşeyi yapmak Hz. Muhammed (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)in ölmeden önce bazı şeyleri eksik bırakıp gittiğini iddia etmektir" demiştir. Hahamlar da Musa (Aleyhisselam) bizi eksik bırakıp gitti demediler; "halk bunu kaldıramıyor şöyle yapalım" dediler. İsrailoğulları daha dindar olsun diye böyle bir bataklık içine girdiler.
Dine sonradan ibadet olarak ilave yapmak bidattir. Her bidat sapıklıktır.
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bu konuda şöyle buyurmuştur:
"Şüphesiz sözlerin en doğrusu, Allah'ın kitabıdır. Yolların en güzeli, Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem-'in yoludur. İşlerin en şerlisi, (dînde aslı olmayıp) sonradan çıkarılan yeniliklerdir (dîndeki bid'atlardır). (Dînde) sonradan çıkarılan her yenilik, bid'attir. Her bid'at, dalâlettir (sapıklıktır). Her dalâlet (in sahibi) de, ateştedir."(Nesâî; hadis no:1560. Elbânî, "Sahîh-i Sünen-i Nesâî; hadis no:1578. )
Peygamberimizin (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) sağlığında böyle kişilere "benden değilsiniz" diye kovmuştur. Kendisi 8 rekat teheccüd namazı kılıyordu; bir sahabi "sabaha kadar kılıyorum"dedi ona "benden değilsin" dedi.
"Pazartesi,Perşembe bedeniniz, işiniz uygunsa oruç tutun" dedi.Bir sahabi ben hergün tutarım deyince ona da aynı şeyi söyledi.
Bunlar dinin yaşayış şekline ilavedir. Din sadece Resulun (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)yaşadığı gibi yaşanır. Bir de "benim ashabıma bakabilirsin onun dışında bakılacak kimse yoktur" demiştir.
Çünkü din, asra göre değişen, şartlara göre ilave edilen, sık sık değiştirilip kanunla yeni hale getirilen bir kanunname değildir.
Din Allah'tan (Celle celaluhu)indiği gibi korunduğu zaman dindir.
Eğer ibadet mantığı ile herkes hoşuna giden birşeyi dine ilave edecek olsa bu dinin ucu bucağı alınmaz.Dine ilave yapmak dini inkar etmekten daha küçük bir suç değildir. İbadetini Allah'tan cenneti bulmak için yaptığı şeye "bidat" diyoruz.
İslam tamamlanmıştır. Bu sebeple iyi niyetle olsa bile dine yeni bir şeyler eklemek Allah ve Resûlü’nden daha iyi bildiğini iddia etmektir. Müslüman bundan hayatı boyunca kaçınmalıdır.
Kıyamete kadar değişmeyecek olan İslam dinine yeni bir şey eklemek tamamlanmış olan dini parçalara ayırıp İslam’ı bu parçalardan biri olarak görmektir. Müslüman ise parçacı değil Allah’ın istediği gibi İslam’a bütün olarak bakabilendir.
Bid’atler halka mâl olup toplumda yaygın hale geldiği için farkında olmadan Allah’a yakınlaşmak(!) amacıyla yapılabilmektedir ancak böyle bir şey geçerli değildir. Allah’a yaklaşmak ancak O’nun istediği yoldan O’nun istediği şekilde yürümek ile gerçekleşir. Bu sebeple bid’atlerden korunmalıdır. Bu korunma da ancak Kur’an ve Sünnet’e sımsıkı sarılarak mümkündür. İşte bu da günümüzde cihadın bir çeşididir.
Her bid’at’in cazip ve mantıklı bir yönü vardır. Ancak İslam mantık dini değil teslimiyet dinidir.
İslam; Allah Resûlü’nün, ashabı kiramın ve selefi salihinin peşinden gidebilmektir.
Söz konusu din olunca tavizsiz yaşanılması gerekir. Zira Hıristiyanlar ve Yahudiler daha dindar olmak(!) amacıyla dine ekledikleri, onları daha çok dinden uzaklaştırmıştır. Her bid’at kişiyi dalalete sürüklediği için hiçbir bid’at küçük görülmeden tavizsiz bir şekilde İslam’ın çizgisinde yürünmelidir.
Allah’ın gönderdiği bütün dinler tabii olup fıtrata aykırı değildir. İnsan aklını kullanarak dine yeni bir şeyler katmaya çalışınca din tabilikten ve aslından uzaklaşır. Bu sebeple dinden uzaklaştıracak bu tür her türlü tehlikeden uzak durulmalıdır.
"Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim"
Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.
EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR
Eğer ibadet mantığı ile herkes hoşuna giden birşeyi dine ilave edecek olsa bu dinin ucu bucağı alınmaz.Dine ilave yapmak dini inkar etmekten daha küçük bir suç değildir. İbadetini Allah'tan cenneti bulmak için yaptığı şeye "bidat" diyoruz.
İslam tamamlanmıştır. Bu sebeple iyi niyetle olsa bile dine yeni bir şeyler eklemek Allah ve Resûlü’nden daha iyi bildiğini iddia etmektir. Müslüman bundan hayatı boyunca kaçınmalıdır.
Kıyamete kadar değişmeyecek olan İslam dinine yeni bir şey eklemek tamamlanmış olan dini parçalara ayırıp İslam’ı bu parçalardan biri olarak görmektir. Müslüman ise parçacı değil Allah’ın istediği gibi İslam’a bütün olarak bakabilendir.
Bid’atler halka mâl olup toplumda yaygın hale geldiği için farkında olmadan Allah’a yakınlaşmak(!) amacıyla yapılabilmektedir ancak böyle bir şey geçerli değildir. Allah’a yaklaşmak ancak O’nun istediği yoldan O’nun istediği şekilde yürümek ile gerçekleşir. Bu sebeple bid’atlerden korunmalıdır. Bu korunma da ancak Kur’an ve Sünnet’e sımsıkı sarılarak mümkündür. İşte bu da günümüzde cihadın bir çeşididir.
Her bid’at’in cazip ve mantıklı bir yönü vardır. Ancak İslam mantık dini değil teslimiyet dinidir.
İslam; Allah Resûlü’nün, ashabı kiramın ve selefi salihinin peşinden gidebilmektir.
Söz konusu din olunca tavizsiz yaşanılması gerekir. Zira Hıristiyanlar ve Yahudiler daha dindar olmak(!) amacıyla dine ekledikleri, onları daha çok dinden uzaklaştırmıştır. Her bid’at kişiyi dalalete sürüklediği için hiçbir bid’at küçük görülmeden tavizsiz bir şekilde İslam’ın çizgisinde yürünmelidir.
Allah’ın gönderdiği bütün dinler tabii olup fıtrata aykırı değildir. İnsan aklını kullanarak dine yeni bir şeyler katmaya çalışınca din tabilikten ve aslından uzaklaşır. Bu sebeple dinden uzaklaştıracak bu tür her türlü tehlikeden uzak durulmalıdır.
"Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim"
Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah(cc)’dandır.
EN DOĞRUSUNU ALLAH cc BİLİR
ÇOCUKLARA NAMAZI SEVDİRMEK İÇİN REHBER
"Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun."- Tahrim Suresi, 6. ayet-
İmanı kuvvetli, salih bir evlat olarak yetiştirmek isteyen anne-babaların karşılaştığı en zor mesele, çocuğa namazı öğretmek ve sevdirmektir.
Dinimiz bize çocuklarımızı küçük yaşlardan itibaren ibadetlere ve özellikle de namaz ibadetine alıştırmamız gerektiğini emir ve tavsiye eder.
Allah-u Teala şöyle buyurur: "(Ey Muhammed) Ailene namaz kılmalarını emret, kendin de onda devamlı ol. Biz senden rızık istemiyoruz, sana rızık veren biziz. Sonuç Allah'a karşı gelmekten sakınanındır."- Taha Suresi132. ayet -
Ayette de görüldüğü gibi, namazı çocuğa kavratıp uygulatmak, ebeveynin yükümlülüğüdür.
Peygamber Efendimiz Sallallahü Aleyhi ve Sellem de, anne babaların bu yükümlülüğüne işaret ederek şöyle buyuruyor: "Çocuk yedi yaşına gelince namazı emredin. On yaşına gelince (gerekirse) namaz hususunda dövün" - Ebu Davud Salat 26- Tirmizi Mevakit 182- buyurarak namazın, çocuğa öğretilecek diğer şeylerden farkını vurgulamıştır. “Emir” fiili, dönüşü olmayan, ihmal edilemeyen, mutlaka ifası gerekli olan bir anlam taşıdığından karşılığında vebal ve azap vardır. İhmalinin ve terkinin hiçbir ruhsatı, müsamahası yoktur.
Bu nedenle çocukların eğitimlerinin de merkezinde namazın bulunması gerekir. Çocuğun bunu çabuk öğrenip kavraması için her yola başvurulmalı, fiili olarak gösterilmeli, takviye edici kitap, film ve benzeri araçlar temin edilmelidir. Bu yönde devamlı bir hassasiyet, takip ve teşvik olmalıdır.
Allah’ın Resulü Sallallahü Aleyhi ve Sellem de çocuklarla münasebetlerinin merkezine namazı koymuştur. Namazı onlara sevdirmek ve öğretmek için çeşitli yöntemler uygulamıştır. Bazen evde çocuklara abdest aldırıp onlara namaz kıldırmış, çoğu zaman da camiye götürerek cemaatle namaz kıldırmıştır.
Allah’ın Resulü Sallallahü Aleyhi ve Sellem de çocuklarla münasebetlerinin merkezine namazı koymuştur. Namazı onlara sevdirmek ve öğretmek için çeşitli yöntemler uygulamıştır. Bazen evde çocuklara abdest aldırıp onlara namaz kıldırmış, çoğu zaman da camiye götürerek cemaatle namaz kıldırmıştır.
Resulullah Sallallahü Aleyhi ve Sellem’in mescidinde devamlı olarak çocukların bulunması dikkati çeken bir husustur. Onun torunları Ümame, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin, ayrıca İbni Abbas, Hz. Enes Radıyallahu Anhum gibi o zamanın çocuk sahabileri, mescidin müdavimleri idiler. Onları genelde Allah’ın Resulü Sallallahü Aleyhi ve Sellem beraberinde getirirdi. Bunu gören sahabiler de çocuklarını getirmeye başladılar. Böylece cami cemaatinin önemli bir kısmı çocuklardan oluşmuştur.
Ebu Malik El Ensari Radıyallahu Anh bu konuda der ki;
“Size Resulullah’ın namazından söz edeyim mi? Arkasında erkekler, onların arkasında da çocuklar olduğu halde namaz kılardı”-Ebu Davud Salat 94-
“Size Resulullah’ın namazından söz edeyim mi? Arkasında erkekler, onların arkasında da çocuklar olduğu halde namaz kılardı”-Ebu Davud Salat 94-
İbni Abbas Radıyallahu Anh der ki:
“Ramazan veya kurban bayramı günü Resulullah Sallallahü Aleyhi ve Sellem ile birlikte bayram namazına gittim. Allah’ın Resulü namaz kıldırdı. Sonra hutbe okudu. Daha sonra kadınların bulunduğu tarafa gelerek onlara vaaz etti ve namaza devam etmelerini söyledi.” (Buhari İydeyn 16– Müslim İydeyn 1)
Resulullah Sallallahü Aleyhi ve Sellem’in çocuklarla münasebetlerinde işlediği konuların, söylediği şeylerde en fazla namazı, abdesti işlediğini hemen farkediyoruz. Devamlı onları namaza teşvik etmiş, bizzat kıldırmış, vakit namazlarında olduğu gibi cenaze, bayram, cuma namazları gibi toplumsal ibadetlerde de hep onlara yer vermiştir.
Ebeveynler DİKKAT!
Çocuklarımıza namazı sevdirmek için;
Bir Nolu iş:
Önce kendinizi sorgulayın!
Namazın dindeki yerini Allah Teala’nın emrettiği gibi biliyor ve hakkını veriyor muyuz?
Namaz bir ölçü birimi olduğunda ne kadar Müslümansınız?
Namaz, uygulama ve gelecek nesli eğitmede sizin “önemli” ve “öncelikli” konularınızdan hangisinde yer almaktadır?
İki Nolu İş:
Meryem suresi 58 ve 59. Ayetler üzerinde tefekkür edin!
“İşte bunlar, Allah’ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden Adem soyundan, Nuh ile birlikte taşıdıklarımızdan İbrahim ile İsrail’in soyundan hidayete erdirdiğimiz ve seçtiğimiz kimselerdendirler. Kendilerine Rahmanın ayetleri okunduğu zaman, ağlayarak secdeye kapanırlardı.
Sonra arkalarından öyle kötü bir nesil geldi ki, namazı zayi ettiler, şehvetlerine uydular. İşte bunlar da azgınlıklarının cezasına uğrayacaklardır.
Çalışma Planımız:
1. Namaz eğitimi ani bir kararla başlamaz. Çocuğun konuşmaya ve dinlemeye başladığı, gördüğünü değerlendirdiği aylardan itibaren namaz için hazırlıklar yapılmalıdır. Ama namaza fiilen başlama yaşı, 7 yaşından ay almaya başladığı zamandır.
2. Çocuk için namaz eğitimine ayrılacak zaman 7 ile 10 yaş arasıdır. En az 4 yıl sürecek bir eğitim, namazı günlük hayatın bir parçası haline getirebilir. 7 yaşından önce ise örnekleme, teşvik etme gibi uygulamalar yapılabilir.
3. Namaz eğitimini başlatacağımız mevsimde, çocuğa göz tokluğu sağlayacak bir ortam sağlanmalıdır. Aile vb. ortamda namaz için kopyalanacak bir ortam sağlanmalıdır. Aile vb. ortamda namaz için hareketlenilen saatler ve bu konuda titizlik gösterilmesi gibi… Mesela her namaz vakti geldiğinde iş ve meşgale ne olursa olsun hemen namaz durumuna gelmesi ve bunun göz tokluğu sağlayacak kadar yoğun yapılması şarttır. Dikkat edin! Sizde olmayan bir şeyi veren durumuna düşmeyin.
4. İlk telkinler büyük ve görünüm güzelliği veren mesela, Sultan Ahmet Camii gibi camilerde başlatılmalıdır. İlk namaz telkini , mahalle camisinin rutubetli bodrum mescidini hatırlatmamalıdır. O yıllarında çocuk için görünümün tesiri itibara alınmalıdır.
5. Namaz telkini arasında yoğun olmamak kaydıyla Allah ve O’na kulluk etrafında çocuğun yaşı ile ilgili bilgiler oturtulmalıdır.
6. Bu zorlu ama büyük göreve başlarken Allah’a sığının, O’nun yardımını dileyin. Bunun tek başınıza bitirebileceğiniz bir iş olmadığını iyi bilin.
7. Allah’tan, namazı ihya eden bir nesle sahip olan veli olmayı nasip etmesini dileyin. Allah Teala peygamberlerine bile namazın bir sonraki nesle aktarılmasını zor bir iş olarak tanıtmıştır.
8. Bir yığın kınayıcıya, acele edip çocuğu boğduğunuzu söyleyecek olan dost ve olan dost görünümlülere önceden hazırlıklı olun. Belki de tek başınıza kalabilirsiniz. Ama Allah sizinledir.
9. Namaz eğitimi esnasında hata ve ihmallerin değerlendirilmesinde de tedrici olunması gerekmektedir. İlk günlerdeki kaçamak ve ihmallerin ayıplama konusu yapılmaması gerekmektedir. Görmüyor ve anlamıyor gibi yapabilmek de bir maharettir.
10. Namaz eğitimi esnasında, yorulup zorlanacağınız çetin bir yola girdiğinizi unutmayınız. Siz belki ilk defa namaz eğitimi veriyorsunuz ama şeytan için o çocuk, ilk değildir. Yükünüzü kaldırmada size hız ve moral katkısında bulunabilecek ailelerle beraber girin yola.
11. İlişki içinde bulunulan diğer ailelerle müşterek projeler yürütülmelidir. Çocuğun namazı sadece kendi ailesinin bir baskısı olarak görmemesi bilakis hayatın renklerinden bir renk olarak algılaması ancak böyle sağlanabilir.
12. Cami eksenli geziler birkaç aile ile yapılabilir. İlk namaz eğitimine başladığınız dönemlerde, yakın komşularınızdan böyle bir derdi olanla birleşerek namazlardan birisini çocuklara beraberce kıldıracağınız bir birliktelik, birkaç aylığına da olsa size yardımcı olabilir.
Önce kendinizi sorgulayın!
Namazın dindeki yerini Allah Teala’nın emrettiği gibi biliyor ve hakkını veriyor muyuz?
Namaz bir ölçü birimi olduğunda ne kadar Müslümansınız?
Namaz, uygulama ve gelecek nesli eğitmede sizin “önemli” ve “öncelikli” konularınızdan hangisinde yer almaktadır?
İki Nolu İş:
Meryem suresi 58 ve 59. Ayetler üzerinde tefekkür edin!
“İşte bunlar, Allah’ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden Adem soyundan, Nuh ile birlikte taşıdıklarımızdan İbrahim ile İsrail’in soyundan hidayete erdirdiğimiz ve seçtiğimiz kimselerdendirler. Kendilerine Rahmanın ayetleri okunduğu zaman, ağlayarak secdeye kapanırlardı.
Sonra arkalarından öyle kötü bir nesil geldi ki, namazı zayi ettiler, şehvetlerine uydular. İşte bunlar da azgınlıklarının cezasına uğrayacaklardır.
Çalışma Planımız:
1. Namaz eğitimi ani bir kararla başlamaz. Çocuğun konuşmaya ve dinlemeye başladığı, gördüğünü değerlendirdiği aylardan itibaren namaz için hazırlıklar yapılmalıdır. Ama namaza fiilen başlama yaşı, 7 yaşından ay almaya başladığı zamandır.
2. Çocuk için namaz eğitimine ayrılacak zaman 7 ile 10 yaş arasıdır. En az 4 yıl sürecek bir eğitim, namazı günlük hayatın bir parçası haline getirebilir. 7 yaşından önce ise örnekleme, teşvik etme gibi uygulamalar yapılabilir.
3. Namaz eğitimini başlatacağımız mevsimde, çocuğa göz tokluğu sağlayacak bir ortam sağlanmalıdır. Aile vb. ortamda namaz için kopyalanacak bir ortam sağlanmalıdır. Aile vb. ortamda namaz için hareketlenilen saatler ve bu konuda titizlik gösterilmesi gibi… Mesela her namaz vakti geldiğinde iş ve meşgale ne olursa olsun hemen namaz durumuna gelmesi ve bunun göz tokluğu sağlayacak kadar yoğun yapılması şarttır. Dikkat edin! Sizde olmayan bir şeyi veren durumuna düşmeyin.
4. İlk telkinler büyük ve görünüm güzelliği veren mesela, Sultan Ahmet Camii gibi camilerde başlatılmalıdır. İlk namaz telkini , mahalle camisinin rutubetli bodrum mescidini hatırlatmamalıdır. O yıllarında çocuk için görünümün tesiri itibara alınmalıdır.
5. Namaz telkini arasında yoğun olmamak kaydıyla Allah ve O’na kulluk etrafında çocuğun yaşı ile ilgili bilgiler oturtulmalıdır.
6. Bu zorlu ama büyük göreve başlarken Allah’a sığının, O’nun yardımını dileyin. Bunun tek başınıza bitirebileceğiniz bir iş olmadığını iyi bilin.
7. Allah’tan, namazı ihya eden bir nesle sahip olan veli olmayı nasip etmesini dileyin. Allah Teala peygamberlerine bile namazın bir sonraki nesle aktarılmasını zor bir iş olarak tanıtmıştır.
8. Bir yığın kınayıcıya, acele edip çocuğu boğduğunuzu söyleyecek olan dost ve olan dost görünümlülere önceden hazırlıklı olun. Belki de tek başınıza kalabilirsiniz. Ama Allah sizinledir.
9. Namaz eğitimi esnasında hata ve ihmallerin değerlendirilmesinde de tedrici olunması gerekmektedir. İlk günlerdeki kaçamak ve ihmallerin ayıplama konusu yapılmaması gerekmektedir. Görmüyor ve anlamıyor gibi yapabilmek de bir maharettir.
10. Namaz eğitimi esnasında, yorulup zorlanacağınız çetin bir yola girdiğinizi unutmayınız. Siz belki ilk defa namaz eğitimi veriyorsunuz ama şeytan için o çocuk, ilk değildir. Yükünüzü kaldırmada size hız ve moral katkısında bulunabilecek ailelerle beraber girin yola.
11. İlişki içinde bulunulan diğer ailelerle müşterek projeler yürütülmelidir. Çocuğun namazı sadece kendi ailesinin bir baskısı olarak görmemesi bilakis hayatın renklerinden bir renk olarak algılaması ancak böyle sağlanabilir.
12. Cami eksenli geziler birkaç aile ile yapılabilir. İlk namaz eğitimine başladığınız dönemlerde, yakın komşularınızdan böyle bir derdi olanla birleşerek namazlardan birisini çocuklara beraberce kıldıracağınız bir birliktelik, birkaç aylığına da olsa size yardımcı olabilir.
13. Namaz bir gündem olarak başlamadan, namazın altyapısı olan şartlar müstakil olarak oturtulmalıdır. Mesela taharet konusu işlenmelidir.
14. Gerekiyorsa abdest için 6 aya yayılmış sabırlı ve basiretli bir eğitim yapılmalıdır. Bu altyapı eğitimi çok önem taşımaktadır. Hatta böylelikle aile için zor yokuşlarından birisi aşılmış olacaktır.
15. Namaza ait ve namazı çağrıştıran mefhumlar, mümkün olan her fırsatta dile getirilmeli ve sohbet konusu yapılmalıdır: Tekbir, tespih, ezan sözleri, secde, rükû…
16. “Hoca” yerine “Hocaefendi” deyiniz. “Namaz” değil, “Namazımız” deyiniz.
17. Namazın ciddi bir iz olarak kalabilmesi için cami unsurunun da zihinlere yerleştirilmesi gerekmektedir:
a. Cami ile istikrarlı bir bağı bulunan anne-baba izlenimi önemlidir. Çocuğunuzun camiyi sizin ikinci adresiniz gibi anlaması size çok yardım edecektir.
b. Cami bir kültür olarak, hayatın bir parçası olarak değişik zamanlarda tanıtılmalıdır. Bu tanıtım, yalın bir tanıtımdan uzak olmalıdır. Mesela cami görevlilerinin eve çağırılması, onların evine gidilmesi, onlarla üçüncü yerlerde buluşulması ve buluşmalarda çocukların, meclisin gündemi olmasına dikkat edilmesi, yaş ve seviyeye uygun hediyeleşmelerin sağlanması gibi hususlara dikkat edilmelidir.
c. Gerekiyorsa ve mümkünse cami ve cami görevlisi seçimi yapılmalıdır. Şirin ve sempatik görünümlü bir cami imamı, çocuğu camiye daha kolay çeker.
Gerektiğinde imamla bu konuda görüşme yapılmalı, ricada bulunulmalıdır. Çocuk, sigara gibi ayıplı bir illeti bulunan cami görevlilerinden uzak tutulmalıdır. Görevliye de Allah’tan korkulması gerektiği hatırlatılmalıdır.
d. Cami binası da önemlidir. İnşaat enkazı arasında girilen bir cami çekici olmayabilir. Çocuğun “camiler çok tatlı oluyor” şeklinde bir izlenimi, gerekiyorsa diğer semtlerin camilerine ziyaret yapılarak sağlanmalıdır.
e. “Camiler girilip çıkılan yerlerden çok kaynaşılan yerlerdir.” Prensibi hissettirilmelidir. Kimi zaman namazdan biraz önce camiye gidip, oradakilerle ilgilenme, orada zikir yapma, kimi zamanda namazdan sonra biraz oyalanıp, diğer Müslümanlarla ve onların getirdikleri çocuklarla hasbihal etme gibi yollar denenmelidir.
f. Çocuk, ilk zamanlarda her zaman değil azdan başlayarak gitgide çoğalan bir seviyede camiye götürülmelidir. Camideki yanlışlarından dolayı asla azarlanmamalıdır. Azarlama yerine yaptığı hatanın önü tıkanmalıdır.
Mesela çocuk, camide diğer çocuklarla gürültü yapmışsa bir dahaki namazda baba, arka safta namaz kılıp çocuğu da yanına almalı ve gizli bir konuşma sağlamalıdır. Baba, safın en sağ ve sonunda namaz kılarak çocuğunu da yanına alması halinde hem cemaat adabını korumuş hem de çocuk için değerli bir iş yapmış olur.
g. Çocuğun camiye gidip gelmesi, ev içinde gündem olmalıdır. Anne, camide ne yaptıklarını veya kimleri gördüklerini sormalı; gözünde hoş olmayan izler kaldı ise onların telafisine gidilmelidir.
h. Cami ezanının duyulabileceği bir ev sahibi olmak esastır. Gerekiyorsa mesken değişikliğine gidilmelidir. Ezanı günde dört defa duymak bile ciddi bir eksikliktir. Namaz için hicret etmeye bile değer!
i. Çocukta namaz eğitiminin başladığı yıllarda çocuğa Kabe-Beytullah- Cami ilişkisi izah edilmelidir. “Camiler Allah’ın evleridir.” Sloganı etrafında camilerin büyük kazanç yerleri olduğu, zorluklara karşı sığınma ve güzellikleri arama yeri olduğu defalarca bıkmadan anlatılmalıdır. Gerektiğinde cenazelerin camilerden kaldırılışı onlar için bir eğitim malzemesi olarak kullanılmalıdır.
j. Bahçesi olan camilerde, baba-oğul, anne-kız birlikteliği ile ev dışı gezilerin bir bölümü değerlendirilebilir.
18. Ailenin, namazın bir davetiyesi olarak ezana ciddi bir hürmeti istikrarlı bir şekilde sergilemesi gerekir. Ezana saygılı olmalı, onu duyunca susmalı, evde onu terennüm etmeli ve daha önemlisi kimi randevuları ezana göre ayarlamalıyız. “Ezandan sonra gideriz, ezan okunsun sonra konuşuruz” gibi… Ezanla oturmak, ezanla kalkmak namaza bağlılığın simgesidir.
19. Cuma ve bayram namazları, kalabalık cenaze namazları (yaşı açısından uygun ise) çocuğa namazın tanıtılıp sevdirilmesi açısından muhakkak değerlendirilmesi gereken fırsatlardır. Önceden hazırlık yapılarak çocuğun Cuma namazına götürülmesi ve camide onun için sıkıcı olmayan bir yerde namaz kılınmasının sağlanması gerekmektedir.
20. Evde namazın hayatın ayrılmaz parçası olarak sevdirme çalışması yapılmalıdır. Bunun için şunlar yapılabilir:
a. Evde kılınan namazların bir odada yalnız başına değil çocukların da bulunduğu bir odada kılınması tercih edilmelidir. Bunu yaparken de mümkün olduğu kadar onların namazdan ötürü azarlanabileceklerini hissettirmeden “biraz sessiz olun” gibi ikazlarda bulunulmalıdır.
b. Çocuklara muğlak ifadeler kullanılmamalıdır. Namazı emreden cümleler; çocuğun yaşı, tepkisi ve itaati ile orantılı tutulmaya çalışılmalıdır. Mesela şu altı cümle, söylenecekleri yer ve zaman bakımından farklıdır: Namazını kıldın mı canım?
•Lütfen namazını geciktirmeden kılar mısın?
• Çıkma vaktimiz gelmeden namazını kılıver canım.
• Bak, namazını unutacaksın, hemen kılıver!
• Haydi tatlım. Namaz çok gecikti. Namaz böyle gecikmeleri kabul etmez.
• Namazı ihmal etmenin ne kadar tehlikeli olduğunu, ne büyük ecirler kaybettiğini biliyor musun? Haydi canım, davran!
21. Çocukların da iştirak edeceği mini cemaatlerle namaz kılınmalıdır. Baba bir nedenle camiye gidememişse evde cemaat yapmak fırsat olarak değerlendirilebilir. Çocuklar böyle bir cemaatle namaza iştirak etmemiş olamasa bile onlar için etkili bir iş yapılmış olur.
22. Namaza alıştırmada sevgi ve şefkat esastır. Katı tutumlar ikiyüzlülüğe itebilir. Ancak sevginin ölçüsü kaçırılıp otorite kaybedilmemelidir.
23. Piknik ve benzeri ev dışında yapılan ve çocuklar açısından özlenen gezilerde, muhakkak cemaatle namaz bölümü oluşturmak gerekir. Aynı şekilde eve gelen misafirlerle ve misafirliğe gidilen yerlerde bir cemaat namazı eda edilmelidir. Gerekiyorsa bunun için o vakitte cami cemaati de terk edilebilir.
24. Namaz eğitimi esnasında çocuğu kendi emsalleriyle kıyasladığınızı ona söylememelisiniz. “Filanca çocuğu görüyor musun?” dememelisiniz. Gerçekte de hiçbir çocuk diğerinin aynısı değildir. Ne yaş benzerliği ne de kardeşlik gibi değerler, kapasitelerin aynı olduğu anlamına gelmez. Her çocuk ayrı bir kimlik kartı taşıdığı gibi farklı bir kavrama yeteneği ve kapasite de taşımaktadır.
25. Ebeveyn olarak aynı noktadan hareket etmeye çalışın. Sizin aranızdaki fikir farklılıkları eğitiminizin –en azından- gecikmesine neden olur. Çok zorlanırsanız asgari müştereklerde hareket etmeye gayret ediniz.
26. Bu uzun süreli eğitim çalışmasında kimi zaman kısa zaman dilimleri için çocuğu serbest bırakarak verdiğiniz eğitimin ne denli iz bıraktığını gözlemleyiniz.
27. Namaz eğitimi sırasında cezalandırmayı hiç düşünmeseniz en iyisini yapmış olursunuz. Çocuğun cezayı hak ettiğine anne ve baba olarak asla siz karar vermeyin. Çocukla iç içe olmanızdan dolayı zamanı gelmeden veya hak etmeden ceza yönetimine başvurabilirsiniz. Size danışmanlık yapan bir üçüncü şahıs gelinen noktayı tespit etsin.
28. Yine de ceza gerekli hale gelirse on yaşından önce çocuğu dövmenizin caiz olmayacağını biliniz. Dövmenin dışındaki cezalarda ise şunları unutmayınız:
a. Kin ve sinirinizi yatıştırmak için sakın ceza vermeyiniz.
b. Çocuğu, sizden ve ailesinden soğutacak başkalarına yakın olmasına sebep olacak türde bir cezaya asla başvurmayınız.
c. Anne- baba olarak birbirinize savcı/ hakim rolünde olmayın. Birbirinizi teselli edip açıklarınızı kapatmaya çalışın.
d. Verdiğiniz ceza, çocuğa artık ailede değerini kaybettiğini zannettirecek cezalar olmasın.
e. Muhakkak ceza verilecekse bunun kararını gergin olmadığınız bir zamanda veriniz. Abdest alın, çıkıp farklı bir ortamda gezinin,büyüğünüze danışın, sonra karar verin. Şeytanı umutlandıracak bir iş asla yapmayın.
f. Verilecek cezada adım adım ilerleyin. Pilinizi bir günde tüketmeyin. Mesela ilk merhalede pek üzüldüğünüzü hissettirin, bir zaman sonra bunu dile getirin. Daha sonra dudak bükmeyi, ardından ikaz etmeyi, bir zaman sonra da lütuflarda geçici kısaltmalar uygulamayı deneyin. Bunlar arasında da belli bir zaman dilimi muhakkak geçmiş olsun.
g. Her şeye rağmen ardı ardına ceza gelmesin muhakkak cezalarda sayı artacaksa iki ceza arasında, cezasız güzel günler veya durumuna göre haftalar geçsin.
29. Namaz eğitimi, hayat boyu sürecek bir ibadet eğitimi olduğu için bir defa hatta birkaç defa aynı şeylerin tekrarından asla kaçınılmamalıdır. Namaz, her defası ilk defaymış gibi anlatılmalıdır. Şeytan yıllardır bıkmadı, usanmadı; biz neden usanalım ki?
30. Çocuğun namaz eğitiminde çevresinden fazlaca etkileneceğini unutmamak gerekir. Bunun için de çocuğun beraber olmak istediği arkadaşlarının kimliklerine dikkat edilmelidir. Onu rahatsız etmeden, ayırma ve yeni bir çevre oluşturma gerekebilir.
Amacımız namazı kıldırmak yerine sevdirmek olsun. Çocuklarımızın namazlarını düzenli olarak kılabilmeleri için uzun bir zamana ihtiyacımız olduğunu unutmamalı, sabırla ve dua ile sonuç alıncaya kadar çalışmalı ve Rabb’imizden işimizi kolay kılması için yardım istemeliyiz:
14. Gerekiyorsa abdest için 6 aya yayılmış sabırlı ve basiretli bir eğitim yapılmalıdır. Bu altyapı eğitimi çok önem taşımaktadır. Hatta böylelikle aile için zor yokuşlarından birisi aşılmış olacaktır.
15. Namaza ait ve namazı çağrıştıran mefhumlar, mümkün olan her fırsatta dile getirilmeli ve sohbet konusu yapılmalıdır: Tekbir, tespih, ezan sözleri, secde, rükû…
16. “Hoca” yerine “Hocaefendi” deyiniz. “Namaz” değil, “Namazımız” deyiniz.
17. Namazın ciddi bir iz olarak kalabilmesi için cami unsurunun da zihinlere yerleştirilmesi gerekmektedir:
a. Cami ile istikrarlı bir bağı bulunan anne-baba izlenimi önemlidir. Çocuğunuzun camiyi sizin ikinci adresiniz gibi anlaması size çok yardım edecektir.
b. Cami bir kültür olarak, hayatın bir parçası olarak değişik zamanlarda tanıtılmalıdır. Bu tanıtım, yalın bir tanıtımdan uzak olmalıdır. Mesela cami görevlilerinin eve çağırılması, onların evine gidilmesi, onlarla üçüncü yerlerde buluşulması ve buluşmalarda çocukların, meclisin gündemi olmasına dikkat edilmesi, yaş ve seviyeye uygun hediyeleşmelerin sağlanması gibi hususlara dikkat edilmelidir.
c. Gerekiyorsa ve mümkünse cami ve cami görevlisi seçimi yapılmalıdır. Şirin ve sempatik görünümlü bir cami imamı, çocuğu camiye daha kolay çeker.
Gerektiğinde imamla bu konuda görüşme yapılmalı, ricada bulunulmalıdır. Çocuk, sigara gibi ayıplı bir illeti bulunan cami görevlilerinden uzak tutulmalıdır. Görevliye de Allah’tan korkulması gerektiği hatırlatılmalıdır.
d. Cami binası da önemlidir. İnşaat enkazı arasında girilen bir cami çekici olmayabilir. Çocuğun “camiler çok tatlı oluyor” şeklinde bir izlenimi, gerekiyorsa diğer semtlerin camilerine ziyaret yapılarak sağlanmalıdır.
e. “Camiler girilip çıkılan yerlerden çok kaynaşılan yerlerdir.” Prensibi hissettirilmelidir. Kimi zaman namazdan biraz önce camiye gidip, oradakilerle ilgilenme, orada zikir yapma, kimi zamanda namazdan sonra biraz oyalanıp, diğer Müslümanlarla ve onların getirdikleri çocuklarla hasbihal etme gibi yollar denenmelidir.
f. Çocuk, ilk zamanlarda her zaman değil azdan başlayarak gitgide çoğalan bir seviyede camiye götürülmelidir. Camideki yanlışlarından dolayı asla azarlanmamalıdır. Azarlama yerine yaptığı hatanın önü tıkanmalıdır.
Mesela çocuk, camide diğer çocuklarla gürültü yapmışsa bir dahaki namazda baba, arka safta namaz kılıp çocuğu da yanına almalı ve gizli bir konuşma sağlamalıdır. Baba, safın en sağ ve sonunda namaz kılarak çocuğunu da yanına alması halinde hem cemaat adabını korumuş hem de çocuk için değerli bir iş yapmış olur.
g. Çocuğun camiye gidip gelmesi, ev içinde gündem olmalıdır. Anne, camide ne yaptıklarını veya kimleri gördüklerini sormalı; gözünde hoş olmayan izler kaldı ise onların telafisine gidilmelidir.
h. Cami ezanının duyulabileceği bir ev sahibi olmak esastır. Gerekiyorsa mesken değişikliğine gidilmelidir. Ezanı günde dört defa duymak bile ciddi bir eksikliktir. Namaz için hicret etmeye bile değer!
i. Çocukta namaz eğitiminin başladığı yıllarda çocuğa Kabe-Beytullah- Cami ilişkisi izah edilmelidir. “Camiler Allah’ın evleridir.” Sloganı etrafında camilerin büyük kazanç yerleri olduğu, zorluklara karşı sığınma ve güzellikleri arama yeri olduğu defalarca bıkmadan anlatılmalıdır. Gerektiğinde cenazelerin camilerden kaldırılışı onlar için bir eğitim malzemesi olarak kullanılmalıdır.
j. Bahçesi olan camilerde, baba-oğul, anne-kız birlikteliği ile ev dışı gezilerin bir bölümü değerlendirilebilir.
18. Ailenin, namazın bir davetiyesi olarak ezana ciddi bir hürmeti istikrarlı bir şekilde sergilemesi gerekir. Ezana saygılı olmalı, onu duyunca susmalı, evde onu terennüm etmeli ve daha önemlisi kimi randevuları ezana göre ayarlamalıyız. “Ezandan sonra gideriz, ezan okunsun sonra konuşuruz” gibi… Ezanla oturmak, ezanla kalkmak namaza bağlılığın simgesidir.
19. Cuma ve bayram namazları, kalabalık cenaze namazları (yaşı açısından uygun ise) çocuğa namazın tanıtılıp sevdirilmesi açısından muhakkak değerlendirilmesi gereken fırsatlardır. Önceden hazırlık yapılarak çocuğun Cuma namazına götürülmesi ve camide onun için sıkıcı olmayan bir yerde namaz kılınmasının sağlanması gerekmektedir.
20. Evde namazın hayatın ayrılmaz parçası olarak sevdirme çalışması yapılmalıdır. Bunun için şunlar yapılabilir:
a. Evde kılınan namazların bir odada yalnız başına değil çocukların da bulunduğu bir odada kılınması tercih edilmelidir. Bunu yaparken de mümkün olduğu kadar onların namazdan ötürü azarlanabileceklerini hissettirmeden “biraz sessiz olun” gibi ikazlarda bulunulmalıdır.
b. Çocuklara muğlak ifadeler kullanılmamalıdır. Namazı emreden cümleler; çocuğun yaşı, tepkisi ve itaati ile orantılı tutulmaya çalışılmalıdır. Mesela şu altı cümle, söylenecekleri yer ve zaman bakımından farklıdır: Namazını kıldın mı canım?
•Lütfen namazını geciktirmeden kılar mısın?
• Çıkma vaktimiz gelmeden namazını kılıver canım.
• Bak, namazını unutacaksın, hemen kılıver!
• Haydi tatlım. Namaz çok gecikti. Namaz böyle gecikmeleri kabul etmez.
• Namazı ihmal etmenin ne kadar tehlikeli olduğunu, ne büyük ecirler kaybettiğini biliyor musun? Haydi canım, davran!
21. Çocukların da iştirak edeceği mini cemaatlerle namaz kılınmalıdır. Baba bir nedenle camiye gidememişse evde cemaat yapmak fırsat olarak değerlendirilebilir. Çocuklar böyle bir cemaatle namaza iştirak etmemiş olamasa bile onlar için etkili bir iş yapılmış olur.
22. Namaza alıştırmada sevgi ve şefkat esastır. Katı tutumlar ikiyüzlülüğe itebilir. Ancak sevginin ölçüsü kaçırılıp otorite kaybedilmemelidir.
23. Piknik ve benzeri ev dışında yapılan ve çocuklar açısından özlenen gezilerde, muhakkak cemaatle namaz bölümü oluşturmak gerekir. Aynı şekilde eve gelen misafirlerle ve misafirliğe gidilen yerlerde bir cemaat namazı eda edilmelidir. Gerekiyorsa bunun için o vakitte cami cemaati de terk edilebilir.
24. Namaz eğitimi esnasında çocuğu kendi emsalleriyle kıyasladığınızı ona söylememelisiniz. “Filanca çocuğu görüyor musun?” dememelisiniz. Gerçekte de hiçbir çocuk diğerinin aynısı değildir. Ne yaş benzerliği ne de kardeşlik gibi değerler, kapasitelerin aynı olduğu anlamına gelmez. Her çocuk ayrı bir kimlik kartı taşıdığı gibi farklı bir kavrama yeteneği ve kapasite de taşımaktadır.
25. Ebeveyn olarak aynı noktadan hareket etmeye çalışın. Sizin aranızdaki fikir farklılıkları eğitiminizin –en azından- gecikmesine neden olur. Çok zorlanırsanız asgari müştereklerde hareket etmeye gayret ediniz.
26. Bu uzun süreli eğitim çalışmasında kimi zaman kısa zaman dilimleri için çocuğu serbest bırakarak verdiğiniz eğitimin ne denli iz bıraktığını gözlemleyiniz.
27. Namaz eğitimi sırasında cezalandırmayı hiç düşünmeseniz en iyisini yapmış olursunuz. Çocuğun cezayı hak ettiğine anne ve baba olarak asla siz karar vermeyin. Çocukla iç içe olmanızdan dolayı zamanı gelmeden veya hak etmeden ceza yönetimine başvurabilirsiniz. Size danışmanlık yapan bir üçüncü şahıs gelinen noktayı tespit etsin.
28. Yine de ceza gerekli hale gelirse on yaşından önce çocuğu dövmenizin caiz olmayacağını biliniz. Dövmenin dışındaki cezalarda ise şunları unutmayınız:
a. Kin ve sinirinizi yatıştırmak için sakın ceza vermeyiniz.
b. Çocuğu, sizden ve ailesinden soğutacak başkalarına yakın olmasına sebep olacak türde bir cezaya asla başvurmayınız.
c. Anne- baba olarak birbirinize savcı/ hakim rolünde olmayın. Birbirinizi teselli edip açıklarınızı kapatmaya çalışın.
d. Verdiğiniz ceza, çocuğa artık ailede değerini kaybettiğini zannettirecek cezalar olmasın.
e. Muhakkak ceza verilecekse bunun kararını gergin olmadığınız bir zamanda veriniz. Abdest alın, çıkıp farklı bir ortamda gezinin,büyüğünüze danışın, sonra karar verin. Şeytanı umutlandıracak bir iş asla yapmayın.
f. Verilecek cezada adım adım ilerleyin. Pilinizi bir günde tüketmeyin. Mesela ilk merhalede pek üzüldüğünüzü hissettirin, bir zaman sonra bunu dile getirin. Daha sonra dudak bükmeyi, ardından ikaz etmeyi, bir zaman sonra da lütuflarda geçici kısaltmalar uygulamayı deneyin. Bunlar arasında da belli bir zaman dilimi muhakkak geçmiş olsun.
g. Her şeye rağmen ardı ardına ceza gelmesin muhakkak cezalarda sayı artacaksa iki ceza arasında, cezasız güzel günler veya durumuna göre haftalar geçsin.
29. Namaz eğitimi, hayat boyu sürecek bir ibadet eğitimi olduğu için bir defa hatta birkaç defa aynı şeylerin tekrarından asla kaçınılmamalıdır. Namaz, her defası ilk defaymış gibi anlatılmalıdır. Şeytan yıllardır bıkmadı, usanmadı; biz neden usanalım ki?
30. Çocuğun namaz eğitiminde çevresinden fazlaca etkileneceğini unutmamak gerekir. Bunun için de çocuğun beraber olmak istediği arkadaşlarının kimliklerine dikkat edilmelidir. Onu rahatsız etmeden, ayırma ve yeni bir çevre oluşturma gerekebilir.
Amacımız namazı kıldırmak yerine sevdirmek olsun. Çocuklarımızın namazlarını düzenli olarak kılabilmeleri için uzun bir zamana ihtiyacımız olduğunu unutmamalı, sabırla ve dua ile sonuç alıncaya kadar çalışmalı ve Rabb’imizden işimizi kolay kılması için yardım istemeliyiz:
"Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelenleri namazı devamlı kılanlardan eyle. Ey Rabbimiz! Duamı kabul buyur!"- İbrahim Suresi, 40. ayet-
Nureddin Yıldız Hocaefendi’nin “Namaz Muhasebesi” adlı kitabı kaynak olarak kullanılmıştır.
17 Mart 2018 Cumartesi
Nebevî Medrese’den İdeal Eş Olmanın Örnekleri
Dersten Cümleler
“İslam cemaatine sarılmanızı tavsiye ederim. Zira yüce Allah bu ümmeti asla yanlışta birleştirmeyecektir.” (Ebû Mes’ud el-Ensarî el-Bedrî)
Ebû Mes’ûd el-Ensarî el-Bedrî, bize Efendimiz’in (sas) kutlu lisanından tam 102 tane hadis rivayet ediyor.
“Ebû Mes’ûd! Bilesin ki, senin bu köleye gücünün yettiğinden çok daha fazla, Allah’ın gücü sana yeter.” (Müslim, Eyman, 34,35)
Nebevi Medrese neresi? Geniş manada Medine’nin tamamı, özel manada Hz. Peygamber’in
Mescidi, Mektebi ve Menzili…
O odalar, Hz. Peygamber’in muallim olduğu odalardır. Efendimiz (sas) o odalardan çıkınca, muallimeler annelerimizdir.
Kur’an-ı Kerim’e Göre Resulullah’ın (sas) Aile Hayatı özel olarak çalışılmalıdır.
Hucurat Sûresi, Ahzab Sûresi, Nur Sûresi, Tahrim Sûresi ve Talak Sûresi, doğrudan Hz.
Peygamber’in evini ve aile hayatını anlatılmaktadır.
Adı geçen sûrelerde şu beş temel mesajı görüyorsunuz:
– Hz. Peygamber’in eşleri ile olan hukuku
– Eşlerin Hz. Peygamber ile olan hukuku
– Müslümanların, Annelerimiz ile olan/olması gereken hukuku
– Müslümanların özel olarak hanelerle olması gereken hukuku
– Boşanma hukuku
Hz. Cebrail’in haber getirdiği bir ev…
Hz. Hafsa annemiz, Miladi 604 veya 605’te, yani nübüvvetten beş yıl önce doğmuştu. O doğduğunda babası Hz. Ömer 20, 21 yaşlarında idi; babası Hz. Ömer Müslüman olduğunda ise o 10, 11 yaşlarına
varmıştı.
Huneys b. Huzafe es-Sehmî ile evlenmesi…
“Ey Kureyş cemaati! Ben yarın Yesrib’e hicret ediyorum. Anasını çocuksuz, hanımını dul bırakmak isteyen arkama düşsün.”
Bu iman evinin Ensar kardeşi, Harise oğullarından Ebû Abs b. Cebr olur.
Hz. Hafsa annemiz eşini Bedir’e yolcu edecektir.
Hafsa validemiz 21, 22 yaşlarında gencecik bir halde iken, çocuksuz bir şekilde dul kalmıştır.
“Ömer yavaş ol! Allah Osman’ı senin kızından daha hayırlı biri ile senin kızını ise Osman’dan daha hayırlı biri ile evlendirecektir.”
“Her duyduğunu söylemesi kişiye günah olarak yeter!”
“Kızım! Sen öyle bir eve gelin olarak gidiyorsun ki, o ev Resulullah’ın (sas) evidir. Sakın onu üzme, ona itaat et; Ebû Bekir’in kızı ile iyi geçin ve Resulullah’ı huzursuz edecek hiçbir işe bulaşma!
Unutma Resulullah onun babasını senin babandan, onu da senden daha fazla seviyor.”
Peygamberimiz 63 yıllık hayatının 25 yılını bekâr, 2 yılını dul, 36 yılını ise evli olarak geçirdi.
Hz. Peygamber’in (sas) sireti/hayatı mucizedir.
Efendimiz’in (sas) siretinin mucize oluşunun en önemli iki sahası:
1- Efendimiz’in (sas) insan yetiştirme sahası
2- Efendimiz’in (sas) aile hayatındaki örneklikler
Hz. Hafsa (sas) validemizin Efendimiz (sas) ile geçirdiği 8 yıllık evlilik sürecinin hatırları çoktur, ama özellikle ikisi Kur’an’a ayetler olarak giren şu üç hadise öne çıkmaktadır.
Bu üç hadise; Talak, Tahrim ve İlâ hadisesidir.
“Cebrail bana geldi ve dedi ki: ‘Hafsa, çok oruç tutan ve namaz kılan bir hanımdır ve cennette de senin eşindir.” (Nesâî, Talak, 76)
Bal hadisesi…
“Ya Resulullah! Siz meğafir mi yediniz, sizden meğafir kokusu geliyor!”
“Ey Peygamber! Eşlerinin rızasını gözeterek Allah’ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun? Allah çok bağışlayan ve çok esirgeyendir.” (Tahrim Sûresi, 66/1)
“Eğer ikiniz de Allah’a tevbe ederseniz yerinde olur. Çünkü kalpleriniz kaymıştı. Ve eğer peygambere karşı birbirlerinize destek olursanız, bilesiniz ki; onun dostu ve yardımcısı Allah, Cebrail ve müminlerin iyileridir. Bunların ardından meleklerde ona yardımcıdırlar.” (Tahrim Sûresi, 66/ 4)
İlâ Hadisesi…
İlâ bir çeşit yemindir. Kocanın hanımından belli bir müddet uzak kalacağına dair yaptığı yemine denir. Efendimiz’de (sas) hanımlarından bir ay uzak kalma yemini etmiştir.
“Ey Hattab’ın oğlu! İstemez misin dünya onların, âhiret bizim olsun!”
“Vallahi böyle bir evde ancak bir peygamber oturur!”
Efendimiz (sas) tam bir ay, ama 29 gün süren bir ay bu inziva halini devam ettirdi.
“Ey Peygamber! Hanımlarına de ki: Eğer dünya hayatını ve zevkini istiyorsanız, gelin boşanma bedelinizi verip sizi güzellikle serbest bırakayım. Eğer Allah’ı, Resûlü’nü ve âhiret yurdunu istiyorsanız, şüphesiz ki sizden iyilik yapan ve iyi kullukta bulunanlar için Allah pek büyük bir mükâfat hazırlamıştır.” (Ahzab Sûresi, 33/28, 29)
“Ben, bu hususta mı anneme babama danışacağım! Ben elbette ki, Allah’ı, Resûlü’nü ve âhiret yurdunu tercih ediyorum!”
“Ya Resulullah! Bütün hanımların benimle aynı şeyi söyleyecekler!”
“Allah Resulü bir sofrada üç kap yemeği hiç bir arada görmedi!”
Eşlerin dikkat etmesi gereken en temel 12 husus:
El-Alemin değil, Alemlerin Rabbinin mesajlarına kulak verin.
Adaveti değil, muhabbeti azık olarak edinin.
Muhayyileyi değil, makul olanı isteyin.
Menfaati değil, merhameti esas alın.
Şüpheyi değil, emniyeti tesis edin.
Düzensizliği değil, itaati hakim kılın.
Kibri değil, istişareyi hayata yayın.
Nankörlüğü değil, vefayı kalplerinize yerleştirin.
Kin ve inadı değil, kardeşlik ve müsamahayı kuşanın.
Tahkiri ve tenkidi değil, tazimi ve takdiri her daim canlı tutun.
Savurganlığı ve cimriliği değil, iktisadı ve cömertliği donanın.
Sertliği ve aceleciliği değil, rıfkı ve sabrı bilenin.
“Kadın beş vakit namazını kıldığı, ramazan orucunu tuttuğu, namusunu koruduğu ve eşine gereği gibi itaat ettiği zaman kendisine, ‘cennetin kapılarından dilediğinden gir’ denilir.” (Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, c. 3, s. 199)
“İslam cemaatine sarılmanızı tavsiye ederim. Zira yüce Allah bu ümmeti asla yanlışta birleştirmeyecektir.” (Ebû Mes’ud el-Ensarî el-Bedrî)
Ebû Mes’ûd el-Ensarî el-Bedrî, bize Efendimiz’in (sas) kutlu lisanından tam 102 tane hadis rivayet ediyor.
“Ebû Mes’ûd! Bilesin ki, senin bu köleye gücünün yettiğinden çok daha fazla, Allah’ın gücü sana yeter.” (Müslim, Eyman, 34,35)
Nebevi Medrese neresi? Geniş manada Medine’nin tamamı, özel manada Hz. Peygamber’in
Mescidi, Mektebi ve Menzili…
O odalar, Hz. Peygamber’in muallim olduğu odalardır. Efendimiz (sas) o odalardan çıkınca, muallimeler annelerimizdir.
Kur’an-ı Kerim’e Göre Resulullah’ın (sas) Aile Hayatı özel olarak çalışılmalıdır.
Hucurat Sûresi, Ahzab Sûresi, Nur Sûresi, Tahrim Sûresi ve Talak Sûresi, doğrudan Hz.
Peygamber’in evini ve aile hayatını anlatılmaktadır.
Adı geçen sûrelerde şu beş temel mesajı görüyorsunuz:
– Hz. Peygamber’in eşleri ile olan hukuku
– Eşlerin Hz. Peygamber ile olan hukuku
– Müslümanların, Annelerimiz ile olan/olması gereken hukuku
– Müslümanların özel olarak hanelerle olması gereken hukuku
– Boşanma hukuku
Hz. Cebrail’in haber getirdiği bir ev…
Hz. Hafsa annemiz, Miladi 604 veya 605’te, yani nübüvvetten beş yıl önce doğmuştu. O doğduğunda babası Hz. Ömer 20, 21 yaşlarında idi; babası Hz. Ömer Müslüman olduğunda ise o 10, 11 yaşlarına
varmıştı.
Huneys b. Huzafe es-Sehmî ile evlenmesi…
“Ey Kureyş cemaati! Ben yarın Yesrib’e hicret ediyorum. Anasını çocuksuz, hanımını dul bırakmak isteyen arkama düşsün.”
Bu iman evinin Ensar kardeşi, Harise oğullarından Ebû Abs b. Cebr olur.
Hz. Hafsa annemiz eşini Bedir’e yolcu edecektir.
Hafsa validemiz 21, 22 yaşlarında gencecik bir halde iken, çocuksuz bir şekilde dul kalmıştır.
“Ömer yavaş ol! Allah Osman’ı senin kızından daha hayırlı biri ile senin kızını ise Osman’dan daha hayırlı biri ile evlendirecektir.”
“Her duyduğunu söylemesi kişiye günah olarak yeter!”
“Kızım! Sen öyle bir eve gelin olarak gidiyorsun ki, o ev Resulullah’ın (sas) evidir. Sakın onu üzme, ona itaat et; Ebû Bekir’in kızı ile iyi geçin ve Resulullah’ı huzursuz edecek hiçbir işe bulaşma!
Unutma Resulullah onun babasını senin babandan, onu da senden daha fazla seviyor.”
Peygamberimiz 63 yıllık hayatının 25 yılını bekâr, 2 yılını dul, 36 yılını ise evli olarak geçirdi.
Hz. Peygamber’in (sas) sireti/hayatı mucizedir.
Efendimiz’in (sas) siretinin mucize oluşunun en önemli iki sahası:
1- Efendimiz’in (sas) insan yetiştirme sahası
2- Efendimiz’in (sas) aile hayatındaki örneklikler
Hz. Hafsa (sas) validemizin Efendimiz (sas) ile geçirdiği 8 yıllık evlilik sürecinin hatırları çoktur, ama özellikle ikisi Kur’an’a ayetler olarak giren şu üç hadise öne çıkmaktadır.
Bu üç hadise; Talak, Tahrim ve İlâ hadisesidir.
“Cebrail bana geldi ve dedi ki: ‘Hafsa, çok oruç tutan ve namaz kılan bir hanımdır ve cennette de senin eşindir.” (Nesâî, Talak, 76)
Bal hadisesi…
“Ya Resulullah! Siz meğafir mi yediniz, sizden meğafir kokusu geliyor!”
“Ey Peygamber! Eşlerinin rızasını gözeterek Allah’ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun? Allah çok bağışlayan ve çok esirgeyendir.” (Tahrim Sûresi, 66/1)
“Eğer ikiniz de Allah’a tevbe ederseniz yerinde olur. Çünkü kalpleriniz kaymıştı. Ve eğer peygambere karşı birbirlerinize destek olursanız, bilesiniz ki; onun dostu ve yardımcısı Allah, Cebrail ve müminlerin iyileridir. Bunların ardından meleklerde ona yardımcıdırlar.” (Tahrim Sûresi, 66/ 4)
İlâ Hadisesi…
İlâ bir çeşit yemindir. Kocanın hanımından belli bir müddet uzak kalacağına dair yaptığı yemine denir. Efendimiz’de (sas) hanımlarından bir ay uzak kalma yemini etmiştir.
“Ey Hattab’ın oğlu! İstemez misin dünya onların, âhiret bizim olsun!”
“Vallahi böyle bir evde ancak bir peygamber oturur!”
Efendimiz (sas) tam bir ay, ama 29 gün süren bir ay bu inziva halini devam ettirdi.
“Ey Peygamber! Hanımlarına de ki: Eğer dünya hayatını ve zevkini istiyorsanız, gelin boşanma bedelinizi verip sizi güzellikle serbest bırakayım. Eğer Allah’ı, Resûlü’nü ve âhiret yurdunu istiyorsanız, şüphesiz ki sizden iyilik yapan ve iyi kullukta bulunanlar için Allah pek büyük bir mükâfat hazırlamıştır.” (Ahzab Sûresi, 33/28, 29)
“Ben, bu hususta mı anneme babama danışacağım! Ben elbette ki, Allah’ı, Resûlü’nü ve âhiret yurdunu tercih ediyorum!”
“Ya Resulullah! Bütün hanımların benimle aynı şeyi söyleyecekler!”
“Allah Resulü bir sofrada üç kap yemeği hiç bir arada görmedi!”
Eşlerin dikkat etmesi gereken en temel 12 husus:
El-Alemin değil, Alemlerin Rabbinin mesajlarına kulak verin.
Adaveti değil, muhabbeti azık olarak edinin.
Muhayyileyi değil, makul olanı isteyin.
Menfaati değil, merhameti esas alın.
Şüpheyi değil, emniyeti tesis edin.
Düzensizliği değil, itaati hakim kılın.
Kibri değil, istişareyi hayata yayın.
Nankörlüğü değil, vefayı kalplerinize yerleştirin.
Kin ve inadı değil, kardeşlik ve müsamahayı kuşanın.
Tahkiri ve tenkidi değil, tazimi ve takdiri her daim canlı tutun.
Savurganlığı ve cimriliği değil, iktisadı ve cömertliği donanın.
Sertliği ve aceleciliği değil, rıfkı ve sabrı bilenin.
“Kadın beş vakit namazını kıldığı, ramazan orucunu tuttuğu, namusunu koruduğu ve eşine gereği gibi itaat ettiği zaman kendisine, ‘cennetin kapılarından dilediğinden gir’ denilir.” (Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, c. 3, s. 199)
Muhammed Emin Yıldırım
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
16 Mart 2018 Cuma
Saadet Asrında Aile Modelleri ve Çok Eşlilik Meselesi
Dersten Cümleler
Gaybe iman meselesini zedelemişiz…
Müslümanın olmazsa olmaz vasfı olan teslimiyet kametine gölge düşürmüşüz…
Efendimiz (sas) buyurdular ki: “Benim söylediklerime, hevalarını tabi kılmayan, bütün arzuları ile teslim olmayan biri tam anlamı ile iman etmiş olamaz.” (Beyhaki, el-Medhal, 188; Deylemi, Firdevsü’l-Ahbar, 7791)
“Allah ve Resûlü bir işe hüküm verdiği zaman, inanmış bir erkek ve kadına o işi artık kendi isteklerine göre seçme hakkı yoktur. Her kim Allah ve Resûlü’ne karşı gelirse, apaçık bir sapıklığa düşmüştür.” (Ahzab, 33/51)
“Aralarında hüküm vermesi için Allah’a ve Resûlü’ne davet edildiklerinde, müminlerin sözü ancak: ‘İşittik ve itaat ettik’ demeleridir. İşte asıl bunlar kurtuluşa erenler bunlardır.” (Nur, 24/51)
İbadetlerde üç şey aranır: Maslahat, İllet, Hikmet… Maslahat yarardır, illet sebeptir, hikmet gayedir.
“Eğer (kendileriyle evlendiğiniz takdirde) yetimlerin haklarına riayet edememekten korkarsanız beğendiğiniz (veya size helâl olan) kadınlardan ikişer, üçer, dörder alın. Haksızlık yapmaktan korkarsanız bir tane alın; yahut da sahip olduğunuz (cariyeler) ile yetinin. Bu, adaletten ayrılmamanız için en uygun olanıdır.” (Nisa Sûresi, 4/3)
“Sebebin hususiliği, hükmün umumiliğine/genel olmasına engel değildir!”
İmam Evzaî’nin (h.157) sözü: “Kur’an’ın sünnete olan ihtiyacı, sünnetin Kur’an’a olan ihtiyacından daha fazladır.” (Şevkani, İrşadül-Fuhul, 33)
“Sünnet, Kur’an’ı tefsir eder, kim sünneti bilmeden kitaba sarılırsa sünnetten uzaklaştığı gibi Kur’an’dan da uzaklaşır.” (İmam Şatıbî)
Dörde kadar evlenebilirsiniz, yani ancak dört taneye kadar evlenebilirsiniz.
“Çok çocuk doğuran ve sevgisi çok olan kadınları nikahlayın, zira ben kıyamet gününde diğer ümmetlere sizin çokluğunuzla övüneceğim.” (Ebû Davud, 2050; Nesaî, 3227)
Demek çok evliliğin en önemli hikmetlerinden biri neslin bereketidir.
İletişimin en önemli vesilesi olması…
Efendimiz’in (sas) yaptığı bu evlilikler üzerinden, tam 32 tane bacanak sahibi olmuştur.
Neslin kalitesini arttırmaya vesile olması
Sosyal ve siyasi bağları arttırmaya vesile olması
Erkeğin ihtiyacının meşru bir şekilde karşılanmasına vesile olması
Gönlünü bir erkeğin başka kadına kaptırması
Bu meseleye o günün kadınları penceresinden baktığımızda, kadınların bir erkeğin ikinci, üçüncü, hatta dördüncü hanımı olmayı kabul etmelerine dair iki önemli sebep görüyoruz.
1. O gün için evlilik sosyal bir güvenceydi.
2. Eğer dul kalan kadın çocuklu ise, çocukların yetim kalmaması için en önemli bir adımdı.
Ayetin üzerinde durulması gereken en önemli husus ise adalet meselesidir.
“Haksızlık yapmaktan, adaletsizlik yapmaktan korkarsanız bir hanım ile evlenin. Yahut da sahip olduğunuz (cariyeler) ile yetinin. Bu, adaletten ayrılmamanız için en uygun olanıdır.”
“Adamın nikahı altında iki kadın olur da, aralarında adalete riayet etmezse kıyamet günü yarısı düşmüş bir halde yani bir tarafı felç olmuş halde gelir.” (Ebu Dâvud, Nikâh, 39; Tirmizi, Nikâh, 42)
“Üzerine düşüp uğraşsanız da kadınlar arasında âdil davranmaya güç yetiremezsiniz; bâri birisine tamamen kapılıp da diğerini askıya alınmış gibi bırakmayın. Eğer arayı düzeltir, günahtan sakınırsanız Allah şüphesiz çok bağışlayıcı ve esirgeyicidir.” (Nisa Sûresi, 4/129)
1. Cahiliye döneminde çok eşlilik yaygın mıydı?
2. İslam döneminde bu yaygınlık aynı oranda devam etti mi?
İbn Habib’in Ümmühâtü’n-Nebi
İbn Hacer’in el-İsabe’si, İbn Esir’in Üsdü’l-Ğabe’si, İbn Abdilberr’in el-İstiab’ı, İsbehani’nin Marifetü’s-
Sahabe’si, Zehebi’nin Tecrid’i ve İbn Sa’d Tabakatı…
Cahiliye döneminde çok evliliğin oldukça yaygın olduğunu, tek eşlilikten daha fazla söyleyemiyoruz.
Ama şunu rahatlıkla söyleyebiliyoruz. Evliliğin sayı itibari ile bir sınırı yoktu, bir erkek istediği kadar kadınla evlenebiliyordu.
Hz. Peygamber’in (sas) huzuruna gelen ve dörtten fazla evli olduklarını söyleyen bazı isimler:
1. Gaylan b. Seleme
2. Urve b. Mes’ûd
3. Safvan b. Ümeyye
4. Haris b. Kays
5. Nevfel b. Muaviye
İbn Hacer’in el-İsabe’sinde, toplam geçen şahıs sayısı; 12.304’dür. Bunların, 1551 tanesi hanımdır.
İbn Esir’in Üsdü’l-Ğabe’sinde; toplam geçen şahıs sayısı; 7711’dir. Bunların 1023 tanesi hanımdır.
İbn Abdilberr’in el-İstiab’ında toplam geçen şahıs sayısı 4227’dir. Bunların 402 tanesi hanımdır.
İsfehani’nin Marifetü’s-Sahabe’sinde toplam geçen şahıs sayısı 4235’dir. Bunların 504’ü hanımdır.
Zehebi’nin Tecrid’inde toplam geçen şahıs sayısı, 8866’dır. Bunların 1264’ü hanımdır.
İbn Sa’d Tabakatında, toplam geçen şahıs sayısı, 5554’dür. Bunların 627’si hanımdır.
Elimizdeki kaynaklardan yaklaşık 673 erkeğin, 704 hanımın ise evlilik bilgilerine ulaşabiliyoruz.
Bu 704 hanımdan 534’ü tek erkekle evlidir. Oran % 75.8’dir.
Erkekler üzerinden bakılırsa, 673 erkeğin dökümü şöyledir:
Tek eşli olan erkek sayısı 542’dir. Oran % 80.5
Çok eşli olan erkek sayısı 129’dur. Oran %19.1
Osmanlı’da çok eşlilik oranı takriben % 5 civarındadır.
1670-1698 arasında Bursa özelinde yapılmış bir çalışmaya göre, 717 erkeğin, 658’i tek eşli oran %
91.8, 56’sı iki eşli oran % 7.8, 1’i üç eşli, 2 kişi de 2 eşlidir.
Şeriat, Allah’ın (cc) sistemidir.
Dört muhatap çevresine, dört mesaj?
1. Erkek
2. Kadın
3. Toplum
4. Devlet
Erkeğe Verilen Mesaj:
1. Bu meseleyi alay konusu haline getirme, suiistimal etme, kadının hassas olduğu bu konuyu ele-ayağa düşürme ve vefayı hiçbir zaman hayatından çıkarma!
Şeriatimizin hiçbir meselesi alay konusu olmamalıdır.
Tevbe Sûresi’nin 65. ve 66. ayetleri…
Kadına Verilen Mesaj:
2. Bu meseleyi inkar etme, ileri-geri konuşma, haklarını iyice öğren, işin başında ipleri sıkı tut, Allah’ın sınırlarına riayet et, el-alemi düşündüğün kadar kocanın ahiretini de düşün!
Tahrim Sûresi’nin ilk ayetleri…
Topluma Verilen Mesaj
3. Bu meseleyi kınamayın ve mizah konusu yapmayın, evlenenleri dışlamayın, Allah’ın verdiği bir hakkı hangi örf, hangi gelenek ortadan kaldıracakmış bunu iyice düşünün!
Maide Sûresi 87. ayeti…
“Bir adamı çok eşlilikten veya çok cariye almasından dolayı kınayanın küfründen korkulur.” (Fethü’l-Kadir)
Devlete Verilen Mesaj
4. Bu meseleyi magazinin konusu olmaktan çıkar, bu konudaki yasakları kaldır, zinayı suç say, nikahı teşvik et ve oluşabilecek mağduriyetleri önle!
Maide Süresi’nin 44, 45 ve 47. ayetleri…
Gaybe iman meselesini zedelemişiz…
Müslümanın olmazsa olmaz vasfı olan teslimiyet kametine gölge düşürmüşüz…
Efendimiz (sas) buyurdular ki: “Benim söylediklerime, hevalarını tabi kılmayan, bütün arzuları ile teslim olmayan biri tam anlamı ile iman etmiş olamaz.” (Beyhaki, el-Medhal, 188; Deylemi, Firdevsü’l-Ahbar, 7791)
“Allah ve Resûlü bir işe hüküm verdiği zaman, inanmış bir erkek ve kadına o işi artık kendi isteklerine göre seçme hakkı yoktur. Her kim Allah ve Resûlü’ne karşı gelirse, apaçık bir sapıklığa düşmüştür.” (Ahzab, 33/51)
“Aralarında hüküm vermesi için Allah’a ve Resûlü’ne davet edildiklerinde, müminlerin sözü ancak: ‘İşittik ve itaat ettik’ demeleridir. İşte asıl bunlar kurtuluşa erenler bunlardır.” (Nur, 24/51)
İbadetlerde üç şey aranır: Maslahat, İllet, Hikmet… Maslahat yarardır, illet sebeptir, hikmet gayedir.
“Eğer (kendileriyle evlendiğiniz takdirde) yetimlerin haklarına riayet edememekten korkarsanız beğendiğiniz (veya size helâl olan) kadınlardan ikişer, üçer, dörder alın. Haksızlık yapmaktan korkarsanız bir tane alın; yahut da sahip olduğunuz (cariyeler) ile yetinin. Bu, adaletten ayrılmamanız için en uygun olanıdır.” (Nisa Sûresi, 4/3)
“Sebebin hususiliği, hükmün umumiliğine/genel olmasına engel değildir!”
İmam Evzaî’nin (h.157) sözü: “Kur’an’ın sünnete olan ihtiyacı, sünnetin Kur’an’a olan ihtiyacından daha fazladır.” (Şevkani, İrşadül-Fuhul, 33)
“Sünnet, Kur’an’ı tefsir eder, kim sünneti bilmeden kitaba sarılırsa sünnetten uzaklaştığı gibi Kur’an’dan da uzaklaşır.” (İmam Şatıbî)
Dörde kadar evlenebilirsiniz, yani ancak dört taneye kadar evlenebilirsiniz.
“Çok çocuk doğuran ve sevgisi çok olan kadınları nikahlayın, zira ben kıyamet gününde diğer ümmetlere sizin çokluğunuzla övüneceğim.” (Ebû Davud, 2050; Nesaî, 3227)
Demek çok evliliğin en önemli hikmetlerinden biri neslin bereketidir.
İletişimin en önemli vesilesi olması…
Efendimiz’in (sas) yaptığı bu evlilikler üzerinden, tam 32 tane bacanak sahibi olmuştur.
Neslin kalitesini arttırmaya vesile olması
Sosyal ve siyasi bağları arttırmaya vesile olması
Erkeğin ihtiyacının meşru bir şekilde karşılanmasına vesile olması
Gönlünü bir erkeğin başka kadına kaptırması
Bu meseleye o günün kadınları penceresinden baktığımızda, kadınların bir erkeğin ikinci, üçüncü, hatta dördüncü hanımı olmayı kabul etmelerine dair iki önemli sebep görüyoruz.
1. O gün için evlilik sosyal bir güvenceydi.
2. Eğer dul kalan kadın çocuklu ise, çocukların yetim kalmaması için en önemli bir adımdı.
Ayetin üzerinde durulması gereken en önemli husus ise adalet meselesidir.
“Haksızlık yapmaktan, adaletsizlik yapmaktan korkarsanız bir hanım ile evlenin. Yahut da sahip olduğunuz (cariyeler) ile yetinin. Bu, adaletten ayrılmamanız için en uygun olanıdır.”
“Adamın nikahı altında iki kadın olur da, aralarında adalete riayet etmezse kıyamet günü yarısı düşmüş bir halde yani bir tarafı felç olmuş halde gelir.” (Ebu Dâvud, Nikâh, 39; Tirmizi, Nikâh, 42)
“Üzerine düşüp uğraşsanız da kadınlar arasında âdil davranmaya güç yetiremezsiniz; bâri birisine tamamen kapılıp da diğerini askıya alınmış gibi bırakmayın. Eğer arayı düzeltir, günahtan sakınırsanız Allah şüphesiz çok bağışlayıcı ve esirgeyicidir.” (Nisa Sûresi, 4/129)
1. Cahiliye döneminde çok eşlilik yaygın mıydı?
2. İslam döneminde bu yaygınlık aynı oranda devam etti mi?
İbn Habib’in Ümmühâtü’n-Nebi
İbn Hacer’in el-İsabe’si, İbn Esir’in Üsdü’l-Ğabe’si, İbn Abdilberr’in el-İstiab’ı, İsbehani’nin Marifetü’s-
Sahabe’si, Zehebi’nin Tecrid’i ve İbn Sa’d Tabakatı…
Cahiliye döneminde çok evliliğin oldukça yaygın olduğunu, tek eşlilikten daha fazla söyleyemiyoruz.
Ama şunu rahatlıkla söyleyebiliyoruz. Evliliğin sayı itibari ile bir sınırı yoktu, bir erkek istediği kadar kadınla evlenebiliyordu.
Hz. Peygamber’in (sas) huzuruna gelen ve dörtten fazla evli olduklarını söyleyen bazı isimler:
1. Gaylan b. Seleme
2. Urve b. Mes’ûd
3. Safvan b. Ümeyye
4. Haris b. Kays
5. Nevfel b. Muaviye
İbn Hacer’in el-İsabe’sinde, toplam geçen şahıs sayısı; 12.304’dür. Bunların, 1551 tanesi hanımdır.
İbn Esir’in Üsdü’l-Ğabe’sinde; toplam geçen şahıs sayısı; 7711’dir. Bunların 1023 tanesi hanımdır.
İbn Abdilberr’in el-İstiab’ında toplam geçen şahıs sayısı 4227’dir. Bunların 402 tanesi hanımdır.
İsfehani’nin Marifetü’s-Sahabe’sinde toplam geçen şahıs sayısı 4235’dir. Bunların 504’ü hanımdır.
Zehebi’nin Tecrid’inde toplam geçen şahıs sayısı, 8866’dır. Bunların 1264’ü hanımdır.
İbn Sa’d Tabakatında, toplam geçen şahıs sayısı, 5554’dür. Bunların 627’si hanımdır.
Elimizdeki kaynaklardan yaklaşık 673 erkeğin, 704 hanımın ise evlilik bilgilerine ulaşabiliyoruz.
Bu 704 hanımdan 534’ü tek erkekle evlidir. Oran % 75.8’dir.
Erkekler üzerinden bakılırsa, 673 erkeğin dökümü şöyledir:
Tek eşli olan erkek sayısı 542’dir. Oran % 80.5
Çok eşli olan erkek sayısı 129’dur. Oran %19.1
Osmanlı’da çok eşlilik oranı takriben % 5 civarındadır.
1670-1698 arasında Bursa özelinde yapılmış bir çalışmaya göre, 717 erkeğin, 658’i tek eşli oran %
91.8, 56’sı iki eşli oran % 7.8, 1’i üç eşli, 2 kişi de 2 eşlidir.
Şeriat, Allah’ın (cc) sistemidir.
Dört muhatap çevresine, dört mesaj?
1. Erkek
2. Kadın
3. Toplum
4. Devlet
Erkeğe Verilen Mesaj:
1. Bu meseleyi alay konusu haline getirme, suiistimal etme, kadının hassas olduğu bu konuyu ele-ayağa düşürme ve vefayı hiçbir zaman hayatından çıkarma!
Şeriatimizin hiçbir meselesi alay konusu olmamalıdır.
Tevbe Sûresi’nin 65. ve 66. ayetleri…
Kadına Verilen Mesaj:
2. Bu meseleyi inkar etme, ileri-geri konuşma, haklarını iyice öğren, işin başında ipleri sıkı tut, Allah’ın sınırlarına riayet et, el-alemi düşündüğün kadar kocanın ahiretini de düşün!
Tahrim Sûresi’nin ilk ayetleri…
Topluma Verilen Mesaj
3. Bu meseleyi kınamayın ve mizah konusu yapmayın, evlenenleri dışlamayın, Allah’ın verdiği bir hakkı hangi örf, hangi gelenek ortadan kaldıracakmış bunu iyice düşünün!
Maide Sûresi 87. ayeti…
“Bir adamı çok eşlilikten veya çok cariye almasından dolayı kınayanın küfründen korkulur.” (Fethü’l-Kadir)
Devlete Verilen Mesaj
4. Bu meseleyi magazinin konusu olmaktan çıkar, bu konudaki yasakları kaldır, zinayı suç say, nikahı teşvik et ve oluşabilecek mağduriyetleri önle!
Maide Süresi’nin 44, 45 ve 47. ayetleri…
Muhammed Emin Yıldırım
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
15 Mart 2018 Perşembe
Evlilik Kader Midir, Yoksa İrade Midir?
Dersten Cümleler
Allah (cc) bizleri hakikatinden ayırmasın.
Feraset ve Basireti yeniden kazanabilmek şunlarla mümkündür:
Sağlam bir akide
Derin bir haşyet
Sarsılmaz bir ihlas
Hakkı ödenen bir irade
Bitmeyen bir istiğna
Her kim ben kadere iman meselesini tam anlamı ile anladım diyorsa, o adam hiçbir şey anlamamıştır.
İman esaslarını, düşmana değil; dostlara kabul ettirmeye çalışıyoruz.
“Siz bununla mı emredildiniz, yoksa ben size bunun için mi gönderildim? Bilin ki, sizden öncekileri, dini meselelerdeki münakaşalarının çokluğu ve peygamberleri hakkında düştükleri ihtilafları helak etmiştir.” (Tirmizî, Kader, 1)
Kader konusunda Mutezile ve Mürciye’nin görüşü…
Kaderi inkar edenler Kaderiyye, iradeyi devre dışı bırakanlar Cebriyye
Soru 1: Kur’an-ı Kerim, Bakara 177, Bakara 284-285 ve Nisa 136. ayetlerde iman esaslarından beş tanesini sayarken neden kadere imanı saymaz? Kur’an’ın açıkça saymaması, kadere imanın sonradan iman esaslarına eklenmiştir iddiasını güçlendirmez mi?
Allah’a iman dediğimiz zaman, Kur’an’ın iki kapağı arasındaki tüm beyanlara, imanı anlamalıyız.
Allah’a iman dediğimiz zaman, Allah’ın Kur’an’da zikredilen tüm zatî, subûti sıfatlarına ve sayısı yüzü aşkın Esmaü’l-Hüsna’sına iman etmeyi kastetmiş olmuyor muyuz?
O’nun (cc) ilim, semî, irade, kudret ve tekvîn sıfatlarına iman etmemiz, kadere iman etmemiz anlamına gelmiyor mu?
“Yeryüzünde vuku bulan ve sizin başınıza gelen herhangi bir musibet yoktur ki, biz onu yaratmadan önce, bir kitapta yazılmış olmasın…” (Hadid, 57/22, 23)
Soru 2: Kur’an-ı Kerim’de ka-de-re kökünden türetilen birçok kelime geçtiği malumunuzdur. Bu kelimelerin geçtiği ayetlerin hiçbiri kadere imandan açıkça söz etmez. Geçtiği yerlerde “takdir, ölçü, miktar, yasa, kanun, vs.” anlamlarda kullanılmıştır. Kur’an’da kadere imanı açıkça söyleyen ayet veya ayetler var mıdır?
Elbette vardır ve dolaylı olanlar değil, doğrudan olan ayetlerin sayısı otuzu aşkındır.
Bazılarının ayet numaraları: Ahzab, 33/38; En’am, 6/59; Enfal, 8/42; Kamer, 54/49; Kamer, 54/52, 53; Furkan, 25/1,2; Hadid, 57/22, 23; Tevbe, 9/51;Teğabün, 64/11; İnsan, 76/30
Hz. Musa’nın bilmediği, ama Levh-i Mahfûz’da kaydedilen üç hadise, ‘geminin delinmesi, yetim çocuk ve yıkık duvarın düzeltilmesi’ olayları; kaderi anlatmaz mı?
Tebbet Sûresi’nin kader ile alakası…
Kamer Sûresi’nin 49. ayetinin sebeb-i nüzulü şu kaynaklarda aktarılıyor: Müslim, Kader, 19; Tirmizi, Tefsirü’l-Kur’an, 3290; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, c. 2, s. 444-476
Vahidi’ye göre Necran Hıristiyanlarından bir papazın sorusu üzerine nazil olmuştur. (Vahidi, Esbabü’n-Nüzul, s. 286)
“Şüphesiz suçlular sapıklık ve çılgınlık içindedirler. O gün yüzüstü ateşe sürüklendiklerinde: ‘Cehennemin elemini tadın!’ denir. Muhakkak ki Biz her şeyi bir kaderle yarattık. Onların yaptıkları her şey, defterlerde kayıtlıdır. Küçük, büyük her şey, satır satır yazılıdır.” (Kamer, 54/47-53)
Soru 3: Kadere iman meselesi Sahabe ve Tabiîn döneminde hiç mevzu olmuş mudur? Bu konunun Emevi dönemi ve sonrası ortaya çıktığını ve Emevilerin kendi zulümlerini perdelemek maksadı ile iman esaslarına ek yapıldığı söyleniyor. Bu iddia doğru mudur?
Hz. Ebû Bekir’in ridde olaylarındaki kameti ne ise, Ahmed b. Hanbel’in mihne olaylarındaki kameti aynıdır.
İmam Buhari’nin Sahih’inde 26 tane Kader ile alakalı hadisi vardır.
İmam Rûdânî’nin, Cem’u’l-Fevâid adlı derlemesi, Büyük Hadis Külliyatı olarak Türkçe’ye çevrilmiştir. Bu kitabın 4. cildinde Kader Babı’nda 50’ya yakın hadis vardır.
“Eğer Allah göklerinde ve yerlerinde bulunan halka, azab etseydi onlara zulmetmiş sayılmazdı. Eğer onlara rahmetle muamele etseydi bu (onlar için) amellerinin karşılığından daha hayırlı olurdu. Eğer sen Allah yolunda Uhud dağı kadar altın harcasan, kadere iman etmedikçe, kaderde sana isabet eden şeyin sana mutlaka erişeceğini, kaderde sana isabet etmeyen şeyin de sana erişemeyeceğini
bilmedikçe, Allah bunu senden kabul etmez. Eğer bundan başka bir inanç üzerinde ölürsen cehenneme girersin.” (Ebû Davud, Bab fi’l-Kader, 4699)
“Ey Ebû Ubeyde! Ben Allah’ın kaderinden, yine Allah’ın bir başka kaderine kaçıyorum.”
Soru 4: Bize İman’ın ve İslam’ın şartlarını en güzel bir şekilde anlatan rivayet Cibril hadisi diye bilinen rivayettir. Ancak bu rivayetin İmam Buhari’de geçen varyantında Kur’an’ın saydığı
beş esas yer almasına karşın, Kader’e iman sayılmaz. Buda Kader’e iman şartının olmadığı anlamına gelmez mi?
İmam Kurtubî, mesajının ehemmiyetinden dolayı Cibril hadisine “Ummü’s-Sünne/ Sünnetin Annesi” der.
Hadis kitaplarımızda Cibril hadisini bize aktaran Sahabî efendilerimiz ve rivayet sayıları şöyledir:
• Abdullah b. Ömer’in babası Hz. Ömer’den aktardığı: 9 rivayet
• Sadece Abdullah b. Ömer’in aktardığı 12 rivayet
• Ebû Hureyre’nin aktardığı 6 rivayet
• Ebû Hureyre ve Ebû Zer’in birlikte aktardıkları 2 rivayet
• Enes b. Mâlik’in aktardığı 2 rivayet
• Abdullah b. Abbas’in aktardığı 2 rivayet
• Cerîr b. Abdullah’in aktardığı 1 rivayet
“İslam odur ki; Allah’a ibadet etmek ve ona şirk koşmamak, namazı ikame etmek, zekatı vermek ve ramazanda oruç tutmaktır.”
“İman, Allah’a, meleklerine, Allah’a kavuşmaya, peygamberlerine ve kıyamette yeniden dirilmeye inanmaktır.” (Buhari, Kitabü’l-İman, 38)
Peki neden Hz. Ebû Hureyre’nin bu rivayetinde böyle bir eksiklik söz konusudur? Bu konuda birkaç ihtimal üzerinde durulabilir:
1. Rivayeti, Hz. Peygamber’den (sas) duyarken yanlış veya eksik duyduğundan dolayı böyle rivayette bulunmuş olabilir.
2. Rivayeti, Hz. Peygamber’den (sas) duyarken tam duymuş ama zaman içerisinde bazı kelime ve cümleleri unutmuş olabilir.
3. Çok bilinen hakikatler olduğu için dikkat etmeden tam söylediğini zan ederek aktarmış olabilir.
Cibril hadisinin rivayetlerinin çoğalmasının sebeplerini dört ana başlık altında toplayabiliriz:
1. O gün İslam Dünyası’nda kadere inanmayanların çoğalmasına karşın, bazılarının Sahabe’ye sorduğu sorular üzerine verilen cevaplar.
Buna Müslim’de Abdullah b. Ömer’in naklettiği rivayeti örnek olarak verebiliriz.
2. Hz. Peygamber’in (sas) mescidi, sohbet adabı, sohbet ederken o hallerin tasvirlerine dair sorulan sorulara verilen cevaplar.
Buna Ebû Davud’da geçen Ebû Hureyre rivayetini örnek olarak verebiliriz.
3. Hz. Peygamber’in (sas) Sahabe’ye dini nasıl öğrettiğine dair sorulan sorulara verilen cevaplar.
Buna İshâk b. Râhûye’de geçen başka bir Ebû Hureyre rivayetini verebiliriz.
4. Vahiy meleği Cebrail hakkında sorulan sorulara verilen cevaplar.
Buna da Ebû Muhammed el-Ensârî’de geçen Cerir b. Abdullah rivayetini verebiliriz.
“Rasûlullah (sas) ashâbının arasında oturur ve dışarıdan bir yabancı geldiği zaman O’nu tanımaz ve O’nun nerede olduğunu bilmez, sorardı. Bu nedenle Rasûlullah’a, kendisi için bir yer yapmaları, O’nun oraya oturması ve yabancıların O’nu tanımasını temin etmek için bir teklifte bulunulur. Bunun üzerine Hz. Peygamber için topraktan özel bir mekân yapılır. Rasûlullah (sas) oturacağı yere geldiğinde ashâb da onun iki tarafına otururdu. İşte Cibrîl’in gelişi böyle bir meclisten sonra olmuştur.”(Ebû Dâvûd, Sünnet, 17; Nesâî, Îman, 6)
Müslim rivayetini bize Yahya İbn Ya’mer haber veriyor…
Ben onlardan berîyim, onlar da benden berîdirler.”
“Allah’a kasem olsun, onlardan birinin Uhud dağı kadar altını olsa ve hepsini de hayır yolunda harcasa kadere inanmadıkça, Allah onların hayrını kabul etmez.” (Müslim, Îmân, 1, 5; Tirmizi, Îmân, 4; Ebû Dâvûd, Sünnet, 16)
Soru 5: Evlilik kader midir yoksa irade midir? Allah (cc) benim kiminle evleneceğimi önceden belirlemişse artık benim gayret etmeme gerek var mıdır?
Bu sorunun cevabını verebilmek için üç kavramın anlamının iyice zihinlerimizde oturması gerekir. Nedir bu kavramlar? Ezel, İlim, İrade…
Ezel: İnsan göre geçmiş, yani mazidir. Ama Allah’a göre mazi, hal, istikbaldir.
“Dehr/Zaman Allah’tır” yani: “Zamanı yaratan Allah’tandır.”
Evlenene kadar iradedir, evlendikten sonra kaderdir; hepsi de kaderdir.
Kaderi, Izdırari Kader ve İhtiyari Kader diye ikiye ayırmak mümkündür.
Kadere iman eden, kederden emin olur. (Bediüzzaman)
“Unutma! Nar tanelerini tek tek kabuğuna yerleştiren Kudret (c.c) Seni de hangi gönüle yerleştireceğini bilir !”
Beşer zulmeder, ama kader adalet eder. (Bediüzzaman)
Eğer Allah seni bana yazmışsa, benden kaçışın yok!
Lakin kader seni benden almışsa, ağlamaya lüzum yok.” (Şems-i Tebrizî)
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır.
Ne yapsalar boş, göklerden gelen bir karar vardır. (Sezai Karakoç)
Kula bela gelmez Hak yazmadıkça
Hak bela yazmaz kul azmadıkça
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
Muhammed Emin Yıldırım
Allah (cc) bizleri hakikatinden ayırmasın.
Feraset ve Basireti yeniden kazanabilmek şunlarla mümkündür:
Sağlam bir akide
Derin bir haşyet
Sarsılmaz bir ihlas
Hakkı ödenen bir irade
Bitmeyen bir istiğna
Her kim ben kadere iman meselesini tam anlamı ile anladım diyorsa, o adam hiçbir şey anlamamıştır.
İman esaslarını, düşmana değil; dostlara kabul ettirmeye çalışıyoruz.
“Siz bununla mı emredildiniz, yoksa ben size bunun için mi gönderildim? Bilin ki, sizden öncekileri, dini meselelerdeki münakaşalarının çokluğu ve peygamberleri hakkında düştükleri ihtilafları helak etmiştir.” (Tirmizî, Kader, 1)
Kader konusunda Mutezile ve Mürciye’nin görüşü…
Kaderi inkar edenler Kaderiyye, iradeyi devre dışı bırakanlar Cebriyye
Soru 1: Kur’an-ı Kerim, Bakara 177, Bakara 284-285 ve Nisa 136. ayetlerde iman esaslarından beş tanesini sayarken neden kadere imanı saymaz? Kur’an’ın açıkça saymaması, kadere imanın sonradan iman esaslarına eklenmiştir iddiasını güçlendirmez mi?
Allah’a iman dediğimiz zaman, Kur’an’ın iki kapağı arasındaki tüm beyanlara, imanı anlamalıyız.
Allah’a iman dediğimiz zaman, Allah’ın Kur’an’da zikredilen tüm zatî, subûti sıfatlarına ve sayısı yüzü aşkın Esmaü’l-Hüsna’sına iman etmeyi kastetmiş olmuyor muyuz?
O’nun (cc) ilim, semî, irade, kudret ve tekvîn sıfatlarına iman etmemiz, kadere iman etmemiz anlamına gelmiyor mu?
“Yeryüzünde vuku bulan ve sizin başınıza gelen herhangi bir musibet yoktur ki, biz onu yaratmadan önce, bir kitapta yazılmış olmasın…” (Hadid, 57/22, 23)
Soru 2: Kur’an-ı Kerim’de ka-de-re kökünden türetilen birçok kelime geçtiği malumunuzdur. Bu kelimelerin geçtiği ayetlerin hiçbiri kadere imandan açıkça söz etmez. Geçtiği yerlerde “takdir, ölçü, miktar, yasa, kanun, vs.” anlamlarda kullanılmıştır. Kur’an’da kadere imanı açıkça söyleyen ayet veya ayetler var mıdır?
Elbette vardır ve dolaylı olanlar değil, doğrudan olan ayetlerin sayısı otuzu aşkındır.
Bazılarının ayet numaraları: Ahzab, 33/38; En’am, 6/59; Enfal, 8/42; Kamer, 54/49; Kamer, 54/52, 53; Furkan, 25/1,2; Hadid, 57/22, 23; Tevbe, 9/51;Teğabün, 64/11; İnsan, 76/30
Hz. Musa’nın bilmediği, ama Levh-i Mahfûz’da kaydedilen üç hadise, ‘geminin delinmesi, yetim çocuk ve yıkık duvarın düzeltilmesi’ olayları; kaderi anlatmaz mı?
Tebbet Sûresi’nin kader ile alakası…
Kamer Sûresi’nin 49. ayetinin sebeb-i nüzulü şu kaynaklarda aktarılıyor: Müslim, Kader, 19; Tirmizi, Tefsirü’l-Kur’an, 3290; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, c. 2, s. 444-476
Vahidi’ye göre Necran Hıristiyanlarından bir papazın sorusu üzerine nazil olmuştur. (Vahidi, Esbabü’n-Nüzul, s. 286)
“Şüphesiz suçlular sapıklık ve çılgınlık içindedirler. O gün yüzüstü ateşe sürüklendiklerinde: ‘Cehennemin elemini tadın!’ denir. Muhakkak ki Biz her şeyi bir kaderle yarattık. Onların yaptıkları her şey, defterlerde kayıtlıdır. Küçük, büyük her şey, satır satır yazılıdır.” (Kamer, 54/47-53)
Soru 3: Kadere iman meselesi Sahabe ve Tabiîn döneminde hiç mevzu olmuş mudur? Bu konunun Emevi dönemi ve sonrası ortaya çıktığını ve Emevilerin kendi zulümlerini perdelemek maksadı ile iman esaslarına ek yapıldığı söyleniyor. Bu iddia doğru mudur?
Hz. Ebû Bekir’in ridde olaylarındaki kameti ne ise, Ahmed b. Hanbel’in mihne olaylarındaki kameti aynıdır.
İmam Buhari’nin Sahih’inde 26 tane Kader ile alakalı hadisi vardır.
İmam Rûdânî’nin, Cem’u’l-Fevâid adlı derlemesi, Büyük Hadis Külliyatı olarak Türkçe’ye çevrilmiştir. Bu kitabın 4. cildinde Kader Babı’nda 50’ya yakın hadis vardır.
“Eğer Allah göklerinde ve yerlerinde bulunan halka, azab etseydi onlara zulmetmiş sayılmazdı. Eğer onlara rahmetle muamele etseydi bu (onlar için) amellerinin karşılığından daha hayırlı olurdu. Eğer sen Allah yolunda Uhud dağı kadar altın harcasan, kadere iman etmedikçe, kaderde sana isabet eden şeyin sana mutlaka erişeceğini, kaderde sana isabet etmeyen şeyin de sana erişemeyeceğini
bilmedikçe, Allah bunu senden kabul etmez. Eğer bundan başka bir inanç üzerinde ölürsen cehenneme girersin.” (Ebû Davud, Bab fi’l-Kader, 4699)
“Ey Ebû Ubeyde! Ben Allah’ın kaderinden, yine Allah’ın bir başka kaderine kaçıyorum.”
Soru 4: Bize İman’ın ve İslam’ın şartlarını en güzel bir şekilde anlatan rivayet Cibril hadisi diye bilinen rivayettir. Ancak bu rivayetin İmam Buhari’de geçen varyantında Kur’an’ın saydığı
beş esas yer almasına karşın, Kader’e iman sayılmaz. Buda Kader’e iman şartının olmadığı anlamına gelmez mi?
İmam Kurtubî, mesajının ehemmiyetinden dolayı Cibril hadisine “Ummü’s-Sünne/ Sünnetin Annesi” der.
Hadis kitaplarımızda Cibril hadisini bize aktaran Sahabî efendilerimiz ve rivayet sayıları şöyledir:
• Abdullah b. Ömer’in babası Hz. Ömer’den aktardığı: 9 rivayet
• Sadece Abdullah b. Ömer’in aktardığı 12 rivayet
• Ebû Hureyre’nin aktardığı 6 rivayet
• Ebû Hureyre ve Ebû Zer’in birlikte aktardıkları 2 rivayet
• Enes b. Mâlik’in aktardığı 2 rivayet
• Abdullah b. Abbas’in aktardığı 2 rivayet
• Cerîr b. Abdullah’in aktardığı 1 rivayet
“İslam odur ki; Allah’a ibadet etmek ve ona şirk koşmamak, namazı ikame etmek, zekatı vermek ve ramazanda oruç tutmaktır.”
“İman, Allah’a, meleklerine, Allah’a kavuşmaya, peygamberlerine ve kıyamette yeniden dirilmeye inanmaktır.” (Buhari, Kitabü’l-İman, 38)
Peki neden Hz. Ebû Hureyre’nin bu rivayetinde böyle bir eksiklik söz konusudur? Bu konuda birkaç ihtimal üzerinde durulabilir:
1. Rivayeti, Hz. Peygamber’den (sas) duyarken yanlış veya eksik duyduğundan dolayı böyle rivayette bulunmuş olabilir.
2. Rivayeti, Hz. Peygamber’den (sas) duyarken tam duymuş ama zaman içerisinde bazı kelime ve cümleleri unutmuş olabilir.
3. Çok bilinen hakikatler olduğu için dikkat etmeden tam söylediğini zan ederek aktarmış olabilir.
Cibril hadisinin rivayetlerinin çoğalmasının sebeplerini dört ana başlık altında toplayabiliriz:
1. O gün İslam Dünyası’nda kadere inanmayanların çoğalmasına karşın, bazılarının Sahabe’ye sorduğu sorular üzerine verilen cevaplar.
Buna Müslim’de Abdullah b. Ömer’in naklettiği rivayeti örnek olarak verebiliriz.
2. Hz. Peygamber’in (sas) mescidi, sohbet adabı, sohbet ederken o hallerin tasvirlerine dair sorulan sorulara verilen cevaplar.
Buna Ebû Davud’da geçen Ebû Hureyre rivayetini örnek olarak verebiliriz.
3. Hz. Peygamber’in (sas) Sahabe’ye dini nasıl öğrettiğine dair sorulan sorulara verilen cevaplar.
Buna İshâk b. Râhûye’de geçen başka bir Ebû Hureyre rivayetini verebiliriz.
4. Vahiy meleği Cebrail hakkında sorulan sorulara verilen cevaplar.
Buna da Ebû Muhammed el-Ensârî’de geçen Cerir b. Abdullah rivayetini verebiliriz.
“Rasûlullah (sas) ashâbının arasında oturur ve dışarıdan bir yabancı geldiği zaman O’nu tanımaz ve O’nun nerede olduğunu bilmez, sorardı. Bu nedenle Rasûlullah’a, kendisi için bir yer yapmaları, O’nun oraya oturması ve yabancıların O’nu tanımasını temin etmek için bir teklifte bulunulur. Bunun üzerine Hz. Peygamber için topraktan özel bir mekân yapılır. Rasûlullah (sas) oturacağı yere geldiğinde ashâb da onun iki tarafına otururdu. İşte Cibrîl’in gelişi böyle bir meclisten sonra olmuştur.”(Ebû Dâvûd, Sünnet, 17; Nesâî, Îman, 6)
Müslim rivayetini bize Yahya İbn Ya’mer haber veriyor…
Ben onlardan berîyim, onlar da benden berîdirler.”
“Allah’a kasem olsun, onlardan birinin Uhud dağı kadar altını olsa ve hepsini de hayır yolunda harcasa kadere inanmadıkça, Allah onların hayrını kabul etmez.” (Müslim, Îmân, 1, 5; Tirmizi, Îmân, 4; Ebû Dâvûd, Sünnet, 16)
Soru 5: Evlilik kader midir yoksa irade midir? Allah (cc) benim kiminle evleneceğimi önceden belirlemişse artık benim gayret etmeme gerek var mıdır?
Bu sorunun cevabını verebilmek için üç kavramın anlamının iyice zihinlerimizde oturması gerekir. Nedir bu kavramlar? Ezel, İlim, İrade…
Ezel: İnsan göre geçmiş, yani mazidir. Ama Allah’a göre mazi, hal, istikbaldir.
“Dehr/Zaman Allah’tır” yani: “Zamanı yaratan Allah’tandır.”
Evlenene kadar iradedir, evlendikten sonra kaderdir; hepsi de kaderdir.
Kaderi, Izdırari Kader ve İhtiyari Kader diye ikiye ayırmak mümkündür.
Kadere iman eden, kederden emin olur. (Bediüzzaman)
“Unutma! Nar tanelerini tek tek kabuğuna yerleştiren Kudret (c.c) Seni de hangi gönüle yerleştireceğini bilir !”
Beşer zulmeder, ama kader adalet eder. (Bediüzzaman)
Eğer Allah seni bana yazmışsa, benden kaçışın yok!
Lakin kader seni benden almışsa, ağlamaya lüzum yok.” (Şems-i Tebrizî)
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır.
Ne yapsalar boş, göklerden gelen bir karar vardır. (Sezai Karakoç)
Kula bela gelmez Hak yazmadıkça
Hak bela yazmaz kul azmadıkça
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
Muhammed Emin Yıldırım
14 Mart 2018 Çarşamba
Hz. Peygamber’i (sas) Savunmada Nebevî Örneklik
Dersten Cümleler
Hıdeybiye bir ufuktur ve önemli bir dönüm noktasıdır.
Bir Müslüman için Hz. Peygamber’i savunmak ve O’na ait değerlere sahip çıkmak, bir iman vazifesidir.
Bir Müslüman dinini anlamak zorundadır, dinini anlatmak zorundadır, dinini yaşayarak temsil etmek zorundadır ve dinini korumak zorundadır.
Nesil, can, mal, akıl ve din emniyeti…
“Şu muhakkak ki gerek mallarınızdan, gerek canlarınızdan imtihana tâbi tutulacaksınız. Sizden önce kendilerine kitap verilen Yahudi ve Hıristiyanlardan ve bir de müşriklerden sizi inciten birçok söz işiteceksiniz. Ama siz sabreder ve günahlardan korunursanız, muhakkak ki bu davranış, yapılacak işlerin en değerlisidir.” (Ali İmran Sûresi, 3/186)
Sabrı kuşanan bir mümin, izzeti kuşanmış olur.
Bir Müslüman meşru olan davasını asla gayrı meşru vasıtalarla savunamaz.
Düşman ne kadar namert olursa olsun, sen mertçe davanı savunmak zorundasın.
Uhud’da, Efendimiz (sas) Sahabe’den Haris b. Dimme’yi Hz. Hamza’dan haber getirmesi için göndermiştir.
“Eğer ceza vermek isterseniz, size yapılanın misliyle ceza verin. Eğer sabrederseniz, şüphesiz ki bu sabrı kuşananlar için daha hayırlıdır!” (Nahl Sûresi, 16/126)
Düşmanın sınır tanımaması, bizim sınırlarımızı ihlal etmemize sebep olmamalıdır.
Nübüvvetin ilk üç yılı: Özel davet, gizli teşkilatlanma
Nübüvvetin 4-5. yılı: Genel davet, gizli teşkilatlanma
İlk 5 yıl boyunca ortaya çıkan üç hadise:
1. Hz. Ebû Zer’in sözlü meydan okuması
2. Sa’d b. Ebi Vakkas’ın dalga geçen müşriklerden biri olan Abdullah b. Hattal’ın kafasını deve kemiği ile kırması
3. Abdullah b. Mes’ûd’un nazil olan Rahman Sûresi’ni Kâbe’de sesli olarak okunması.
5 yıllık sürecin değerlendirmesi:
Tebliği yayma
Tevekkülü kuşanma
Teşkilatlanmayı yapılandırma
Teslimiyeti derinleştirme
Takvayı hakim kılma
Efendimiz’in (sas) 23 yıllık süreç zarfında bir kez olsun iktidar adına bir hesabı olmamıştır.
Güneşi sağ elime, ayı sol elime koysanız; Allah (cc) nurunu tamamlayana kadar ben bu davamdan vazgeçmeyeceğim.
Hicretin 1. yılı İslam toplumunun teşekkülü: Mescid, Mektep, Menzil, Muahât, Medine Vesikası, Medine Çarşısı, Medine Askeriyesi…
14 yıl boyunca, Efendimiz (sas) dilinden ve hayatından cihadı hiç çıkarmadı; 14 yıl boyunca kıtal/savaş yoktu, 14.y yıl itibari ile kıtal Müslümanların ve Efendimiz’in (sas) dünyasına girdi.
Cihad, İslam ile insan arasındaki engelleri kaldırmaktır.
Recî ve Bir-i Maune vakalarına karşı Hz. Peygamber’in (sas) tavrı…
Sabır,Takva ve Dua…
Doğru işi, doğru zamanda yapmak…
Ka’b b. Eşref’in öldürülme nedeni sadece Peygamberimize yaptığı hakaret değildir.
Yahudiler: “Muhammed her şeyi dinleyen bir kulaktır” demeleri, Tevbe Sûresi 61. ayette anlatılır.
“Bizim çobanımız ol!”
“Es-Samu Aleyke/ Ölüm senin üzerine olsun!”
“Bel Aleykümu’s-Samu ve’l La’netu/ Bilakis ölüm ve lanet sizin üzerinize olsun.”
“Sakin ol Ey Aişe! Kötü konuşma. Zira Allah, çirkin sözü ve çirkin sözün söylenmesini sevmez. Şüphesiz ki Allah her hususta yumuşaklıkla muamele edilmesini sever!”
Efendimiz: “Duydum, bende onlara: ‘Ve Aleyküm’ dedim. Onların aleyhine bizim duamız kabul edilir, fakat bizim aleyhimize onların duası kabul edilmez” buyurdu. (Buhari, İstitabetü’l-Mürtedin, 4; Müslim, Selam, 4)
Mirba ibn Kayzi’nin, Hz. Peygamber’e (sas) hakareti…
“Onun kalbi de kör, gözü de, böyle adamlarla konuşmaya değer mi? Yürüyün işinize!”
Ka’b b. Eşref neden öldürüldü?
1. Medine pazarını yakması
2. Mekkelilerle Bedrin arkasından ittifak kurarak, onları kışkırtarak ihanet etmesi
3. Müslüman hanımlara iftiraların yer aldığı şiirleri ile tahrik etmesi
4. Efendimiz’e (sas) suikast tertip etmesi
5. Gatafan kabilesini Medine’ye saldırması için ikna etmesi
6. Her ortamda Efendimiz’i tahkir eden şiirler dillendirmesi
Hadisi bizlere aktaran hayatı hep cihad meydanlarında geçmiş olan bir Sahabî Abdurrahman b. Ebî Evfâ’dır.
Abdurrahman b. Ebî Evfâ, 95 tane hadis aktarmıştır ve çoğu cihad ile alakalıdır.
“Ey insanlar! Düşmanla karşılaşmayı temenni etmeyiniz! Allah’tan afiyet isteyiniz! Ancak düşmanla karşılaştığınız vakit sabrediniz! Bilin ki, cennet kılıçların gölgesi altındadır!”
Sonra da Rasulullah (sas) şöyle dua etti: “Ey Kitabı indiren! Ey bulutları yürüten! Ey toplanmış orduları bozguna uğratan Allah’ım! Düşmanları bozguna uğrat, onlara karşı bize yardım et ve bize zafer ver.” (Buhari, Cihad, 112)
Bazı gençlerimiz, yaşadığı toplumu Mekke olarak görüyor, ama Medine’de nazil olan ahkama göre amel etmek istiyor.
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
http://www.siyertv.com/hz-peygamberi-sas-savunmada-nebevi-orneklik/
Hıdeybiye bir ufuktur ve önemli bir dönüm noktasıdır.
Bir Müslüman için Hz. Peygamber’i savunmak ve O’na ait değerlere sahip çıkmak, bir iman vazifesidir.
Bir Müslüman dinini anlamak zorundadır, dinini anlatmak zorundadır, dinini yaşayarak temsil etmek zorundadır ve dinini korumak zorundadır.
Nesil, can, mal, akıl ve din emniyeti…
“Şu muhakkak ki gerek mallarınızdan, gerek canlarınızdan imtihana tâbi tutulacaksınız. Sizden önce kendilerine kitap verilen Yahudi ve Hıristiyanlardan ve bir de müşriklerden sizi inciten birçok söz işiteceksiniz. Ama siz sabreder ve günahlardan korunursanız, muhakkak ki bu davranış, yapılacak işlerin en değerlisidir.” (Ali İmran Sûresi, 3/186)
Sabrı kuşanan bir mümin, izzeti kuşanmış olur.
Bir Müslüman meşru olan davasını asla gayrı meşru vasıtalarla savunamaz.
Düşman ne kadar namert olursa olsun, sen mertçe davanı savunmak zorundasın.
Uhud’da, Efendimiz (sas) Sahabe’den Haris b. Dimme’yi Hz. Hamza’dan haber getirmesi için göndermiştir.
“Eğer ceza vermek isterseniz, size yapılanın misliyle ceza verin. Eğer sabrederseniz, şüphesiz ki bu sabrı kuşananlar için daha hayırlıdır!” (Nahl Sûresi, 16/126)
Düşmanın sınır tanımaması, bizim sınırlarımızı ihlal etmemize sebep olmamalıdır.
Nübüvvetin ilk üç yılı: Özel davet, gizli teşkilatlanma
Nübüvvetin 4-5. yılı: Genel davet, gizli teşkilatlanma
İlk 5 yıl boyunca ortaya çıkan üç hadise:
1. Hz. Ebû Zer’in sözlü meydan okuması
2. Sa’d b. Ebi Vakkas’ın dalga geçen müşriklerden biri olan Abdullah b. Hattal’ın kafasını deve kemiği ile kırması
3. Abdullah b. Mes’ûd’un nazil olan Rahman Sûresi’ni Kâbe’de sesli olarak okunması.
5 yıllık sürecin değerlendirmesi:
Tebliği yayma
Tevekkülü kuşanma
Teşkilatlanmayı yapılandırma
Teslimiyeti derinleştirme
Takvayı hakim kılma
Efendimiz’in (sas) 23 yıllık süreç zarfında bir kez olsun iktidar adına bir hesabı olmamıştır.
Güneşi sağ elime, ayı sol elime koysanız; Allah (cc) nurunu tamamlayana kadar ben bu davamdan vazgeçmeyeceğim.
Hicretin 1. yılı İslam toplumunun teşekkülü: Mescid, Mektep, Menzil, Muahât, Medine Vesikası, Medine Çarşısı, Medine Askeriyesi…
14 yıl boyunca, Efendimiz (sas) dilinden ve hayatından cihadı hiç çıkarmadı; 14 yıl boyunca kıtal/savaş yoktu, 14.y yıl itibari ile kıtal Müslümanların ve Efendimiz’in (sas) dünyasına girdi.
Cihad, İslam ile insan arasındaki engelleri kaldırmaktır.
Recî ve Bir-i Maune vakalarına karşı Hz. Peygamber’in (sas) tavrı…
Sabır,Takva ve Dua…
Doğru işi, doğru zamanda yapmak…
Ka’b b. Eşref’in öldürülme nedeni sadece Peygamberimize yaptığı hakaret değildir.
Yahudiler: “Muhammed her şeyi dinleyen bir kulaktır” demeleri, Tevbe Sûresi 61. ayette anlatılır.
“Bizim çobanımız ol!”
“Es-Samu Aleyke/ Ölüm senin üzerine olsun!”
“Bel Aleykümu’s-Samu ve’l La’netu/ Bilakis ölüm ve lanet sizin üzerinize olsun.”
“Sakin ol Ey Aişe! Kötü konuşma. Zira Allah, çirkin sözü ve çirkin sözün söylenmesini sevmez. Şüphesiz ki Allah her hususta yumuşaklıkla muamele edilmesini sever!”
Efendimiz: “Duydum, bende onlara: ‘Ve Aleyküm’ dedim. Onların aleyhine bizim duamız kabul edilir, fakat bizim aleyhimize onların duası kabul edilmez” buyurdu. (Buhari, İstitabetü’l-Mürtedin, 4; Müslim, Selam, 4)
Mirba ibn Kayzi’nin, Hz. Peygamber’e (sas) hakareti…
“Onun kalbi de kör, gözü de, böyle adamlarla konuşmaya değer mi? Yürüyün işinize!”
Ka’b b. Eşref neden öldürüldü?
1. Medine pazarını yakması
2. Mekkelilerle Bedrin arkasından ittifak kurarak, onları kışkırtarak ihanet etmesi
3. Müslüman hanımlara iftiraların yer aldığı şiirleri ile tahrik etmesi
4. Efendimiz’e (sas) suikast tertip etmesi
5. Gatafan kabilesini Medine’ye saldırması için ikna etmesi
6. Her ortamda Efendimiz’i tahkir eden şiirler dillendirmesi
Hadisi bizlere aktaran hayatı hep cihad meydanlarında geçmiş olan bir Sahabî Abdurrahman b. Ebî Evfâ’dır.
Abdurrahman b. Ebî Evfâ, 95 tane hadis aktarmıştır ve çoğu cihad ile alakalıdır.
“Ey insanlar! Düşmanla karşılaşmayı temenni etmeyiniz! Allah’tan afiyet isteyiniz! Ancak düşmanla karşılaştığınız vakit sabrediniz! Bilin ki, cennet kılıçların gölgesi altındadır!”
Sonra da Rasulullah (sas) şöyle dua etti: “Ey Kitabı indiren! Ey bulutları yürüten! Ey toplanmış orduları bozguna uğratan Allah’ım! Düşmanları bozguna uğrat, onlara karşı bize yardım et ve bize zafer ver.” (Buhari, Cihad, 112)
Bazı gençlerimiz, yaşadığı toplumu Mekke olarak görüyor, ama Medine’de nazil olan ahkama göre amel etmek istiyor.
Muhammed Emin Yıldırım
Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
http://www.siyertv.com/hz-peygamberi-sas-savunmada-nebevi-orneklik/
13 Mart 2018 Salı
Nimet İçerisinde Mahrumiyet, Mahrumiyet İçerisinde Nimet
Dersten Cümleler
“Onlar sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler, bu yüzden doğru yola dönmezler.” (Bakara, 2/18)
“Öyle insanlar vardır ki şuanda Medine’de olmalarına rağmen, siz yürüdükçe ve bir vadiyi geçtikçe, onlar da sanki sizinle birlikte gibidirler.”
“Müminin niyeti amelinden hayırlıdır.” (Beyhakî, Şuabü’l-İman, c. 5, s. 343)
“Müminin niyeti amelinden daha hayırlıdır. Münafığın ise ameli niyetinden daha hayırlıdır…” (Taberanî, Mu’cemu’l-Kebîr, 6/185; Heysemi, Mecmaüz-Zevaid, 1/61)
“Bir kimse: ‘Gece kalkar namaz kılarım’ diyerek yatağına yatsa, şayet gece kalkamayıp sabaha kadar uyusa, amel defterine niyet ettiği gece namazının sevabı yazılır. Uykusu da kendisine Rabbi tarafından bir sadaka (ikram) olur.” (İbn Mace, İkametü’s-Salat,5; Nesai, Kıyamü’l-Leyl, 20)
Engelli kardeşlerimiz, canlı bir ayettir.
Zihinsel engelli kardeşlerimiz, dünyanın ve cennetin hediyeleridir.
Verende Allah’tır; alanda Allah’tır.
Her durumda Allah’a hamd etmek…
Elhamdulillahi ala külli hal ve sive’l-küfri ve’d-dalal
Küfür ve dalalet hali hariç, her hal için Elhamdulillah
Verir nimet
Vermez nimet
Vereceğini geciktirir nimet
Verdiğini değiştirir nimet
Verdiğini alır nimet
Bu dersin dört muhatap çerçevesi var:
Engelliler
Aileleri
İslam toplumu
Devlet
Engelliliği nasıl anlamalı?
1. Engellilik nimettir.
2. Engellilik berekettir.
3. Engellilik mertebedir.
4. Engellilik kefarettir.
5. Engellilik cennettir.
“Kul, Allah’ın kendisi için takdir ettiği dereceye ameli ile ulaşamazsa, Allah onun canına, malına veya çocuğuna bir musibet verir, sonra ona sabretme gücü ihsan eder ve böylece onu Allah’ın kendisi için takdir ettiği mertebeye ulaştırır.” (Ebû Dâvûd, Cenâiz, 1; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5, 272)
“Allah, batan bir diken de dahil olmak üzere, başına gelen her bir musibet sebebiyle müslümanın hatalarını (günahlarını) örtmekle kalmaz, onu bir derece de yükseltir.” (Buhârî, Merdâ, 1; Müslim, Birr, 46-47)
“Bir müslümana isabet etmiş herhangi bir hastalık, dert, hüzün ve hatta gam yoktur ki, Allah (cc) bunu onun hataları için kefaret kılmış olmasın!” (Müslim, Birr, 52; Ahmed, Musned, 3, 24)
“Ben kulumu –iki gözünü kastederek- iki sevgilisiyle imtihan ettiğimde o buna sabrederse, iki göze bedel olarak ona cennette ona daha güzel göz veririm.” (Buhârî, Merdâ, 7)
“Kimin iki sevgilisini (gözünü) alır da, o buna sabreder ve ecrini Allah’tan umarsa, sevap olarak cennetten başka bir şeye razı olmam.” (Tirmizî, Zühd, 57)
Engellileri olan ailelere tavsiyeler:
1. İmtihanın ağırlığı, mükafatın büyüklüğünün sebebidir.
“Mükâfatın büyüklüğü, ibtilânın (imtihanın) büyüklüğü nisbetindedir.”
2. İmtihanın ağırlığı, Allah (cc) katında değerinin olduğunun işaretidir.
3. İmtihanın ağırlığı, taşıyabilecek sağlamlığın sana verildiğinin göstergesidir.
4. İmtihanın ağırlığı, sürekli seni Allah’a yakınlaştıracak en önemli vesiledir.
5. İmtihanın ağırlığı, her daim merhamet duygusunun ziyadeleşeceğinin müjdesidir.
Memleketimizin yaklaşık yüzde 12’si, yani 8.5 milyon civarında engelli kardeşimiz var.
Engelli kardeşlerimize karşı vazifelerimiz:
1. Acıma! Gerektiği yerde yardım etmeyi unutma!
“Âmâya rehberlik etmen, sağır ve dilsize anlayacakları bir şekilde anlatman, ihtiyacı olanın ihtiyacını gidermesi için ona yardımcı olman, derman arayan dertliye yardım için koşuşturman, koluna girip güçsüze yardım etmen, konuşmakta güçlük çekenin meramını ifade edivermen, bütün bunlar sadaka çeşitlerindendir…” (Ahmed b.Hanbel, Müsned, 5, 168-9)
2. Kınama! Her an o hale düşebileceğini unutma!
“Her insan engelli adayıdır.”
3. Saygılı ol! Canlı bir ayet ile karşı karşıya olduğunu unutma!
4. Abartma! Aşırlıklara kapı açmayarak normal davranmayı unutma!
5. Şükret! Onun gibi olmadığın için değil, nimete mazhar olduğunu unutma!
Sahabe içerisinde engelli Sahabîler var mıydı?
Hayatlarını bildiğimiz, 10.000 Sahabî içerisinde, 143 tane Sahabi efendimizin engelli olduğunu görüyoruz.
54 tanesi görme engelli
3 tanesi konuşma engelli
51 tanesinin bedensel engelli
6 tanesinin zihinsel engelli
24 tanesinin süreğen/kronik hastalıklara sahip olanlar
5 tanesinin de diğer engelliler olduğunu görmekteyiz.
“Gel kendisi yüzünden Rabbimin beni azarladığı insan!”
“Mazereti/özrü olanlar müstesna müminlerden oturanlarla malları ve canlarıyla Allah yolunda cihad edenler bir olmaz. Allah, malları ve canları ile cihad edenleri, derece bakımından oturanlardan üstün kıldı. Gerçi Allah hepsine de güzellik (cennet) vadetmiştir; ama mücahidleri, oturanlardan çok büyük bir ecirle üstün kılmıştır.” (Nisa Sûresi, 4/95)
Muhammed Emin Yıldırım
“Onlar sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler, bu yüzden doğru yola dönmezler.” (Bakara, 2/18)
“Öyle insanlar vardır ki şuanda Medine’de olmalarına rağmen, siz yürüdükçe ve bir vadiyi geçtikçe, onlar da sanki sizinle birlikte gibidirler.”
“Müminin niyeti amelinden hayırlıdır.” (Beyhakî, Şuabü’l-İman, c. 5, s. 343)
“Müminin niyeti amelinden daha hayırlıdır. Münafığın ise ameli niyetinden daha hayırlıdır…” (Taberanî, Mu’cemu’l-Kebîr, 6/185; Heysemi, Mecmaüz-Zevaid, 1/61)
“Bir kimse: ‘Gece kalkar namaz kılarım’ diyerek yatağına yatsa, şayet gece kalkamayıp sabaha kadar uyusa, amel defterine niyet ettiği gece namazının sevabı yazılır. Uykusu da kendisine Rabbi tarafından bir sadaka (ikram) olur.” (İbn Mace, İkametü’s-Salat,5; Nesai, Kıyamü’l-Leyl, 20)
Engelli kardeşlerimiz, canlı bir ayettir.
Zihinsel engelli kardeşlerimiz, dünyanın ve cennetin hediyeleridir.
Verende Allah’tır; alanda Allah’tır.
Her durumda Allah’a hamd etmek…
Elhamdulillahi ala külli hal ve sive’l-küfri ve’d-dalal
Küfür ve dalalet hali hariç, her hal için Elhamdulillah
Verir nimet
Vermez nimet
Vereceğini geciktirir nimet
Verdiğini değiştirir nimet
Verdiğini alır nimet
Bu dersin dört muhatap çerçevesi var:
Engelliler
Aileleri
İslam toplumu
Devlet
Engelliliği nasıl anlamalı?
1. Engellilik nimettir.
2. Engellilik berekettir.
3. Engellilik mertebedir.
4. Engellilik kefarettir.
5. Engellilik cennettir.
“Kul, Allah’ın kendisi için takdir ettiği dereceye ameli ile ulaşamazsa, Allah onun canına, malına veya çocuğuna bir musibet verir, sonra ona sabretme gücü ihsan eder ve böylece onu Allah’ın kendisi için takdir ettiği mertebeye ulaştırır.” (Ebû Dâvûd, Cenâiz, 1; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5, 272)
“Allah, batan bir diken de dahil olmak üzere, başına gelen her bir musibet sebebiyle müslümanın hatalarını (günahlarını) örtmekle kalmaz, onu bir derece de yükseltir.” (Buhârî, Merdâ, 1; Müslim, Birr, 46-47)
“Bir müslümana isabet etmiş herhangi bir hastalık, dert, hüzün ve hatta gam yoktur ki, Allah (cc) bunu onun hataları için kefaret kılmış olmasın!” (Müslim, Birr, 52; Ahmed, Musned, 3, 24)
“Ben kulumu –iki gözünü kastederek- iki sevgilisiyle imtihan ettiğimde o buna sabrederse, iki göze bedel olarak ona cennette ona daha güzel göz veririm.” (Buhârî, Merdâ, 7)
“Kimin iki sevgilisini (gözünü) alır da, o buna sabreder ve ecrini Allah’tan umarsa, sevap olarak cennetten başka bir şeye razı olmam.” (Tirmizî, Zühd, 57)
Engellileri olan ailelere tavsiyeler:
1. İmtihanın ağırlığı, mükafatın büyüklüğünün sebebidir.
“Mükâfatın büyüklüğü, ibtilânın (imtihanın) büyüklüğü nisbetindedir.”
2. İmtihanın ağırlığı, Allah (cc) katında değerinin olduğunun işaretidir.
3. İmtihanın ağırlığı, taşıyabilecek sağlamlığın sana verildiğinin göstergesidir.
4. İmtihanın ağırlığı, sürekli seni Allah’a yakınlaştıracak en önemli vesiledir.
5. İmtihanın ağırlığı, her daim merhamet duygusunun ziyadeleşeceğinin müjdesidir.
Memleketimizin yaklaşık yüzde 12’si, yani 8.5 milyon civarında engelli kardeşimiz var.
Engelli kardeşlerimize karşı vazifelerimiz:
1. Acıma! Gerektiği yerde yardım etmeyi unutma!
“Âmâya rehberlik etmen, sağır ve dilsize anlayacakları bir şekilde anlatman, ihtiyacı olanın ihtiyacını gidermesi için ona yardımcı olman, derman arayan dertliye yardım için koşuşturman, koluna girip güçsüze yardım etmen, konuşmakta güçlük çekenin meramını ifade edivermen, bütün bunlar sadaka çeşitlerindendir…” (Ahmed b.Hanbel, Müsned, 5, 168-9)
2. Kınama! Her an o hale düşebileceğini unutma!
“Her insan engelli adayıdır.”
3. Saygılı ol! Canlı bir ayet ile karşı karşıya olduğunu unutma!
4. Abartma! Aşırlıklara kapı açmayarak normal davranmayı unutma!
5. Şükret! Onun gibi olmadığın için değil, nimete mazhar olduğunu unutma!
Sahabe içerisinde engelli Sahabîler var mıydı?
Hayatlarını bildiğimiz, 10.000 Sahabî içerisinde, 143 tane Sahabi efendimizin engelli olduğunu görüyoruz.
54 tanesi görme engelli
3 tanesi konuşma engelli
51 tanesinin bedensel engelli
6 tanesinin zihinsel engelli
24 tanesinin süreğen/kronik hastalıklara sahip olanlar
5 tanesinin de diğer engelliler olduğunu görmekteyiz.
“Gel kendisi yüzünden Rabbimin beni azarladığı insan!”
“Mazereti/özrü olanlar müstesna müminlerden oturanlarla malları ve canlarıyla Allah yolunda cihad edenler bir olmaz. Allah, malları ve canları ile cihad edenleri, derece bakımından oturanlardan üstün kıldı. Gerçi Allah hepsine de güzellik (cennet) vadetmiştir; ama mücahidleri, oturanlardan çok büyük bir ecirle üstün kılmıştır.” (Nisa Sûresi, 4/95)
Muhammed Emin Yıldırım
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)