20 Nisan 2020 Pazartesi

Zikir Yapılmayan Yerler-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ


Bil ki, zikir, şeriatın istisna ettiği haller dışında bütün ahvalde iyidir. Zikirlerin bablarında geleceklere bir işaret olmak üzere biz burada bir kısmını anlatacağız.
Zikrin yapılmaması gereken yerler:
Büyük-küçük abdest bozarken,
Cinsî münâsebet halinde iken,
Hatibin sesini duyan kimse için hutbe okunurken,
Namaza durulduğu zaman ancak Kur'anla meşgul olunur; Meşru olan duâlardan başkası namazlarda yapılmaz (yalnız rükû ve secdesi olmayan cenaze namazında yapılabilir),
Uyku bastırmışken zikir yapmak mekruhtur.
Yolda ve hamamda mekruh olmaz. En doğrusunu Allah bilir...

http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

19 Nisan 2020 Pazar

Zikir Yeri Nasıl Olmalıdır?-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ

Zikir yapılan yerin, insanı meşgul edecek şeylerden boş olması ve temiz bulunması gerekir. Çünkü bu, anılana (Allah'a) ve zikre hürmet bakımından daha büyük saygı, ifâde eder. Bunun için, mescidlerde ve şerefli yerlerde zikir övülmüştür.
Büyük İmam Ebû Meysere'den (radıyallahü anh) nakledildiğine göre şöyle demiştir:
Allahü teâlâ, ancak pâk yerde zikredilir"
Zikir yapanın ağzının da temiz olması uygundur; eğer ağzında değişiklik varsa, onu misvak (fırça) ile temizler. Bedeninde veya ağzında pis sayılan bir şey varsa, onu su ile yıkayarak giderir. Böyle bir halde zikir yapmak mekruh ise de haram değildir.
Ağzında (içki gibi) pislik varken Kur'an okumak mekruhtur. Haram olduğu hususunda iki görüş var; sahîh olanı haram olmayıştır.

http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

18 Nisan 2020 Cumartesi

Zikir Yapanın Takınacağı Tavır-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ

Zikir yapanın en mükemmel vasıfları takınması gerekir: Bir yerde oturuyorsa, kıbleye yönelir. Başını eğerek sükûnet ve vakarla, huzur ve huşu ile oturur. Eğer bu hallere riayet etmeyerek zikir yapılırsa caizdir ve bunu yapan hakkında bir kerahet olmaz. Fakat özürsüz olarak böyle bir davranışla en faziletli hal terk edilmiş olur. Bu hususta kerahet olmadığına delil, Allahü teâlâ hazretlerinin şu âyetidir:
"Gerçekten göklerin ve yerin yaratılışında, gece ve gündüzün değişip durmasında, akıl sahibleri için (Allah'ın kudret ve azametine delâlet eden büyük nişanlar ve) alâmetler vardır. Ayakta iken, otururken, yatarlarken Allah'ı zikredenler ve göklerle yerin yaratılışı üzerinde düşünenler.. .”[Âl-i İmrân: 190]
8- Hazreti Aişe (radıyallahü anha) şöyle demiştir:
"Ben hayız halde iken, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem kucağıma yaslanıp Kur'an okurdu."[Buhârî. MüslimBir rivâyette de:
“Ben hayız iken, Peygamberin başı kucağımda idi." şeklindedir.[Buhârî.]
Yine Hazreti Aişe'den (radıyallahü anha) şöyle dediği nakledilmiştir:
“Ben divan üzerine yaslanırken (yatarken) hizbimi [Hizb, insanın kendisine lüzumlu kıldığı ve hergün yaptığı virdlere denir. İster Kur'ân olsun, ister başkası olsun.(adet edindiğim ezkârımı) okurum."

http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

17 Nisan 2020 Cuma

Abdestsiz Zikir Yapılması-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ


Âlimler, abdestsiz, cünüb, hayız ve nifas halinde olanların hem dil ile, hem de kalb ile zikir yapmalarının cevazında ittifak etmişlerdir. Bu zikirler de, tesbîh (sübhânellah), tehlîl (lâilâhe illallah), tahmîd (Elhamdü lillâh), tekbîr (Allahü Ekber), Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'e salât (Allahümme Salli Alâ Muhammed), Duâlar ve bunların benzerleridir. Ancak Kur'an okumak, cünüb olanlara, hayiz ve nifas halinde bulunan kadınlara haramdır. Bunlar, isterse az veya çok okusun, isterse âyetin bir kısmını okusunlar, hüküm aynıdır. Bu kimselerin, telâffuz etmeksizin Kur'ân'i kalbden geçirmeleri caiz olduğu gibi, mushafa bakmak caizdir.
İmamlarımız şöyle demişlerdir.: Musibet ve felâket anlarında, cünüb ve hayız olanların
"Biz, Allah'dan geldik ve O'na döneceğiz."[Bakara,156demeleri ve vasıtaya binme zamanında:
"Bu vasıtayı bizim hizmetimize veren, noksanlıklardan münezzehtir; biz buna güç yetirenler değiliz."[Zuhruf: 13. ve duâ yerinde:
Rabbimiz, bize dünyada iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi ateş azabından koru,"[Bakara: 201.demeleri caizdir; bu okuyuşlarla Kur'anı kasdetmedikleri takdirde... Yine cünüb ve hayız olanlar, Kur'anı kasdetmedikleri zaman, "Bismillah" ve "Elhamdü lillah" diyebilirler; zikri kasdetseler de, hiç bir kasıdları olmasa da eşittir, Kur'ân'ı kasdetmedikçe günahkâr olmazlar. Okunuşu neshedilen (kaldırılan) âyeti okumaları caizdir. Meselâ:
“Eşşeyhu veş-şeyhatü izâ zeneyâ fercümûhümâ”
Yaşlı erkek ve yaşlı kadın zina yaparsa, onları recmediniz." gibi...
Bunlar, Kur'anı kasdetmiyerek bir insana:
“Huzi'lkitâbe bi-kuvvetin"
Kitabı kuvvetle al."[Meryem: 12. ]
Yahud:
"Udhulûhâ bi-selâmin âminin''
Girin oraya selâmet ve güven içinde olarak."[Hicr: 46.demeleri haram olmaz.
Cünüb ve hayız olanlar, su bulamadıkları zaman teyemmüm ederler ve böylece Kur'an okumaları caiz olur. Bu teyemmümden sonra abdesti bozan hal olursa, onların kur'an okumaları haram olmaz. Nitekim gusül yaptıktan sonra abdesti bozulan kimsenin Kur'an okuyabilmesi de böyledir. (Ancak bu durumlarda Kur'ana yapışılmaz. Kur'ana tutmak için taharet (abdestli) üzere bulunmak şarttır.) sonra, ister yolculuk halinde ve ister ikâmet halinde olsun, suyun yokluğundan dolayı teyemmüm olmasında bir fark yoktur; teyemmümden sonra (cünüb ve hayız) Kur'an okuyabilir, teyemmüm arkasından abdesti bozulsa bile...
İmamlarımızdan biri demiştir ki, (Cünüb veya hayız) eğer ikâmet halinde ise (seferi durumda değilse), bu teyemmümle namaz kılar ve ancak onunla namazda kur'an okuyabilir; namaz dışında Kur'an okuması caiz değildir. Fakat bunun doğrusu, yukarda söylediğimiz gibi her iki halde de Kur'an okumanın caiz olmasıdır; çünkü teyemmüm gusül yerindedir.
Eğer cünüb olan kimse teyemmüm etse ve sonra su görse, o suyu kullanması (onunla gusletmesi) gerekir. Çünkü gusletmedikçe ona Kur'an okuma haram olduğu gibi, cünub olana haram olan her şey buna da haram olur.
Eğer bu kimse teyemmüm edip namaz kılsa ve Kur'an okusa, sonra abdestsizlikten yahud başka bir farzdan dolayı yahud bunlardan başka bir iş için teyemmüm etse, Kur'an okumak ona haram olmaz.
Sahîh ve muhtar olan mezheb budur; fakat bir kısım âlimlerimizin burada ayrı bir görüşü vardır ki, o da Kur'an okumasının haram oluşudur. Bu görüş zayıftır. Ancak bir cünüb su bulamadığı gibi, teyemmüm edecek toprak cinsi bulamazsa, bulunduğu hal üzere, vakte hürmet için namaz kılar; fakat namaz dışında Kur'an okumak ona haram olur, namaz içinde de, Fatiha sûresinden ziyade okuması da haramdır.
Bu durumda olan kimsenin Fatiha okumasının haram olup olmadığı hususunda iki görüş vardır. Bu iki görüşten sahîh olanı Fatiha sûresinin okunması haram değil, vacibdir. İkinci görüşe göre, Fatiha'yı okumak haramdır; ancak Kur'an okuyamayan bir kimsenin söyleyebildiği zikirler yapılır.
Konumla ilgili olduğu için bu fıkıh meselelerini burada özet olarak anlattım; yoksa fıkıh kitablarında delillere dayalı daha bir çok tamamlayıcı bilgiler vardır, en iyisini Allah bilir.

http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

16 Nisan 2020 Perşembe

Çok Zikredenler Kimlerdir?-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ


Allahü teâlâ hazretleri şöyle buyurmuştur:
"Bütün müslim erkekler ve müslim kadınlar, mümin erkekler ve mümin kadınlar, ibâdete devamlı erkekler ve kadınlar, sadık erkekler ve sadık kadınlar, sabreden erkekler ve sabreden kadınlar, mütevazı erkekler ve mütevâzi kadınlar, sadaka veren erkekler ve sadaka veren kadınlar, oruç tutan erkekler ve oruç tutan kadınlar, ırzlarını koruyan erkekler ve kadınlar, Allah'ı zikreden erkekler ve kadınlar... (işte) Allah bunlara büyük bir mağfiret ve mükafat hazırlamıştır."[Ahzab,35]
6Ebû Hüreyre'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre Resûlüllah (sallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
"Müferridûn (her hallerinde Allah'ı zikredenler), öne geçmişlerdir."
Sahabîler dediler ki, müferridûn kimlerdir? ya Resûlallah? Resûlüllah:
“Allah'ı çok zikreden erkekler ve kadınlardır." buyurdu.[Müslim,Zikir ve Dua,2676]
Bil ki, yukarda geçen Ahzab sûresinin 35. ayeti kerimesinin anlamı üzerinde, bu kitab sahibinin önemle durması gerekir. Bunun manasının tefsirinde ihtilâfa düşülmüştür. İmam Ebu'l-Hasen, İbni Abbas'dan (radıyallahü anhüma) rivâyetinde der ki, Allah'ı zikirden murad, namazlar sonunda, sabah ve akşam, yataklarda, uykudan her uyarımca, evden sabah çıkıp akşam dönüşte Allah'ı zikredenlerdir.
Mücahid de şöyle demiştir: Bir kimse, ayakta iken, otururken ve yatarken Allah'ı anmadıkça "Allah'ı çok zikreden erkeklerden ve kadınlardan" olmaz.
Atâ' demiştir ki, beş vakit namazların haklarını gözeterek onları kılan kimse, "Allah'ı çok zikreden erkekler ve kadınlar" hükmüne girer.
7- Ebû Said El-Hudrî (radıyallahü anh) hadîsinde, Resûlüllah sallahu aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğu varid olmuştur:
"Bir adam, geceleyin hanımını uyandırıp da beraber iki rekât namaz kılsalar (yahud herbiri iki rekât namaz kılsa şeklinde ravinin şekki vardır), Allah'ı çok zikreden erkekler ve kadınlar arasına yazılırlar." Bu, meşhur bir hadîstir.”[Ebu Davud,Salat,1309;Nesai,Sünen-i Kübra,1310,11406;İ.Mace,İkametü's-Salat,1335]
Büyük İmam Ebû Amr ibni's-Salah'dan (Allah ona rahmet etsin) soruldu ki, Allah'ı çok zikreden erkekler ve kadınlardan olmanın miktarı nedir? Dedi ki:
"Peygamberden sabit olan zikirleri, sabah-akşam, gece-gündüz, değişik durumlarda ve bütün vakitlerde devam etmektir. Bu zikirler de, hadîs kitablarının özel bölümlerinde "Gece ve gündüz yapılacak zikir ve duâlar" başlıkları altında toplanmıştır. Bunlara devam edenler, "Allah'ı çok zikreden erkekler ve kadınlar" dan olurlar; En doğrusunu Allah bilir.

http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

15 Nisan 2020 Çarşamba

Kalb ve Dil İle Zikir Etmek-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ


Zikir, hem kalb ve hem de dil ile olur. Zikrin en faziletlisi, her ikisiyle birlikte yapılanıdır. Kalb ve dilden birisiyle yapıldığı takdirde, kalb ile yapılan zikir, yalnız dil ile yapılandan daha faziletlidir. Sonra riya olur zannından korkarak kalb ve dil ile birlikte zikri terk etmek uygun düşmez. Doğrusu zikirle Allah rızasını gözeterek onu hem dil ve hem de kalb ile birlikte yapmaktır. Biz, Allah kendisine rahmet etsin, kitabın başlarından Fudayl'dan anlattık ki, "insanlar için (görürler diye) ameli terk etmek riyâdır."

Eğer kişi, insanların kendisini murakabe etmesine bir kapı açarsa ve onların batıl zanlarının gelişinden kaçınırsa, o takdirde hayır kapılarının çoğunu kendisine kapamış ve dinin önemli işlerinden büyük bir kısmım aleyhine olarak kaybetmiş olur. Ariflerin yolu bu değildir.

5- Hazreti Aişe'den (radıyallahü anha) rivâyet edildiğine göre demiştir:

"Namazdaki (yahud duâdaki okuyuşunda) sesini yükseltme ve onda gizli de (okuyuş yapma, ikisi ortası olsun)." (İsrâ: 110) ayeti kerimesi, Duâ hakkında nazil olmuştur.[Buhari,Daavat,4723;Müslim,Salat,47;Muvatta,1/218]


http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

14 Nisan 2020 Salı

Zikir Halkasında Oturmak-EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ


Bil ki, zikir müstehab olduğu gibi, zikir ehlinin halkasında oturmak da müstehabdir. Bu husustaki deliller birbirini takviye etmektedir. Bu deliller, inşa-Allah yeri geldikçe gösterilecektir. Buna dair, İbni Ömer'in (radıyallahü anhüma) naklettiği şu hadîs kâfi gelir:
2 - Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
"Cennet bahçelerine uğradığınız zaman, otlayın (nasibinizi alın)" Ashâb sordu: Yâ Resûlüllah, cennet bahçeleri nedir? Hazreti Peygamber buyurdu:
"(Onlar) zikir halkalarıdır; çünkü Allah'ın gezip dolaşan melekleri vardır, onlar zikir halkalarını ararlar. Bu zikir halkalarına geldikleri zaman, onları kuşatırlar.’’ -Tirmizi,Daavat,3509-
3Muâviye'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre, Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem Ashâbından halka (çember) bir cemaat karşısında durup şöyle dedi:
"Niçin oturuyorsunuz?" Ashâb: Oturduk Allah'ı zikrediyoruz, bizi İslâm'a ilettiğinden ve İslâm'la bize ihsan buyurduğundan O'na hamd ediyoruz, dediler. Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem de şöyle buyurdu:
“Ancak bu iş için oturduğunuza Allah'a yemin eder misiniz? Dikkat edin, ben sizi suçlamak için size yemin verdirmiyorum; fakat Cibrîl bana gelip haber verdi ki, Allahü teâlâ sizin yaptığınız bu işle meleklere karşı övünüyor,"[Müslim,Zikir ve Dua,2701]
4- Ebû Said El-Hudrî ve Ebû Hureyre (radıyallahü anhüma) rivâyet edildiğine göre her ikisi Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğuna şahid olmuşlardır:
"Allah'ı zikretmek için oturan bir toplumu muhakkak ki, melekler çevreler ve rahmet onları kaplar; üzerlerine huzur iner ve Allahü teâlâ bunları, kendi katında olanlara (meleklere) anlatıp över."Müslim,Zikir ve Dua,2700;Tirmizi,3587

http://islamilimleri.com/Ktphn/Kitablar/13/005/Turkce/CiftSayfa.htm

13 Nisan 2020 Pazartesi

Faziletli Olan Amelleri İşlemek -EL-EZKÂR-İ.NEVEVİ


Bil ki, kendisine faziletli amellerden herhangi bir şey tebliğ edildiği zaman, o şeyin ehli olmak için, bir defa dahi olsa onunla insanın amel etmesi uygundur. Mutlak surette onu terk etmesi uygun değil; ondan mümkün olanı yapmak gereklidir. Çünkü sıhhatında ittifak olan Peygamberin (sallallahü aleyhi ve sellem) şu hadîsi vardır.

"Size bir şey emrettiğim zaman, gücünüz yettiği kadar o şeyden yapın."Buhârî, itisam,7288; Müslim,Hac,1337]

12 Nisan 2020 Pazar

Vakıflara zekat verilir mi?


‘Vakıf’ olarak adlandırdığımız kurumlar, kökü Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimiz zamanına dayanan uygulamalardır. Vakıfçılık, vakıf kurmak Müslümanların onurla söz edebileceği ve insanlığa öğrettiği büyük hizmet türlerindendir. Vakfın aslı şudur: Bir Müslüman, bir araziyi veya para getirecek, mal getirecek, kazanç getirecek bir yeri Allah’a tapular, menfaatini kullara verir. Yani der ki; mesela, yetim çocuklar filan hanın, filan dükkânın geliriyle ebedi bakılacaklar. Bir şartname hazırlar, senet hazırlar. Veya der ki: Bu dükkânı, bu binayı, bu hanı Allah için vakfettim. Bunun geliriyle kanser hastaları tedavi edilecek. Der ki: Bu vakıfla ben, filanca vakfettiğim bu eserle yeryüzünde zulüm gören Müslümanlara destek verilmesini vakfediyorum. Kıyamete kadar bu vakfiye geçerlidir; ne için vakfettiyse… Şüphesiz, hayır olan işte vakıf yapılır. Dolayısıyla aslında vakıf, Müslümanların hazır parayı Allah için harcamasına verilen isimdir. Maalesef bizim zamanımızda birtakım yasal nedenlerden veya bir teamül oluşmasından dolayı Müslümanlar bir araya gelmek için adına ‘vakıf’ dedikleri bir oluşum ortaya çıkarmışlardır. Bu vakıflar, Müslümanların yardımları ve destekleriyle amaç edindikleri gayeleri gerçekleştirmeye çalışırlar. Zordaki mü’minlere borç vermek için vakıf olabilir. İslamiyet’i tebliğ etmek için uzak kıtalarda, yeni insanların Müslüman olmasını sağlamak için çalışan bir vakıf olabilir. Herhangi bir şekilde Müslümanlığa, insanlığa, hatta ve hatta hayvanlara, tabiata hizmet maksadıyla bir vakıf kurulabilir. Ve buna Müslümanların destek olması çok önemli bir görevdir. Vakıf, Müslümanlara ait bir iştir, Müslümanlar bunu kıyamete kadar onurlu bir şekilde taşımalıdırlar. Ancak, zekât kurumsal bir ibadet değildir. Zekât, bireysel ibadettir. Ne demek bireysel? Yani zekât, Müslüman şahıs üzerinde harcanır. Mesela, cami yaptırılamaz zekât parasıyla. Mesela zekât parasıyla okul, Kur’an kursu yaptırılamaz. Ama Kur’an kursundaki talebenin kendisine zekât verilir, verilmesi gerekir. Fakirler için yapılacak bir, mesela çadırlara veya sığınaklara zekât harcanmaz; fakirin kişisel hakkıdır bu. Zekât, fakirin eline verilmeli. O, elinde dilediği gibi harcadığı bir para veya mal haline gelmelidir. Vakıflara ortak bütçe oluşturulduğunda, yapılan yardımlar ortak bir isimle bir havuzda toplandığında, yapılan hayır/sadaka çeşitleriyle zekât aynı havuza konursa harcanırken sıkıntı çıkar. Vakıf bunu, gayrimenkul yapımında da kullanabilir, fakire verirken de kullanabilir. Bunun için vakıfları, zekâtı kullanabilecek vakıflar, diye seçmek lazım. Müslümanların kurduğu vakıflarda da bir fıkıh danışmanı muhakkak bulunmalıdır. Bu fıkıh danışmanına, şurdan gelen şu para buraya kullanılabilir mi, diye sorulmalıdır. Vakıf, büyük bir mesuliyet. Zekat da bir mesuliyet. Sadaka ayrı bir mesuliyet. Bu mesuliyetler, vakıf yöneticilerinin kıyamet günü sıkıntı çekmesine neden olabilir. Kaş yaparken göz çıkarmak denebilir buna.

11 Nisan 2020 Cumartesi

Şeytan nasıl kafir oldu?

    
Soru Detayı
- Secde emrini yerine getirmediği için kafir olduysa peki Allah'ın emrini yerine getirmeyen Müslümanlar da var onu nasıl açıklarsınız?
Cevap
- Genel olarak insanların işlediği günahların iki temel dürtüsü ve sebebi vardır. Bunlardan biri nefsin arzu ve isteklerinden; diğeri ise gurur ve kibirden kaynaklanır.
Maksadı, Allah’a karşı isyan etmek olmadığı halde, nefsinin isteklerine boyun eğerek isyan eden kimsenin işlediği günahlar küfür sayılmaz.
Fakat kibir ve gururundan ötürü Allah’a karşı isyan bayrağını açan kimsenin bu isyanı küfür sayılır.
Örneğin, Hz. Âdem’in ağaçtan yemesi bir suçtur. Fakat bu suçun saiki nefsin arzu ve istekleri olduğu için onun bu hatası küfür sayılmamıştır.
Buna mukabil, şeytanın Âdem’e secde etmemesi, nefsin haz alacağı bir lezzetten değil, doğrudan kibir ve gururdan kaynaklanan bir isyan olduğu için küfür sayılmıştır.
“O vakit meleklere: 'Âdem'e secde edin!' dedik. İblis dışındaki bütün melekler secde ettiler. İblis bunu yapmadı, kibrine-gururuna yediremedi ve kâfirlerden oldu.” (Bakara, 2/34)
mealindeki ayetten de bunu anlamak mümkündür.
İlave bilgi için tıklayınız:

10 Nisan 2020 Cuma

Her kim abdestli olarak sabahtan Mühr-ü şerife baksa... rivayeti sahih mi?

    
Soru Detayı
- Bu rivayetlerin kaynağı ve sıhhati nedir?
- Sahihse orijinal Arabça metinlerini de ekleyebilir misiniz?
- "Bu Mühr-ü şerifin faydalarından biri, her kim abdestli olarak sabahtan Mühr-ü şerife baksa akşama kadar, ayın evvelinde baksa ayın sonuna kadar, yılın evvelinde baksa yılsonuna kadar, yola çıkarken baksa gittiği yerden dönünceye kadar geçen zamanlar, kendisi için hayırlı ve mübarek olur. Mühr-ü şerife baktığı sene içinde ölürse, imân ile âhirete göçer.” (Tirmizi)
- “Kim Rasûlullâh sallallâhü aleyhi ve sellemin nübüvvet mührünü yazıp Ramazan ayının yarısı gelince onun suyu ile iftar ederse Hakk’a yürüyeceği zaman can acısını görmez.” (Tirmizi)
Cevap
- Tirmizi’de Hz. Peygamber (asm)'in hateminden / mühründen söz edildiği yerlerde her iki sorudaki bilgilere de rastlayamadık. (bk. Tirmizi, Sünen, h.no: 3643, 3644; Tirmizi, Şemail, h.no: 15, 680)
- Hz. Peygamber (asm)'in Şam’a giden ticaret kervanıyla birlikte olduğu yolculukta meşhur Rahib Bahîra’nın onu ahir zaman peygamberi olarak tanıması olayında nübüvvet mühründen de söz edilmiştir. (bk. Acluni, 1/58-60)
- Merkezu’l-Fetva adlı ilim heyeti, bir soru üzerine ilgili kıssayı ve Mührün varlığını doğrularken, halk arasında dolaşan “Kim  bu mühre bakarsa veya yazarsa şöyle olur, böyle olur...” gibi bazı sözlerin doğruluğunu gösteren hiçbir delilin bulunmadığını ve mana itibariyle de bu ifadelerin İslam’ın ruhuna aykırı olduğunu bildirmişler. (bk. Merkezu’l-Fetva, Rakam: 60440)
- Bu bilginin kaynağı -kuvvetli ihtimalle- Yahudiler gibi bazı din düşmanları tarafından uydurulmuştur.
Nitekim, yıllar önce “Türbedar Şeyh Ahmed” masalı da böyle halk arasında rağbet görmüştü. Bir Arap sitesinde “matbu bir kağıdın ortada dolaştığından söz eden" bir soruya özetle şu cevap verilmiştir. “Bu bilgiler zayıf, batıl ve uydurmadır.” (bk. Şebeketu Yes’eluneke)

9 Nisan 2020 Perşembe

Resmi görevli bir imam ayağında sargı varsa bunun üzerine mesh ederek cemaate imamlık yapabilir mi?


Hanefî Mezhebi'ne göre, imam olmanın şartlarından biri de “özürlü olmamaktır." Fakat bu “özürlü”den maksat, idrarını tutamayan, yellenmesini engelleyemeyen, sık sık burun kanaması olan kimse demektir. (V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 2/179)

Soruda söz konusu edilen özür hali, fıkıh kaynaklarındaki bir terim olan “özürlü” olmak anlamına gelmez. Bu sebeple, teyemmüm etmiş veya bir uzvunda sargı bulunan kimsenin abdesti sahih olduğuna göre arkasında namaz kılınabilir ve o da imamlık yapabilir. (bk. el-İhtiyar, 1/60)

İlave bilgi için tıklayınız:

Özür sahibi kişi imamlık yapabilir mi?

https://sorularlaislamiyet.com/resmi-gorevli-bir-imam-ayaginda-sargi-varsa-bunun-uzerine-mesh-ederek-cemaate-imamlik-yapabilir-mi-0

8 Nisan 2020 Çarşamba

Özür sahibi bir kimse cemaate namaz kıldırabilir mi?


Abdest bakımından özür sahibi olan kişi, kendisi gibi özür sahibi olanlara imam olarak namaz kıldırabilir. Fakat bu kişi özrü olmayanlara imam olamaz. Çünkü imamın durumu cemaatin durumundan aşağı olmamalıdır (Merğînânî, el-Hidâye, I, 374,375; İbn Kudâme, el-Muğnî, III, 11 vd.). Şâfiîlere göre ise herhangi bir özrü olmayan kişiler, özür sahibi olan kimseye uyabilirler (Şirbînî, Muğnî’l-muhtâc, I, 367).

6 Nisan 2020 Pazartesi

Özür hâli ne demektir ve özür sahibi kimse ne zaman abdest alır?


Fıkıhta özür kavramının en çok kullanıldığı konuların başında, sürekli devam eden abdest bozucu hâller gelir. Sürekli burun kanaması, idrarını tutamama, sürekli kusma, yellenme, yaranın sürekli kanaması ve akması, kadınların istihaze durumları gibi abdesti bozan ve süreklilik taşıyan bedenî rahatsızlıklara özür, böyle kimselere de özür sahibi denir (Kâsânî, Bedâî’, I, 28, 29; Merğînânî, el-Hidâye, I, 217-219; İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, I, 504).
Bir kimsenin ibadet konusunda özür sahibi sayılabilmesi için özrünün, bir namaz vakti içinde abdest alıp namaz kılacak kadar bile kesilmemesi ve her namaz vaktinde en az bir defa tekrarlaması gerekir. Özür hâli, sebebin tam bir namaz vakti süresince kesilmesiyle ortadan kalkar (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, I, 504-505).
Özür sahibi kimse Hanefî mezhebine göre her namaz vakti için abdest alır. Zira Hz. Peygamber (s.a.s.) özür sahibi bir kadına böyle yapmasını bildirmiştir (Buhârî, Vudû’, 63). Özür sahibi, özür hâlinin abdesti bozmadığını varsayarak o vakit içinde aldığı abdestle, onu bozan yeni bir durum meydana gelmedikçe, dilediği kadar farz, vacip, sünnet, kaza namazı, cuma ve bayram namazı kılabilir, Kâbe’yi tavaf edebilir, Mushaf’ı tutabilir (Merğînânî, el-Hidâye, I, 219-220). Ancak özür sahibinin abdesti namaz vaktinin çıkmasıyla bozulur. Dolayısıyla yeni namaz vaktinde tekrar abdest alması gerekir.

https://kurul.diyanet.gov.tr/Cevap-Ara/68/ozur-hali-ne-demektir-ve-ozur-sahibi-kimse-ne-zaman-abdest-alir-
Özür sahibi kimsenin abdesti özür hâli dışında abdesti bozan diğer şeylerle bozulur (Kâsânî, Bedâî’, I, 28). Mesela idrarını tutamayan ve bu sebeple özür sahibi sayılan kimsenin, burnunun kanamasıyla veya yellenmesiyle abdesti bozulur.
İmam Şâfiî’ye göre özür sahibi kimsenin bir namaz vakti içinde kılacağı her farz namaz için ayrı ayrı abdest alması gerekir. Zira onun abdesti kıldığı namaz bitince son bulmuş olur. Bu abdest ile dilediği kadar nafile namaz kılabilir (Şirbînî, Muğni’l-muhtâc, I, 175).
Mâlikî mezhebine göre özür sahibinin abdesti, vaktin girmesi veya çıkması ile değil, özrün dışında abdesti bozan bir şeyin meydana gelmesi ile bozulur (İbn Rüşd, Bidâye, I, 35; Desûkî, Hâşiye, I, 114-118).
Bir kimsede bulunan özürlülük durumunun o kişiyi ileri derecede sıkıntıya sokması ve abdest almada ciddi zorluklarla karşı karşıya bırakması hâlinde Mâlikî mezhebinin bu görüşü ile amel edilebilir.

5 Nisan 2020 Pazar

“Allah’ın zaman ve mekândan münezzeh olması” ne anlama gelir?


Allah’ın zaman ve mekândan münezzeh oluşu, O’nun hiçbir şekilde zaman ve mekânla ilişkilendirilmemesi demektir. Zira zaman ve mekân mahlûk yani yaratılmıştır. Allah ise yaratıcıdır. Dolayısıyla O yaratılmışlara has özelliklerden münezzeh yani uzaktır. Biraz daha açarak ifade etmek gerekirse, “mekân” varlık ve nesnelerin bulunduğu yerdir. Söz gelimi bir meyve ağaçta, ağaç bahçede, bahçe bir bölgede, bölge dünyada, dünyamız güneş sisteminde, güneş sistemi galakside, galaksiler uzayda bulunmaktadır. Bunların hepsi mahlûk, yani yaratılmış bir şeydir. Zamana gelince bu, varlıklardaki hareketliliğin birimsel olarak ifade edilmesi olup varlıktan ayrı bir şey değildir. Sonuçta bu da mahlûk yani yaratılmış bir şeydir. Allah ise her şeyi var eden, yaratandır (En’âm, 6/102). “O gökleri ve yeri yaratandır…” (Fâtır, 45/1) O hâlde Allah, her çeşit zaman ve mekân kayıtlarından uzaktır.

4 Nisan 2020 Cumartesi

“Allah” ismi yerine “Tanrı” kelimesini kullanmak caiz midir?


“Tanrı” kelimesi, Arapça “ilah” kelimesinin karşılığıdır. “İlah” daha çok, Allah’tan başka ibadete layık görülen varlıklar için kullanılır. “Allah” kelimesi onun bizzat kendisini ifade eden özel ismidir. Bu bakımdan, kelâm âlimlerine göre “Allah” kelimesi, Cenab-ı Hakk’ın yüce zatına ve bütün kemal sıfatlarına delalet eden özel ismidir. Hiçbir dilde bu kelimenin ifade ettiği özel manayı kapsayacak bir kelime bulunmamaktadır. Öte yandan “Allah” kelimesi bütün Müslümanlar için tevhid inancını temsil eden ortak bir bağ niteliğindedir. Bu sebeple Müslümanların, ibadet ettikleri tek yaratıcılarını “Allah” diye anmaları daha doğru olur. Dolayısıyla “Allah” bu adla veya “esmâ-i hüsnâ” adı verilen 99 isminden biriyle anılmalıdır. Bununla birlikte, dinimizin bildirdiği mutlak kemal sahibi, noksanlardan münezzeh olan yüce Allah’ı “Tanrı” diye anmak da İslam inancına aykırı olmaz.

3 Nisan 2020 Cuma

Camiler için kullanılan “Allah’ın evleri” ifadesi Allah’a bir mekân isnat etme anlamı taşır mı?


“Allah’ın evi” terkibinin Arapça karşılığı “Beytullah” olup Kâbe hakkında kullanılan bir ifadedir. “Beyt”ten maksat, Kâbe’dir. “İbrahim ve İsmail’e; ‘Tavaf edenler, kendini ibadete verenler, rükû ve secde edenler için evimi temiz tutun’ diye emretmiştik.” (Bakara, 2/125) ayetinde de ev kelimesi Allah’ın zatına izafe edilmiştir.
Kâbe’ye Beytullah (Allah’ın evi) denilmesi, Allah’a ibadet etmek için yeryüzünde yapılan ilk mâbed olması, insanların hidayeti ve putperestliğin yıkılıp tevhid inancının yerleşmesi için gönderilmiş olan Hanif dininin sembolü ve bütün müslümanların namazlarında yöneldikleri yer olması gibi sebeplere dayanır. Allah, “Şüphesiz, âlemlere bereket ve hidayet kaynağı olarak insanlar için kurulan ilk ev (mâbed), Mekke’deki (Kâbe) dir.” (Âl-i İmran, 3/96) buyurarak onun şerefini yüceltmiştir.
Allah için ibadete mahsus olan tüm camiler ve mescitler için de “Allah’ın evi” terkibi kullanılır. Nitekim bir hadis-i şerifte; “Yeryüzünde Allah’ın evleri; mescitlerdir. Oraya gelene Allah Teâlâ ikramda bulunur.” buyurulmaktadır (Taberani, Mu‘cemü’l-Kebir, X, 10346).
Bu itibarla “Allah’ın evi” tabirinden Allah için ibadet edilen yer anlaşılmalı, asla Allah’a isnat edilen bir mekân anlaşılmamalıdır. Çünkü Allah (c.c.) zaman ve mekândan münezzehtir. Yani zaman ve mekânla ilişkilendirilemez. O, bir mekânda olan değil, bütün mekânları kuşatmış olandır. Zaman ve mekân mahlûk/yaratılmıştır. Allah ise yaratıcıdır. Dolayısıyla O, yaratılmışlara has özelliklerden münezzehtir, yani uzaktır.

2 Nisan 2020 Perşembe

Meleklerin varlığı nasıl ispat edilir?


Melekler, gözlem ve deneye dayanan pozitif bilimlerin ilgi alanı dışında kalan fizik ötesi varlıklardır. Onların gözle ve diğer duyu organlarıyla algılanamaz varlıklar oluşu, inkâr edilmelerine gerekçe olamaz. Pozitif bilimlerin ilgi alanı dışında kalan ve duyu organlarıyla algılanamayan nice varlıkların mevcudiyetine inanıldığı bir gerçektir. Esasen insan aklı meleklerin varlığını reddetmez, bunu mümkün görür.
Bu konuda, kesin bilgi veren, anlamı açık çok sayıda âyet ve hadis bulunmaktadır. Bunlar meleklerin varlığı konusunda müminlerde hiçbir şüphe bırakmaz. Meleklerin varlığı ile ilgili bazı deliller şöyle sıralanabilir:
a) Bütün peygamberler getirdikleri mesajda meleklerin varlığından söz etmişlerdir; bütün ilahî dinlerde melek inancı vardır.
b) Allah’ın kelamı olduğunda hiçbir şüphe olmayan Kur’an-ı Kerim’de meleklerin varlığına ve özelliklerine ilişkin onlarca âyet bulunmaktadır. (Bkz. Bakara 2/30-34; Hicr 15/28-29; Hûd 11/69-70; Zâriyât 51/24-28; Necm 53/5; Tahrîm 66/6; Fâtır 35/1)
c) Hayatı boyunca hiçbir zaman yalan söylememiş olan Hz. Peygamber pek çok hadisinde meleklerden, onların özelliklerinden ve kimi zaman onları gördüğünden bahsetmiştir. (Bkz. Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, VI, 168; Müslim, Zühd, 60)
d) Yüce Yaratıcı’nın makro ve mikro âlemde yarattığı varlıklardaki eşsiz güzellik ve mükemmelliği görüp değerlendiren ve bu suretle Allah’ı tesbih ederek yücelten özel varlıkların bulunması aklın kabul edeceği bir husustur.

1 Nisan 2020 Çarşamba

Çocuklara Allah’ın isimleri verilebilir mi?


Bir anne-babanın çocuğuna karşı görevlerinden birisi de ona güzel isim vermektir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.s.), bir hadisinde insanların kıyamet günü isimleri ile çağrılacağını belirterek “Çocuklarınıza güzel isim koyunuz.” (Ebû Davud, Edeb, 69) buyurmuştur.
Çocuklara Allah’ın isimlerini vermeye gelince, hemen belirtmek gerekir ki Allah’a has isimler aynı lafızla çocuklara verilmemelidir. Şayet çocuklara Allah’ı hatırlatacak isimler verilecekse başına “kul” anlamına gelen “abd” kelimesi eklenerek “Abdullah” (Allah’ın kulu), “Abdurrahman”(Rahman’ın kulu), “Abdurrahim”(Rahim’in kulu), “Abdülkâdir”(Kâdir’in kulu) gibi isimler verilmelidir.
Allah Teala’nın “esma-i hüsna”sından “Kerim, Latif, Rauf…” gibi isimler ise Allah’ın dışında kulların da vasıflandığı müşterek isimler olduğundan Allah’a has olmayan bu isimler çocuklara ad olarak verilebilir. (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, IX, 598)