Hayız Günleri Dışında Sarı Ve Bulanık Akıntı Görmek

Bismillahirrahmanirrahim. Elhamdülillahi Rabb'il âlemin. Ve sallallahu ve selleme ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmaîn.

"Fethu'l-Bari" (Sahih-i Buhari Şerhi)
   
6. BÖLÜM HAYIZ

25. Hayız Günleri Dışında Sarı Ve Bulanık Akıntı Görmek

326- Ummü Atıyye'den radıyallahu anha şöyle nakledilmiştir: "Biz, bulanık ve sarı akıntıyı as­la hayız olarak kabul etmezdik."

Açıklama

(Hayız Günleri Dışında Sarı ve Bulanık Akıntı Görmek) İmam Buhârî bu başlıkla, daha önce Hz. Âişe'den radıyallahu anha nakledilen pamuğu bembeyaz görünceye kadar acele etmeyin hadisi ile burada Ümmü Atıyye'den naklettiği hadis arasındaki çelişkiyi gidermiştir. Şöyle ki, Hz. Aişe'nin radıyallahu anha söyledikleri hayız günlerinde görülen sarı ve bulanık akıntı hakkında geçerlidir. Ummü Atiyye'nin radıyallahu anha söyledikleri ise hayız günleri dışında geçerlidir.

(kabul etmezdik) Ümmü Atıyye radıyallahu anha, bu sözüyle Hz. Peygamber'in Sallallahü Aleyhi ve Sellem bilgisi dahilinde böyle yaptıklarını belirtmiştir. Böylece hadisi, hükmen merfû' mertebesine ulaşmıştır.

(bulanık ve sarı) Bu sözcükler, kadının irin şeklinde gördüğü sarı rengin ağır bastığı suyu İfade eder.

Sallallahu ve sellem ve ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmain. Ve’l hamdüli’llahi rabbi’l âlemin.

Evliliğin İlk Ayları, Gelin Kaynana Savaşları

Dersten Cümleler

Sünnet: Müslümanca düşünme ve Müslümanca yaşamadır.

Ensar’ın Hanımlar: “Biz Fatıma’nın düğününden daha güzel bir düğün görmedik!”

Sa’d b. Muaz: “Ali’nin velimesi, düğün yemeği benden!”

“O benim hem dünyada, ahirette kardeşimdir ve öyle kalacaktır.”

Hz. Fatıma’nın çeyizi: “Üç minder, saçaklı bir halı, hurma lifi ile doldurulmuş bir yastık, iki el değirmeni, bir su tulumu, topraktan yapılmış bir su testisi, meşinden yapılmış bir su bardağı, bir elek, havlu, yatak için bir koç postu, yemen işlemeli bir kilim, yemen işlemeli bir elbise, kadife bir örtü…”

Alınması gereken iki temel mesaj:

– İsrafları önle!
– Saadeti eşyada arama!

Enes b. Malik: “Resulullah (sas) Ali ile Fatıma’yı evlendirdikten sonra altı ay boyunca onları sabah namazına uyandırmak için o eve gider: ‘Ey Muhammed’in Ehl-i Beyt’i! Allah size rahmet etsin! Namaz vakti geldi’ der ve onları namaza çağırırdı.”

Ebû Useyd’in azadlısı olan Ebû Saîd kendi düğün gecesini bize anlatıyor.

“Gelin, içeri girdiğinde iki rekat namaz kıl. Namazı kıldıktan sonra ellerini aç ve dua et, Allah’tan evliliğinin hayrını iste, şerrinden O’na sığın. Duadan sonra bildiğin gibi hareket et!” (İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, c.3, s. 555)
Şakîk b. Seleme’nin rivayeti…

“Sevgi Allah’tandır. Nefret ise, Allah’ın size helal kıldığını haram göstermek isteyen Şeytan’dandır. Bunun için, hanımın sana geldiğinde ona, sana uyarak iki rekat namaz kılmasını söyle! Namazdan sonra ellerini aç ve şöyle dua et:”Ey Yüce Allah’ım! Beni ehlime, ehlimi de bana bereketli kıl. Hayırlı olduğu sürece bizi bir arada tut. Ayrılmak her iki taraf için de daha hayırlı olduğu zaman bizi ayır.” (Abdurrezzak, el-Musannaf, c. 6, s. 153, 154; Taberânî, Mu’cemü’l-Evsat, c. 2, s. 166)
Abdülmelik İbn Cüreyre naklediyor…

”Ey Selman! Allahü Teala takdir eder de, evlenecek olursan, karınla beraber ilk yapacak işiniz Allah’a ibadet etmek olsun.” (Abdurrezzak, el-Musannaf, c. 6, s. 154)
Hâris b. Hassan örneği…
Temelde olması gereken üç temel kavram: Merhamet, Müsamaha ve Muhabbet…

“Kendisi için istediğini mümin kardeşi için istemedikçe kamil manada iman etmiş olamaz.”

Gelinin Dünyasından Bir Pencere
Damadın Dünyasından Bir Pencere
Kayınvalidenin/Kaynananın Dünyasından Bir Pencere
Kız Annelerinin Dünyasından Bir Pencere

Gelinin Dünyasından Bir Pencere

1. Kayınbabanı ve kayınvalideni öz anne ve baban gibi görmeli, “seven sevdiklerinin, sevdiğini de sever” ilkesini unutmamalısın.
2. Kayınbabana ve kayınvalidene bakma sorumluluğun yok; ama onların, eşinin cenneti yada cehennemi olduğunu unutmamalısın.
3. Kayınbabanın ve kayınvalidenin tecrübe sahibi insanlar olarak bilmeli, o birikimin sana çok önemli katkılar sağlayacağını unutmamalısın.
4. Kayınbabanın ve kayınvalidenin yaşlılar olarak, evin rahmet kaynağı olduğunu fark etmeli, onların vesilesi ile rızıklarının bereketleneceğini unutmamalısın.
5. Kayınbabanın ve kayınvalidenin hem dünya hem ahiret yatırımı olduğunu her daim bilmeli, ne ekersen onu biçeceğini unutmamalısın.

Damadın Dünyasından Bir Pencere

1. Evin reisi olduğunu hem hanımına, hem annene hissettirmeli; bu konuda otorite boşluğu oluşturmamalısın.
2. Kadınların kadınları çok kıskandığını unutmamalı, ne hanımını annene, ne anneni hanımına karşı çok övmemeli ve çok savunmamalısın.
3. Hanımına, anne ve babana karşı hukukunu hatırlatmalı, onunda bu hukuku kendi anne ve babasına karşı yapmasına zemin hazırlamalısın.
4. Hanımının, anne ve babana karşı hizmetlerini takdir etmeli, attığı o adımlarla çok büyük bir yükü omuzlarından aldığını her daim ona duyurmalısın.
5. Anne ve babana karşı hanımının hatalarını söylediğin gibi, anne ve babanın hanımına karşı hatalarını da uygun bir üslup ile söylemeli ve her daim adaleti esas alarak davranmalısın.

Kayınvalidenin/Kaynananın Dünyasından Bir Pencere

1. Gelinini öz kızın gibi bilmeli; iki de bir: “El kızı ne olacak, gelip oğlumu elimden aldın, sana ne biçim bir koca verdim” dememelisin.
2. Gelinine annelik yapmalı, kusurlar bulmaya çalışmamalı, iki de bir: “Nerede o eski gelinler, biz kaynanamıza şöyleydik, böyleydik” dememelisin.
3. Başkalarının gelinin hakkında dedikodu yapmasına fırsat vermemeli, sen de başkalarına gelinini çekiştirmemeli, iki de bir: “falancanın gelini şöyle yapmış, böyle yapmış” dememelisin.
4. Oğlunu gelinine karşı kışkırtmamalı, en ufak bir meseleyi büyültmemeli, iki de bir: “Ah oğlum, vah oğlum” diyerek dikkatleri üzerine çekip, ortalığı velveleye vermemelisin.
5. Gelinini hizmetçin olarak görmemeli, onunda bir şerefi olduğunu unutmamalı, yapabileceğin basit işleri bile iki de bir: “Gelin, gelin” deyip, başının etini yememelisin.

Kız Annelerinin Dünyasından Bir Pencere

1. “Ben yaşamadım, sen yaşa!” deme; zorluklara alıştır ki, beklentileri itidal üzere olsun.
2. “Kendini ezdirme, diri ol!” deme; itaati telkin et ki, saadeti yanlış yerlerde aramasın.
3. “Sana ne yaptı, nasıl davrandı” deme; sırları ifşa etme ki, tedaviye imkan kalsın.
4. “Sende ona şöyle yap, böyle davran” deme; güzellikleri nazara ver ki, hissiyata kurban olmasın.
5. “Bugün sen bana gel, yarın ben sana geleyim” deme; kendine değil, evine alıştırt ki, sorumluluklarını unutturmayasın.

Damat olarak Efendimiz’i (sas), Kayınbaba olarak Ebû Bekir’i, Kayınvalide olarak Ümmü Rûmân…
Damat olarak Zübeyr b. Avvam’ı, Kayınbaba olarak Ebû Bekir’i Kayınvalide olarak Kuteyle bint Abdüluzza…
Gelin olarak Esma bint Ebî Bekir’i, Kayınvalide olarak Safiyye bint Abdülmuttalib…
Gelin olarak Zeynep bint Ali’yi, Kaynana olarak Esma bint Ümeys…
Halime validemiz Benî Sa’d yurduna döneceğine ısrar edince de bu sefer Hatice validemiz bu düğüne iştirak etmesinden dolayı ona kırk koyun ve binmek üzere bir deve hediye ediyordu. (İbn Sa’d, Tabakat, c. 1, s. 113; Belâzurî, Ensabü’l-Eşraf, c.1, s. 5)

“Vallahi! Ben onun (Hatice’nin) sevgisi ile rızıklandırıldım.”
Huzeyfetü’l-Yemani naklediyor. Efendimiz (sas) buyuruyor ki:

“Hiçbiriniz; ‘Ben insanlarla beraberim, eğer insanlar iyilik yaparlarsa ben de iyilik yaparım, kötü davranırlarsa ben de kötü davranırım.’ diyen şahsiyetsiz kimselerden olmasın! Aksine insanlar iyilik yaparlarsa iyilik yapmak, kötü davranırlarsa haksızlık etmemek için nefsinizi terbiye edin.” (Tirmizî, Birr, 63)
Hz. Ali ve Afrika’nın fatihi o büyük insan Ukbe b. Amr, farklı yerlerde aynı rivayeti bize naklediyorlar. Efendimiz (sas) buyurmuşlardır ki: “Seninle ilgisini kesenden sen ilgini kesme! Sana vermeyene sen ver! Sana kötülük edeni sen bağışla!” (Ahmed b. Hanbel, el- Müsned, c. 28, s.654; Taberani, Mu’cemü’l-Evsat, c. 5, s. 364; Beyhaki, Şu’abü’l-İman, c. 6, s. 221)

Muhammed Emin Yıldırım

Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:

http://www.siyertv.com/evliligin-ilk-aylari-gelin-kaynana-savaslari/

Melekleri İmrendiren Şeytanları Uzaklaştıran Meclisler

“O’nun (sas) ahlakı Kur’an’dı.”

“Muhakkak ki Sen, muazzam, muazzez, muhalled, muhterem, muhteşem bir ahlâk üzeresin.” (Kalem Sûresi, 4)

Muazzam: Çok büyük, çok değerli
Muazzez: Çok aziz, çok şerefli
Muhalled: Çok canlı, çok kalıcı
Muhterem: Çok hürmetli, çok asil
Muhteşem: Çok heybetli, çok görkemli

Dönemin bu ilk dersi konusu: “Melekleri İmrendiren, Şeytanları Uzaklaştıran Meclisler”

İnsan dediğimiz varlık, telkin ile yürüyebilen bir varlıktır.

Telkin, manevi takviyedir, tabir caiz ise şarjdır.

Alak, Kalem, Müzemmil, Müddessir ve Fatiha Sûreleri’nin nazili ve başlayan süreç…
Fatiha Sûresi bir yolname, bir yol ahlakıdır: Adeta şunu der: “Yola çıkın! Yola çıkartın! Yolda kalın! Yola yakışın! Yolda ölün!”
Kur’an asıl, Sünnet usulüdür.
Darü’l-Erkam’dan, Suffa’ya giden yol…

Allah Teâlâ meleklerine: “Sizi şahit tutarak söylüyorum ki, ben bu halde olan kullarımın hepsini bağışladım” buyurur.
Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Orada oturanlar öyle iyi kimselerdir ki, onların arasında bulunan şaki olmaz.” “Lâ yeşkâ bihim celisühüm” (Buhârî, Daavât, 66; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, II, 251–252, 358–359)

Sohbetin kendisinde insibağ/boyalanma, inikas/aksettirme vardır.

Efendimiz’in (sas) muhatap ahlakına dair anlattığı kıssa: İbn Mâce, Zühd, 15; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 2/252
Müslim’de ve Ebû Davud’da, Ebû Hureyre’nin ve Ebû Said el-Hudrî’nin nakli ile gelen rivayet…

“Bir topluluk Allah’ı zikretmek üzere bir araya gelirse melekler onların etrafını sarar; Allah’ın rahmeti onları kaplar; üzerlerine sekînet iner ve Allah Teâlâ onları yanında bulunan arşın diğer sakinlerine karşı över.” (Müslim, Zikr, 39, 38; Ebû Davud, Vitir, 14; Tirmizî, Daavât, 7; İbn Mâce, Mukaddime, 17)
Ebû Vakid künyeli Hâris b. Avf, Efendimiz’den (sas) 24 Hadis nakletmiştir.

“Allahu Ekber! Yine aynı yol, yine aynı sapma! Yemin ederim ki, İsrailoğullarının Musa’ya: “Ey Musa! Bunların ilahları gibi bize de bir ilah yap” dedikleri gibi diyorsunuz. Şüphe yok ki siz, sizden önceki kavimlerin yolundan yürüyeceksiniz!” (Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 5/218, Tirmizi, Fiten, 18)

“Size biraz önce mescidin kapısına gelen o üç kişinin haberini vereyim mi?”

“O üç kişiden biri gelip sizin halkanıza dahil oldu. Allah’a sığındı, Allah’ta onun sığınmasını kabul edip, onu barındırdı. Diğeri, sizin halkanızda yer bulamayınca, sizi rahatsız etmek istemedi. Utandı, haya etti, Allah’ta onun utanmasını kabul etti ve ona meclisiniz de yer verdi. Öteki şahsa gelince, o sizin meclisinizden yüz çevirdi, Allah’ta ondan yüz çevirdi.” (Buhârî, İlim, 8, Salât, 84; Müslim, Selâm, 10 Tirmizî, İsti’zân, 29)

“Ya öğreten ol, ya öğrenen ol, ya dinleyen ol, ya da bunları seven ol. Sakın beşincisi olma, yoksa helak olursun.” (Heysemî, Mecmaü’z-Zevaid, c.1, s.122)
Ebû Said el-Hudri’nin rivayeti…

“Ey Müslümanlar! Gerçekten siz burada sadece ve sadece Allah’ı anmak için mi oturdunuz?”

“Ben size inanmadığım için ısrarla soruyor değilim. Fakat bana Cebrâil gelerek Allah Teâlâ’nın meleklere sizi göstererek, “bakın, bakın kullarıma, benim için bir araya gelen kullarıma” deyip, iftihar ettiğini haber verdi de onun için böyle ısrar ettim.” (Müslim, Zikir, 40; Nesâî, Kudât, 37)
Abdullah b. Amr’ın rivayeti: “Ben de ancak bir muallim olarak gönderildim.” (İbn Mâce, Mukaddime, 17)

Abdullah b. Abbas’ın rivayeti: “Cennet bahçelerine (riyadü’l-cenne) uğradığınız zaman, oralardan gıdalanınız, besleniniz!” Sahabe meraklandı ve sordu: “Cennet bahçeleri nerelerdir Ya Resulullah!” Efendimiz (sas) dedi ki: “İlim meclisleri cennet bahçeleridir.” (Heysemî, Mecmaü’z-Zevâid, 1/126 )
Sohbet Ahlakı der demez önümüze üç unsur: Hatip Ahlakı, Hitap Ahlakı ve Muhatap Ahlakı

Hatip Ahlakı

1. İhlası en önemli azık edinmeli, Allah adına ve Risalet mektebine uygun hareket edilmeli; riya, kibir, ucb gibi tüm hastalıklardan uzak durulmalıdır.
2. Yaşadığını anlatmalı, anlattığını yaşamalı; davet ettiği hakikatlere güçlü bir inanç ile inanmalı; şüphe, kuruntu, vesvese gibi tüm arızalardan beri olunmalıdır.
3. Sözü süzerek söylemeli, manayı inci gibi düzmeli, muhatapları bıktıracak izahlara girmemeli; gıybet, yalan, mübalağa gibi tüm kirlerden arınmalıdır.
4. İstikamet ve istikrarı istenilen düzeyde kuşanmalı, halini, haddini ve hedefini iyice belirlemeli, nefsine karşı değil, değerlerine karşı güven duymalı; aklını, mantığını, enesini put haline getirmek gibi tüm sapmalardan sakınılmalıdır.
5. Hiçbir beklentiye girmemeli, iki de bir muhatapların önüne herhangi bir fatura uzatmamalı; takdir, taltif ve teşekkür gibi nefsi okşayacak tüm hallerden kurtulunmalıdır.
“Ben beni beğenmiyorum, beni beğeneni de beğenmiyorum.”

Hitap Ahlakı

1. Söylenen sözler, Kitap ve Sünnet’e dayanmalı, ölçüsü ise tamamen hakikat olmalıdır.
2. Söylenen sözler, aklı ikna etmeli, kalbi ise mutmain kılmalıdır.
3. Söylenen sözler, seviyelere uygun olmalı, muhatapların ise taşıyacağı ağırlıkta dengelenmelidir.
4. Söylenen sözler, vakıaya uygunluk arz etmeli, realiteyi ise dikkate almalıdır.
5. Söylenen sözler, doğru bir dil ile takdim edilmeli, üslup ise iyice ayarlanmalıdır.

Muhatap Ahlakı

1. Selim bir niyeti kuşanmalı, onu muhafaza etmeye çalışmalı ve hatibe karşı güven duyulmalıdır.
2. Manevi bir hazırlığa girilmeli, kalp huzuru ile söylenenler dinlenilmeli ve sekineti uzaklaştıracak tavırlardan kaçınılmalıdır.
3. Hakikati elde etme aşkını, ilme karşı derin bir iştiyakı, şartlara takılmadan düzeni ve istikrarı, hayata hakim kılmalıdır.
4. Öğrendiği her şeyi üzerine almalı, ona buna değil, bana söyleniyor demeli ve amel sahasına taşıma adına gayret edilmelidir.
5. Haset hastalığına karşı tedbir alınmalı, ilim arttıkça, haşyet duygusu arttırılmalı ve bu yolun en büyük azığının vefa olduğu unutulmamalıdır.

Ukbe b. Âmir el-Cühenî ve Ebû Hureyre’den iki tablo…

“Hanginiz sabahleyin Buthan veya Akik vadisine gidip Allah’a karşı günah işlemeden ve akrabalık bağını kesmeden iri hörgüçlü, gösterişli iki deveyi hiçbir bedel ödemeden alıp, gelmek ister?”

“Vallahi birinizin her gün sabahleyin mescide gidip Allah’ın Kitab’ından iki ayet
öğrenmesi, onun için iki deveden daha hayırlıdır. Eğer üç ayet öğrenirse onun için dört deveden hayırlıdır. Okunacak, öğrenilecek her ayet, kendi sayısında deveden daha hayırlıdır.” (Müslim, Müsâfirîn, 251)

Ebû Hureyre’nin pazarda haykırışı…

“Size yazıklar olsun. Siz Efendimiz’in (sas): ‘Biz Peygamberler topluluğu ne bir dinar, bir dirhem miras bırakırız, bizim mirasımız ilimdir’ dediğini ne çabuk unuttunuz. İşte Peygamber’in mirası budur ve size düşen dünya malına gösterdiğiniz ilginin daha fazlasını bu mirası elde etmek için göstermektedir.” (Taberani, el-Mu’cemü’l-Evsat, II, 253)

muhammed emin yıldırım

Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:
 http://www.siyertv.com/melekleri-imrendiren-seytanlari-uzaklastiran-meclisler/

Nikâhta Keramet, Nikâhsızlıkta Felaket Vardır

Dersten Cümleler

Modernleşen dünya, İslam dünyasını da modernleştiriyor. Ancak bizdeki modernleşme bir nitelik problemi yaşıyor. Bu problemleri dört başlıkta sıralayabiliriz:

1- Sanayileşme olmadan kentleşme
2- Üretime dönük insan gücü yetiştirememe ve ezberci eğitim
3- İlim zihniyetinin gelişmemesi ve Din’in ruhen hayatımızdan çıkışı ve çöküşü
4- Kapitalist düzende nasıl yaşayacağımızı öğrenmeden, böyle bir düzende yaşama ve bunun getirdiği tamah ve tüketim. (Kenyalı Alim Ali Mazruî)

Bakara Sûresi 205. ayetinde, ekinlerin ve nesillerin ifsad edileceğinin haber verilmesi…
Müslümanlar olarak çağrımız her şeye rağmen nikâha/evliliğe olmalı…
Benî İsrail ailelerinin Firavun ile mücadelesi…
Bütün Firavunların korkusu bir Musa’dır.

“Nikâhta keramet vardır.”

Nikâh demek, evlilik demektir.

Keramet, kereme fiilinin mastarıdır. Anlamı, cömertlik, mertlik, hürmetli, saygılı, onurludur.

Nikah asalettir; insana onur ve şeref kazandırtır.
Nikah berekettir; eve bolluk ve verimlilik kazandırtır.
Nikah sükunettir; ruha huzur ve dinginlik kazandırtır.
Nikah muhabbettir; kalbe sevgi ve aşk kazandırtır.
Nikah kuvvettir; aileye güç ve dayanıklılık kazandırtır.
Nikah asalettir; insana onur ve şeref kazandırtır.

“Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir.” (Nur Sûresi, 32)
Hz. Ömer: “Allah’ın kitabında bu ayet olmasına rağmen halen fakirlik bahanesi ile evlenmeyen adama şaşarım.”

“Kadınlarla evlenin, çünkü gerçekten onlar malları ile gelirler (zenginliğe sebep olurlar)“ (Hâkim, el-Müstedrek, 2/174)

“Üç kişi vardır ki; onlara yardım etmek Allah üzerine bir haktır. Efendisiyle yazışma yapan köle, nâmusunu korumak niyetiyle evlenen kişi, bir de Allâh yolunda cihada çıkan mücahid.” (Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 20, Nesâî, Nikâh, 5)

Aile, dengeyi sağlayan terazi, yapıyı koruyan destek ve saldırılara karşı giyilen zırhtır.

Nikâh meselesini konuşurken, ilk konuşulacak mesele denkliktir.

Nikahta denklik der demez karşımıza çıkacak üç temel mesele vardır.

1- Dinde Denklik
2- Dindarlıkta Denklik
3- Durumlarda Denklik

Dinde Denklik:

Müslüman bir erkeğin Ehli Kitap’tan bir hanım ile evlenebileceğini belirten ayet, Maide 5.

Müşrik erkek ve kadınlarla evlenilemeyeceğini belirten ayetler, Bakara 221 ve Mümtehine 10.

Müslüman bir kadının Ehli Kitap’tan bir erkek ile evlenemeyeceğini ise Hz. Cabir’den gelen rivayette, Peygamberimiz beyan ediyor: “Biz ehl-i kitabın kadınlarıyla evlenebiliriz, fakat onlar

Müslüman kadınlarla evlenemezler.” (İmam Şafii, Ümm, 5/6); Beyhakî, Sünen, 7/172)

Dindarlıkta Denklik

Nur Sûresi 3. ayette belirtildiği gibi zina eden erkek ancak zina eden bir kadınla, zina eden bir kadında zina eden bir erkekle evlenmelidir.

Yine aynı sûresinin 26. ayetinde söylendiği gibi, kötü kadınlar kötü erkeklere, temiz kadınlarda temiz erkeklere, yakışırlar, yaraşırlar.

Durumlarda Denklik

Durumlarda denklik, soyda, boyda, malda, fizikte ve kültürel alanlarda denkliktir.

Bir Müslüman hanımın asli vazifesi anneliktir.

1- Evlilik Allah’ın emri, Peygamberlerin sünneti olmasına rağmen neden bazı alimlerimiz bekarlığı seçmişlerdir?
2- Evliliğin erkek ve kadın için ideal bir yaş ortalaması ve sınırı var mıdır?
3- Evlenecek duruma gelen gençler için aracılık yapmak doğru mudur, yapılacaksa nasıl yapılmalıdır?
4- Kız isteme olduğu gibi oğlan istemede mümkün müdür?
5- Oğlan yada kızın rızası olmadan evlilik yaptırılabilir mi?

Evlilik Allah’ın emri, Peygamberlerin sünneti olmasına rağmen neden bazı alimlerimiz bekarlığı seçmişlerdir?

Abdülfettah Ebû Gudde’nin, “Ülemaü’l-Uzzab/Bekar Alimler” isimli bir kitabı var.

Evlilik bazıları için farz, vacip sünnet, mekruh ve bazıları için haram olabilir.

Evliliğin erkek ve kadın için ideal bir yaş ortalaması ve sınırı var mıdır?

Evliliğin yaşı yok, zamanı var…

“Ey Ali! Üç şeyi geciktirme, vakti geldiğinde namazı kılmayı, hazır olduğunda cenazeyi defnetmeyi, dengini bulduğunda evlenmeyi…” (Tirmizi, Salat, 13; Tirmizi, Cenaiz, 73)

Her buluğa eren, rüşde ermiş olur mu?

Buluğ fiziksel olgunluk, rüşd aklî olgunluktur.

Evlenecek duruma gelen gençler için aracılık yapmak doğru mudur, yapılacaksa nasıl yapılmalıdır?

” Kim iyi bir işe aracılık ederse onun da o işten bir nasibi olur. Kim kötü bir işe aracılık ederse onun da ondan bir payı olur. Allah her şeyin karşılığını vericidir.” (Nisa Süresi, 85)

Kız isteme olduğu gibi oğlan istemede mümkün müdür?

“Semekandi’nin Tuhfesini şerh etti ve kızıyla evlendi.”

Oğlan yada kızın rızası olmadan evlilik yaptırılabilir mi?

Hz. Ebu Hureyre naklediyor: “Kendi onayı alınmadıkça dul kadınla, kendisinden izin alınmadıkça da genç/bakire kız ile nikah yapılmaz/evlenilemez.” Oradaki Sahabilerden biri dedi ki: Ya

Resulullah! Genç bir kızın izni nasıl olur? Efendimiz (sas) dedi ki: “Sessiz kalmasıyla!” (Buhari, Nikah, 42)

Ebû Hureyre’den rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber (sas) bir gün şöyle buyurdu: “Kadın dört sebepten biri için alınır: Malı, soyu, güzelliği ve dindarlığı. Sen dindar olanı seç. (Aksi halde) sıkıntıya düşersin.” (Buhârî, Nikâh 15; Müslim, Radâ, 53)

Yusuf Has Hacip’in, Kutadgu Bilig/Mutluluk veren bilgi isimli kitabından:

“Evlenmek isteyen kimseler şu dört çeşit kadın ile evlenirler: Zengin, güzel, asil, takva sahibi… Bunlardan hangisinin daha iyi olduğunu söyleyeyim: Zengin kadınla evlenirsen, kendini onun esiri durumuna sokarsın. O malına güvenerek, dilini uzatır; senden birçok şeyler ister ve onun bütün arzularını yerine getirmek icap eder. Güzel kadınla evlenirsen güzellik geçicidir. Birde duyulmuşsa o kadının güzelliği milletin diline düşersin. Asalet ve büyüklüğe bakarak evlenirsen, o büyük aile içinde küçük kalırsın. Ama evleneceğin kadın takva sahibi olursa, her dört şeyi birlikte elde etmiş olursun: Arzun zenginlik ise, o tasarruf ederek seni zenginleştirir. Ahlâkı güzel olan güzel görünür. Kadının güzelliği ve asaleti onun tavır ve hareketidir. Bunu bilen bilir. İşte bundan dolayı ister kadın, ister erkek olsun, eş seçiminde yegâne ölçün dindarlık olsun.”

Muhammed Emin Yıldırım

Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:

http://www.siyertv.com/nikahta-keramet-nikahsizlikta-felaket-vardir/

Saadet Asrının Örnekliğinde Düğün

Dersten Cümleler

“Bir zaman gelecek, kişinin helaki, karısının, çocuklarının, anne ve babasının elinden olacaktır. Kişinin ehli onu fakirlikle ayıplarlar ve gücünün yetmediği şeyleri kendisinden isterler. Adam, bu şekilde tehlikeli işlere girerse dini gider ve kendisi de helak olur.” (Beyhaki, Zühdü’l-Kebir, c. 1, s. 183; Deylemi, Kitabü’l-Firdevsi, c. 5, s. 448)

“Şimdi sen bir çift terliğe razı olarak bu adamla evlendin mi?” Kadın: “Evet” dedi. Efendimiz (sas) onların bu adımlarından razı oldu ve onların evliliklerini onayladı ve onlara dua etti. (İbn Mâce, Nikâh, 17; Tirmizi, Nikâh, 22)

Efendimiz şöyle buyurdu: “En hayırlı nikah/evlilik en kolay olanıdır.” (Ebû Davud, Nikâh, 30, 31)
Düğün kelimesi eski Türkçe’den gelen bir kelimedir. Aslının toykün veya toygün olduğu, sonradan düğün diye değiştiği söylenir. Toykün, büyük bir kalabalıkla yemek yemek, yani yemek töreni anlamına gelir.

Düğünün Arapça karşılığı ise Ferah’tır. فَرَح Ferah: Sevinç, mutluluk ve neşe demektir.
Düğün yemeğine ise velime denir.

Sünnete göre evliliğin en önemli meselesi nikâh, düğünün en önemli meselesi ise velimedir.
İnsanlarımızın en fazla sordukları sorular:

Düğün camide mi olmalı, salonda mı?
Müzik çalınmalı mı, çalınmamalı mı?
Oyun oynanmalı mı, oynanmamalı mı?
Gelinlik giyilmeli mi, giyilmemeli mi?
Gelin arabası süslenmeli mi süslenmemeli mi?
Davetiye basılmalı mı basılmamalı mı?
Düğünde Kur’an okunmalı, konuşma yapılmalı mı, yoksa okunmamalı ve yapılmamalı mı?
Takı merasimi olmalı mı, olmamalı mı?
Kadınlar kendi aralarında başı açık durmalı mı, durmamalı mı?
Fotoğraf çektirmeli mi, çektirmemeli mi?
Sünnet’e uygun bir düğünde neler olmalı?

İhlas olmalı
İlan olmalı
İkram olmalı
İhtiram olmalı
İhsan olmalı

Sünnet’e uygun bir düğünde neler olmamalı?
İhtilat olmamalı
İsraf olmamalı
İfşa olmamalı
İhmal olmamalı

İtidalsizlik olmamalı

İhlas, ne yapılırsa yapılsın; Allah’a adına ve Allah namına yapılmasıdır.

Düğün günü her şey namaz üzerinde şekillenmelidir.

Efendimiz (sas): “Nikâhı ilan edin” buyurmuştur.

“Çağrıldığınız zaman davete icabet ediniz.” (Buhârî, Nikâh, 72)

“Her kim çağrıldığı bir davete icabet etmez ise, gerçekten o, Allah’a ve Rasûlü’ne isyan etmiş olur. Oruçlu olsa bile, icabet eder ve duada bulunur. Eğer oruçlu değilse yer ve dua eder. Eğer (özürsüz) yemez ise günahkâr olur ve cefa etmiş bulunur.” (Müslim, Nikâh, 110; Ebû Davud, Et’ime,1)

“Vallahi siz bana (şu an) insanların en sevimlisisiniz!” (Buhari, Nikâh, 75)
Muhammed b. Hatıb el-Cumahî’nin Efendimiz’den naklettiğine göre Efendimiz şöyle buyurmuştur: “Faslü ma beyne’l-harami ve’l helali ed-duffü ve’s-savtü/Evliliğin helal mi haram mı olduğunu birbirinden ayıran en önemli özellik def çalmak ve sözdür.” (Tirmizi, Nikâh, 72)
Aişe annemiz bu konuda bakın bize nasıl bir hadis aktarıyor. Diyor ki: “Efendimiz (sas) buyurdu ki: “Düğünlerinizi mescid gibi halka açık yerlerde yapın ve düğünlerinizde def çalın.” (İbn Mace, Nikâh, 20)

Es’ad b. Zürare’nin kızı Habibe bint Es’ad ile Sehl b. Huneyf’ın düğünü…

“Aişe! Ne yaptınız gelini yolcu ettiniz mi? Damat evine gönderdiniz mi?”

“Gelinle beraber def çalıp, şarkı söyleyecek cariyeler de gönderdiniz mi?”

“Neden yapmadınız. Ensar’ın ne güzel gazelleri/türküleri vardır, onlarda eğlenceyi pek severler.. Keşke yapsaydınız ve onların çok sevdiği şu şarkıyı söyleseydiniz.”

Size geldik, size geldik.
Size selam Bize selam
Olmasaydı kızıl altınlar
Görünmezdi alınlar
Olmasaydı siyah buğdaylar
Semirmezdi vücudlar…

Keşke böyle şarkıları söyleyecek birini gönderseydiniz.” (Buhari, Nikâh, 63; İbn Mace, Nikâh, 21; Taberani, Mu’cemü’l-Evsat, c.3, s. 315)
Halid b. Zekvan el-Medenî naklediyor, diyor ki bir bayram günüydü. Baktım Medine’de sokaklarda bazıları def çalıp şarkı söylüyorlar…
Rübeyyi bint Muavviz düğününü anlatıyor…

“Aramızda yarın olacakları bilen Allah’ın Peygamber’i var!”

“Böyle söylemeyin. Yarın ne olacağını Allah’tan başka kimse bilemez. Siz biraz önce söylediğiniz şeylere devam edin!” (Buhari, Nikâh, 49; İbn Mace, Nikâh, 21; Tirmizi, Nikâh, 6)
Karaza b. Ka’b ve Ebû Mes’ûd el-Ensarî ‘nin içinde oldukları biri düğün…

“Ya istersen gel yanımızda otur ve söylenenleri dinle, yada kalk git, düğünümüze laf etme. Bize düğünlerimizde eğlenmek için izin verildi.” (Nesai, Nikâh, 80)
İmam Gazali’nin İhyası, diğeri ise Şehabeddin Sühreverdi’nin Avârifu’l-Ma’ârif adlı eseri…

Müzik konusunda genel ilkeler şunlar olmalıdır:

1- Müzik, eğlence, mizah müminin mürüvvetini zedelememelidir ve ancak hayatın küçük bir parçasında yer almalıdır.
2- Yapılan müzik insanları Allah yolundan alıkoymamalı, dini sorumluluk ve görevleri ihmal edecek seviyede olmamalı ve asla ibadet gibi telakki edilmemelidir.
3- Sözleri şeriatımızın ruhuna uygun olmalı, dini değerlerimizi alay konusu etmemeli, kadere dil uzatmamalıdır.
4- Müziğin söz veya icrasında yalan, iftira, zinaya teşvik, sırları ifşa etmek, haramları ve günahları basitleştirmek gibi dinimizce yasaklanan hususlar yer almamalıdır.
5- İnsanlar arasında düşmanlığı, kötü duyguları, nefsani arzuları arttırmamalı, dini ya da dünyevî istifadelerden tamamen uzak bir şekilde faydasız şeylerle meşgul etmemelidir.

Düğünün en önemli Sünneti velimedir.

Hanefiler’de velimenin hükmü Sünneti Müeekkede, diğer bazı mezheblere göre ise vaciptir.

“Hiç değilse bir koç kesde, bizleri düğün yemeğine çağır!”
Davetlilere ihtiram, saygı gösterilmeli, rahat etmeleri için uygun ortamlar hazırlanmalı, misafirler geldiklerine pişman olmamalıdırlar.
Sünnet üzere olan bir düğünde neler olmamalı?

İhtilat olmamalı

Kadın-erkeğin birbirine karışması, mahremiyetin zedelenmesi, hududların/sınırların çiğnenmesidir.

“Düğünde ilk gün verilen yemek gereklidir. İkinci gün verilen yemekler sünnettir, üçüncü gün verilen yemekler ise gösterişten ibarettir. Her kim bu dünyada düğün yemeğinde gösteriş yaparsa Allah’ta ona kıyamet günü gösteriş yapmasına karşılıkta bulunur.” (Tirmîzî, Nikâh,10)

“Bir de akrabaya, yoksula, yolcuya hakkını ver. Gereksiz yere de saçıp savurma. Çünkü amaçsız yere saçıp savuranlar ihvane’ş-şeyâtîn/şeytanların kardeşleridir. Şeytan ise Rabbine karşı çok nankördür.” (İsra Sûresi, 17/26, 27)

“Kadınlar bize galebe çaldı, Ey Ebû Eyyüb!” (Taberani, Mücemü’l-Kebir, 3853)

“Şüphesiz ki kıyamet günü Allah’ın en çok ehemmiyet vereceği emanet, karı koca arasındaki emanettir. Karı ile koca birbiriyle içli dışlı olduktan sonra hanımının sırlarını erkeğin etrafa yayması, o gün en büyük ihanettir.” (Müslim, Nikâh,123-124)

“Yemeğin en şerlisi fakirlerin çağırılmayıp, (sadece) zenginlerin çağırıldığı düğün yemekleridir.” (Müslim, Nikâh, 110)
بارك الله لكما، وبارك عليكما، وجمع بينكما في الخي

“Allah bu evliliğinizi ikiniz içinde bereketli kılsın! Bereketini üzerinizde daim eylesin. Ve ikinizin arasını da hayırlarla birleştirsin!”

Muhammed Emin Yıldırım 

Tamamını videodan izlemenizi tavsiye ederim:

http://www.siyertv.com/saadet-asrinin-ornekliginde-dugun/

Fetva ve takva ile amel

Soru Detayı

Dinimizin emirlerini fetva ve takva boyutlu olarak ele alanlar var. Fetvanın helal dediğine takvanın haram veya caiz değil dediği oluyor. Bu "Allah (c.c)'ın haram dediğine helal, helal dediğine haram demek" gibi bir şey değil mi?

Cevap
Bilindiği üzere dini konularda bir fetva derecesi vardır, bir de takva. Dinin her meselesinde üst üste bu iki basamağı her zaman görmek mümkündür.

Fetva basamağı, dini hayatta çıkılacak ilk mecburi basamaktır. Fetva basamağından aşağıda kalınacak başka basamak yoktur. Fetvanın üstünde ise takva basamağı vardır. Takvayı tercih eden ilave sevabını alır; etmeyen günaha girmez. Ancak fetva öyle değildir. Fetva mecburidir. Çünkü fetvanın altında inilecek başka basamak yoktur. Fetvadan düşen tutunacak yer bulamaz, kuyu dibine düşer.

Burada şunu da ilave etmeliyim ki; insan (ilgi duyabiliyorsa) kendi nefsi için çoğu yerde takvayı tercih etmeli, takva ile amel etmeye gayret göstermelidir. Ama başkaları için fetvayı kafi bulmalı, fetva ile amel edeni muhabbete layık görmeli, hafife almamalıdır ki, arada sevgi azalması söz konusu olmasın.

İlave bilgi için tıklayınız:
Azimet-Ruhsat meselesi ne demektir, izah eder misiniz? Peygamber Efendimiz zamanında mezhepler yoktu, bunlar nereden çıktı?..

https://sorularlaislamiyet.com/fetva-ve-takva-ile-amel-fetvanin-helal-dedigine-takvanin-haram-veya-caiz-degil-dedigi-oluyor-bu

RAD SÛRESİ 12.- 15. ayetlerin tefsiri

Allah'ın Uluhiyyetinin, Rububiyyetinin Ve Kudretinin Delilleri

12- Korku ve ümide düşürmek için size şimşeği gösteren, yağmurla yüklü bu­lutları meydana getiren O'dur.

13- O'nu gök gürlemesi hamd ile, melek­ler de korkularından teşbih ederler. Onlar pek kuvvetli olan Allah hakkında çekişirken, O yıldırımlar gönderir de onlarla dilediğini çarpar.

14- Gerçek davet ve dua ancak O'na ya­pılandır. O'ndan başka dua ettikleri putlar, onlara hiçbir cevap vermezler. Durumları, suyun ağzına gelmesi için avuçlarını ona açmış bekleyen adama, benzer. Hiçbir zaman suya kavuşamaz. İşte kâfirlerin yalvarışı da böyle, boşu­nadır.

15- Yerde ve göklerdeki kimseler de, gölgeleri de sabah akşam, ister istemez Allah'a secde ederler.

Açıklaması

Şimşeğe boyun eğdiren Allah Tealâ'dır. Şimşek, zıt kutuplu elektrik yüklü iki bulutun birbirine yaklaşması sebebiyle buluttan yayılan parlak ışıktır. Onu korkutmak için size gösterir. Yolcu olan da, ekin tanelerini harmanda toplayan çiftçi de ondan korkar. Her insan, onun gözü kamaştıran çakışından veya her önüne çıkanı katıp götüren sellere sebep olmasından çekinir. Yine onu Allah, ümitlendirmek için size gösterir. Ekinlerini, ağaçlarını sulamak için yağmura ihtiyacı olanlar, havanın topraktan, kumdan, dumandan ya da mikroplardan temizlenmesi için yağmuru bekleyenler onu ümitle gözlerler. Genel olarak in­sanlar iki kısımdır: Birinci gurup, kendisine göre hayır saydığı şeylerle sevinir ve ümitlenir. İkinci gurup ise, başına gelen ve kötü, zararlı saydığı şeyler sebe­biyle kötümser, bezgin ve asık suratlıdır.

Su dolu, yağmur yüklü bulutları meydana getiren Allah Tealâ'dır. Bu bu­lutlar, suyunun çokluğu sebebiyle ağır ve yere yakındır.

Mücâhid şöyle der: "Su yüklü, bulutlardır."

Gök gürlemesi, sözle değil, aksine lisân-ı hâl ile Yaradanı ortaktan ve aciz­likten tenzih eder, O'na boyun eğdiğini ilân ederek, kudreti ve hikmeti karşı­sında O'na mutî' olduğunu bildirir. Yine Allah Tealâ şöyle buyurmuştur: "O'nu hamd ile teşbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Fakat siz onların teşbihlerini anla­mazsınız" (İsra, 17/44).

Melekler de Allah'dan korktuklarından ve O'nu yücelttiklerinden, Rablerine teşbih eder ve O'nu eş ve çocuktan münezzeh kılarlar.

Allah, azab etmek için yıldırımlar gönderir ve bunlarla dilediklerini ceza­landırır. Bu sebepten âhir zamanda yıldırımlar çoğalacaktır.

Ahmed b. Hanbel, Ebû Saîd el-Hudrî (r.a.)'den Rasulullah (s.a.)'ın şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Kıyamet yaklaşınca yıldırımlar çoğalır. Öyle ki kişi bir kavme gelir ve 'Güneş doğmadan önce kimleri yıldırım çarptı' der. On­lar da 'Falanca, falanca, falanca yıldırımla helak oldu' derler."

Gök gürlemesi ve şimşeğin her ikisi de ya hayır müjdecisidir ya da kötü­lükle korkuturlar. Bu sebepten Rasulullah (s.a.) gök gürültüsü duyulduğunda veya şimşek görüldüğünde dua etmemizi emretmiştir.

Buharî Ahmed b. Hanbel, Sâlim'den babası tarikiyle Rasulullah (s.a.)'ın gök gürlemesi ve yıldırımları işittiği zaman şöyle dua ettiğini rivayet ederler: "Ey Allah'ım! Gazabınla bizi öldürme, azabınla bizi yok etme. Bundan önce kö­tülüğü bizden defet"

Şimşek ve gök gürlemesi esnasında şöyle denilmesi sünnettir: "Korku ve ümide düşürmek için size şimşeği gösteren, yağmurla yüklü bulutları getiren O'dur. O'na gök gürlemesi hamd ile, melekler de korkularından teşbih ederler."

îmam Malik Muvatta'ında, Abdullah b. Zübeyr (r.a.)'dan gök gürlemesini duyduğu zaman konuşmayı bırakıp ve şöyle dua ettiğini rivayet eder: "Gök gü­rültüsünün hamd ile meleklerin korku ile teşbih ettikleri Yüce Allah, noksan sıfatlardan uzaktır."

Ahmed b. Hanbel, Ebû Hüreyre (r.) den, rivayet ediyor; O gök gürültüsünü işittiği zaman şöyle dua ederdi: "Gök gürültüsünün hamd ile teşbih ettiği Yüce Allah, noksan sıfatlardan uzaktır."

Enes (r.a.), Rasulullah (s.a.)'ın şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Yıldı­rım, Allah Tealâ'yı zikreden kimseyi çarpmaz."

Ebû Hüreyre (r.a.)'den rivayet edildiğine göre Rasulullah (s.a.), gök gürül­tüsünü işittiğinde şöyle dua ederdi: "Gök gürültüsünün hamd ile ve meleklerin korku ile teşbih ettikleri Yüce Allah, noksan sıfatlardan uzaktır. O'nun her şeye gücü yeter." Ebû Hüreyre (r.a.) şöyle derdi: "Kim bu duayı okur da onu yıldırım çarparsa, diyeti bana aittir."

Allah'ın kudretini ve ilâh olduğunu gösteren bunca delile rağmen kâfirler, mücadele edip, Allah Tealâ'nın azameti ve O'ndan başka ilâhın olmadığı konu­sunda şüpheye düşerler. Mücâhid şöyle der: "Bir Yahudi, Rasulullah (s.a.) ile tartışarak ona Allah Tealâ'nın hangi şeyden olduğunu sordu."

Allah Tealâ, pek kuvvetli ve anında yakalayandır. Mumahale düşmana çok hileli davranmak demektir. Allah Tealâ, onlar farkına varmadan şiddetli azabı indirmek için ustaca tasarrufta bulunur. Temahhale"Hile yapmaya çalış­tı, gayret etti" manasına kullanılır.

O, üstünüzden ve altınızdan size azâbetmeye kadirdir. "Hilelerinin sonu­nun nasıl olduğuna bir bak! Biz onları ve milletlerini, hepsini yerle bir ettik" (Nemi, 27/51). "Allah, kasabaların zalim halkını yakalayınca, böyle yakalar. Ya­kalaması da şiddetli ve elimdir." (Hud, 11/102).

Bu ayette Rasulullah (s.a.) teselli edilmiştir. Zira kâfirler, sadece Onun peygamberliğini inkâr etmekle kalmamışlar, bilâkis daha da ileri giderek Al­lah'ın ulûhiyyetini de inkâr etmişlerdir.

Doğru davet, dua ve yakarış, ilâh edinilen putlara, totemlere, meleklere ya da insanlara değil sadece Allah Tealâ'ya mahsustur.

İbn Abbâs (r.a.), Katâde ve diğer alimler şöyle der: Ayette geçen "Davetü'l-Hakk", Lâ ilahe illallah kelime-i tevhididir. Yani, 'Mahlûkâtın bir kabul etmesi ve ihlâslı ibadet etmesi gereken tek varlık Allah'dır' demektir."

Keşşaf da bu ayetle ilgili iki vecih zikredilmiştir. Birincisi: "Davet", batılın zıddı olan Hakk'a muzâf kılınmıştır. Yani "îslâm daveti, İslâm'a mahsus hak davasıdır" demektir. İkincisi: "Davet" "Allah Tealâ" demek olan Hakk'a muzâf kılınmıştır. Manası "Dua, ancak işiten ve kabul eden, hak olan Allah'adır" şeklindedir. [6]

Bu ve bundan önceki ayetler, Rasulullah (s.a.) ile onları tehdit ettiği ceza hususunda mücadele ettiklerinden dolayı kâfirleri korkutmaktadır. Ebû Hayyân, "Gerçek dua ve ibadet ancak O'nadır" kavli hakkında şöyle der: "Görünen o ki ayetteki bu izafet, mevsufun sıfata izafeti kabîlindendir. 'Ahiret yurdu' kavli de böyledir. Takdiri şöyledir: 'Gerçek ve hak davet, başkalarına değil, sa­dece Allah'a mahsustur. Çünkü Allah'dan başkasına yapılan davet batıldır'. Mana şöyledir: 'Gerçek davet, sadece Allah Tealâ'ya yapılan davettir'. Bu ayet, kâfirlerin Allah ile beraber ilâhlar ihdas etmelerini reddetmektedir. Kim Al­lah'a dua ederse bu yaptığı dua haktır. Onlar yüzünden Allah hakkında müca­dele ettikleri putlarına dua etmeleri ise bunun aksidir. Zira bu dua batıl olup, hiçbir yarar sağlamaz. Bu sebepten Allah, "O'ndan başka dua ettikleri putlar..." diye buyurmuştur.[7]

Allah'dan başka, putlara ve asılsız mâbudlara dua edenlerin -ki onlar müşriklerdir- isteklerini, bunlar kesinlikle karşılamaz, onların dualarını kabul etmez, yakarışlarını duymaz ve onlara fayda temin edemeyip zararı da onlar­dan uzaklaştıramazlar. Bunların durumu, susuz olduğu halde ağzına gelmesi için uzaktan kendisine avuçlarını açmış bekleyen bir kimseye, suyun karşılık vermesine benzer. Su, cansız varlık olup duayı anlayamaz, sese karşılık vere­mez ve onu hissedemez. Bu teşbihin ne kadar canlı ve gerçekçi olduğuna ve Al­lah'a dua eden kimsenin açtığı gibi avuçların açıldığına dikkat edilmelidir.

Bu, Allah'ın kendisinden başkalarına ibadet edenlerin, onların dualarına karşılık vermelerinden ümitsizliğe düşmeleri için vermiş olduğu bir misaldir. Maksat akıllarını ve hislerini harekete geçirmektir. Araplar, erişemeyeceği bir şey için gayret gösterip çabalayan kimseye, suyu avuçla alan kişiyi misal ver­miştir. Şair şöyle der:

"Onunla aramızda olan aşk yüzünden suyu açık bir avuçla alan kimseye benzedim.

İşte kâfirlerin putlara ibadeti de böyle, ziyandır, kayıptır ve boşunadır. Zi­ra onların hem putlara yaptıkları dualar karşılıksızdır hem de Allah, bunların dualarını kabul etmez.

Bundan sonra Allah Tealâ, kudretinin, azametinin ve kuvvetinin mükem­melliğini açıklayarak şöyle buyurmuştur: "Her şey Allah'a boyun eğip itaat eder. Müminler ve melekler, hem sıkıntıda hem rahatlıkta isteyerek boyun eğerken kâfirler sıkıntı anında istemeyerek itaat ederler. Aslında insan, hay­van, nebat ve cansız varlıklar, bütün mahlûkat kendilerini yaratan ve meyda­na getiren Yaratana boyun eğip, itaat ederler. Aynı şekilde adı geçen bütün bu varlıklardan gölgesi olanların gölgeleri de güneş doğuncaya kadar sabahın er­ken saatlerinde ve gündüzün sonunda Allah'a secde eder ve boyun eğerler." Gölgenin uzaması ve çekilmesi bu vakitlerde meydana geldiği veya Arapların kullanageldikleri gibi devam ifade etmek için bu iki vakit özellikle zikredilmiş­tir. Allah'a secde edilmesi, O'nun Rab olduğuna delâlet eder. Allah Tealâ'dan başkası ibadet edilmeye lâyık değildir. [8]

[6] Zemahşerî, 11/162. Ebu Hayyan diyor ki: Zemahşeri'nin zikrettiği ikinci vecih doğru değil­dir. Çünkü buna göre (lillahi Davetullah) demektir. Bu terkib ise doğru değildir.
[7] el-Bahrul-Muhit, V/376.
[8] Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 7/111-114.

http://www.vesiletunnecat.com/vesiletun/arsiv-kitap-oku/kuran-meal-tefsir/tefsirul-munir-zuhayli/

HUD SÛRESİ 120.- 123. ayetlerin tefsiri

Peygamberlerin Kıssalarından Elde Edilecek Ameli Faydalar, İbadet Ve Allah'a Tevekkül Etmenin Emredilmesi

120- (Ey Muhammed!) Peygamberlerin haberlerinden sana anlattığımız her Şeyle (senin) kalbini pekiştiririz. Bu haberlerde sana hak, müminlere ise bir öğüt ve hatırlatma gelmiştir.

121- İman etmeyenlere şöyle de: "Olduğunuz yerde devam edin. Biz de (böylece) devam edeceğiz."

122-"Bekleyin, biz de bekleyeceğiz."

123- Göklerin ve yerin gaybını bilmek Allah'a aittir- Bütün ^ler (sonunda> O'na döner. O halde sadece Ona kulluk et. O'na güven. Rabbin (hiçbir zaman) yaptıklarınızdan gafil değildir.
Açıklaması

Senden önceki Rasullerin kavimleriyle yaptığı mücadele haberlerinden her haberi sana şu iki faide ile anlatıyoruz:

Birincisi: "Senin kalbini pekiştiriyoruz." Kalbini, risaleti eda etmesi, eziyetlere tahammül ve sabır göstermesi için takviye ediyoruz. Çünkü senden önceki peygamberler kavimleriyle mücadele ederlerken çok eziyetlere katlan­dılar, onların yalanlamalarına karşı sabrettiler. Allah da onlara yardım etti. Düşmanları olan kâfirleri rezil-rüsvay etti. Geçmiş peygamber kardeşlerinden senin için örnek vardır.

İkincisi: "Bu haberlerde sana işin hakikati, müminlere ise bir öğüt ve hatırlatma gelmiştir." Yani geçmiş peygamberlerin kıssalarını ihtiva eden bu surelerde yahut bu haberlerde ve bu ayetlerde gerçek olan, doğru olan, yakin olan nedir, sana açıkça beyan edilmiştir: Bu da Allah'ın birliği ve sadece ken­disine kulluk edilmesi, öldükten sonra dirilmenin ispat edilmesi, takvanın ve güzel ahlâkın faziletidir.

Bu haberlerde kâfirleri ürkütecek ders ve ibretler, müminlere öğüt olacak nasihatlar vardır. Bu surede özellikle zikri bildirdi. Çünkü burada peygamber­lerin, cennet ve cehennemin haberleri yer almaktadır.

Hak, tevhide, adalete ve peygamberliğe delâlet eden açık burhanlardır.

Mev'ıza (öğüt) dünyaya ve dünyadaki bedbahtlığa tamamen dayanmak­tan, dünyayı ahirete ve ahiret saadetine tercih etmekten uzaklaştırmak için söylenen sözler.

Zikrâ (hatırlatma) ise devamlı kalacak salih amellere irşad etmektir. Bu uyarı, korkutma ve teşvikten sonra Allah Rasulüne şu emri verdi: (Ey Rasulüm!) Rabbinden sana gelene iman etmeyen kâfirlere tehdit ederek şöyle söyle: Bu yolunuzda, metodunuzda ve halinizde devam edin. Benim hakkımda gücünüzün yettiği her şeyi yapın. Nitekim Hz. Şuayb (a.s.) da kavmine böyle demişti. Biz de aynı yolumuzda ve metodumuzda gücümüzün yettiği kadar hayra davet yolunda gayret edeceğiz. Bizimle birlikte ya ölüm veya düşündüğünüz başka bir şekilde bizim sonumuzu bekleyin. Biz de sizin akıbetinizi, sizin emsalinize inen azabın ya Allah tarafından ya da müminlerin eliyle gelmesini bekleyeceğiz.

İbni Abbas (r.a.) diyor ki: Siz helak olmayı bekleyin. Biz de size gelecek azabı bekliyoruz.

"Olduğunuz yerde devam edin" tehdidi aynen Cenab-ı Hakkın İblise söy­lediği "Onlardan gücünün yettiklerini vesvesenle bana karşı tahrik edip yoldan çıkar..." (İsra, 17/64) ve "Artık kim isterse iman etsin, kim de isterse küfretsin." (Kehf, 18/29) ayeti gibidir.

Peygamberimizin sav işinin sonunu temenni etmek hususunu da Cenab-ı Hak müşriklerden nakletti: 'Yoksa onlar senin için "O bir şairdir. Onun zamanın felâketine uğramasını bekliyoruz" mu diyorlar?" (Tur, 52/30).

İki grubun da akıbetini beklemesinin bir benzeri de şu ayette yer almak­tadır: "... Yakında o yurdun akıbetinin kimin olacağını gayet iyi bileceksiniz. Şüphesiz ki zalimler, kurtuluşa ermezler." (En'am, 6/135).

Sonra da Cenab-ı Hak bu sureyi bütün hayır isteklerini toparlayan yüce ve toparlayıcı bir netice ile bitirdi. Cenab-ı Hak şöyle Duyuruyordu:

Yüce Allah geçmişte, şu anda ve gelecekte göklerin ve yerin görünmeyen sırlarını en iyi bilendir. O'nun ilmi küllî ve cüzî, yok olanlara ve var olanlara, şu anda bulunanlara ve bulunmayanlara her şeye nüfuz eder. Hepsinin dönüşü, bütün mahlûkatın ve kâinatın sonu O'nadır. Çünkü o hepsinin kay­nağıdır, hepsinin başlangıç noktasıdır. O'nun kudreti büyük, iradesi tesirlidir, kullarını kahredicidir. Herkesi hesap gününde küçük-büyük ameliyle hesaba çekecektir.

Allah bütün bu zikredilen sıfatlarla muttasıf olduğuna göre o halde sen ve seninle beraber olan müminler sadece Ona kulluk edin. Her işinde O'na hak­kıyla tevekkül et, gücünün yettiği ve yetmediği hususlarda O'na tam manasıy­la güven. Kim O'na tevekkül ederse O ona yeter. Rabbin yaptıklarınızdan gafil değildir. Yani yalanlayanların ve tasdik edenlerin hiçbir şey yaptığı, şu andaki durumları, ağızlarından çıkan sözleri Ona gizli değildir. O onlara dünya ve ahirette bu amellerinin karşılığını verecektir. Sana ve cemaatine her iki dün­yada yardım edecektir. Sen onlara hiç aldırış etme.

İmam Ahmed, Tirmizî ve İbni Mace Peygamberimiz (s.a.)'in şöyle buyur­duğunu rivayet etmektedirler: "Akıllı kimse nefsini bilen, ölümden sonrası için amel işleyendir. Aciz kimse nefsinin arzularına tabi kılan, Allah'tan birtakım temennilerde bulunan kimsedir." [36]

[36] Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 6/424-426.

http://www.vesiletunnecat.com/vesiletun/arsiv-kitap-oku/kuran-meal-tefsir/tefsirul-munir-zuhayli/

Hayızlı Kadının Bayramlara Ve Toplu Dualara Katılıp Namazgahlardan Uzak Durması

Bismillahirrahmanirrahim. Elhamdülillahi Rabb'il âlemin. Ve sallallahu ve selleme ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmaîn.

"Fethu'l-Bari" (Sahih-i Buhari Şerhi)
   
6. BÖLÜM HAYIZ

23. Hayızlı Kadının Bayramlara Ve Toplu Dualara Katılıp Namazgahlardan Uzak Durması
324- Hafsa (bintu Sîrin'den) şöyle nakledilmiştir: "Biz genç kızlarımıza, bay­ramlara katılmak için evden çıkmalarına izin vermezdik. Bir gün bir kadın geldi ve Kasr-ı Benî Halefe [Basra yakınlarında bir yerin adı. bk.Kirmani,III,196.(H.Aldemir)] yerleşti. Kocası Hz. Peygamberle Sallallahü Aleyhi ve Sellem birlikte on iki gazveye katılmış bacısından bahsetti: "Kız kardeşim, altı savaşta kocasının yanında [Hadisin bu bölümünü "Hz.Peygamber'le birlikte" şeklinde çevirmek de mümkündür. Kirmani,III,196.Ancak biz yukarıdaki çevirinin daha uygun olduğu kanaatindeyiz. (H.Aldemir)] yer aldı. (Bize savaştaki vazifeleri hakkında) "Yaralıları te­davi eder, hastalarla ilgilenirdik" dedi."

Kız kardeşim Hz. Peygamber'e Sallallahü Aleyhi ve Sellem Cilbâbı olmadığı için (top­luca iştirak edilen bayramlar gibi hayrın bolca işlendiği günlerde) dışarı çı­kamayan kadınlara günah olur mu?' diye sordu. Allah Resulü Sallallahü Aleyhi ve Sellem : Böylesi durumlarda arkadaşı, ona kendi cilbabını versin. O da, bu sayede hayrın bulunduğu meclislere katılsın ve Müslümanların topluca dua ettiği ortamlarda bulunsun' şeklinde cevap verdi.

Ümmü Atıyye (Basra'ya) [bk.Kirmani,III,197.(H.Aldemir)] geldiği zaman ona "Bu sözü Hz. Peygamber'den Sallallahü Aleyhi ve Sellem duydun mu?" diye sordum. O da 'Babam ona feda olsun ki, evet. (Ümmü Atıyye Hz. Peygamber'den Sallallahü Aleyhi ve Sellem bahsederken mutlaka 'babam ona feda olsun ki' derdi.) Hz. Peygamberin Sallallahü Aleyhi ve Sellem şöyle de­diğini de işittim: "Genç kızlar ve perde arkasında bulunan kızlar (veya perde arkasında bulunan genç kızlar) ile hayızlı kadınlar dışarı çıkıp hayrın bulunduğu meclislere katılsınlar ve Müslümanların dualarına iştirak etsinler. Yalnız hayızlı kadınlar namazgahtan uzak dursunlar."

Hafsa, "hayızlı kadınlar da dışarı çıkıp bu meclislere katılır mı?" diye sorun­ca, Ümmü Atıyye "Onlar Arafat'a çıkıp, şuraya buraya gitmiyorlar mı?" demiştir.[Hadisin geçtiği diğer yerler: 351,974,980,981,1652]

Açıklama

Bu hadisten Hafsa'nın bulunduğu dönemde yaşayan insanların asrı saa­detten sonra meydana gelen ahlâkî sapma yüzünden, genç kızların dışarı çıkma­sına izin vermedikleri anlaşılır. Oysa sahabe böyle bir çözümü uygun görmemiş­tir. Hatta hadiste bahsi geçen kadın sahâbî, Hz. Peygamberin Sallallahü Aleyhi ve Sellem dönemindeki hükmün aynen geçerli olduğu kanaatindedir. 

(perde arkasında bulunan kızlar) evin bir bö­lümüne konulan ve arkasında evlenmemiş kızların oturduğu bir tür perdeye denir.

(Yalnız hayızlı kadınlar namazgahtan uzak dursunlar.) Hz. Peygamberin Sallallahü Aleyhi ve Sellem bu emri, çoğunluk tarafından hayızlı kadının namazgahlardan uzak durmasının müstehap olduğu şeklinde anlaşılmıştır. Çünkü namazgahlar, cami olmadığı için hayızlı kadınların buralara gitmesi yasaklanmamıştır. Ibnu'l-Müneyyir şöyle de­miştir: "Kadınların namazgahlardan uzak durmalarındaki hikmet şu şekilde açık­lanabilir: Kadınların namaz kılmadıkları halde namazgahlarda bulunmaları, tavır olarak bir bakıma küçümseme anlamına gelir. Bundan dolayı hayızlı kadınların namazgahlardan uzak durması müstehap olmuştur."

(şuraya buraya) Bu ifade ile, Müzdelife, Minâ gibi yerler kasdedilmiştir.

Bu hadise göre, hayızlı kadınlar, Allah'ı anmayı bırakmazlar, camiler dışında ilim ve zikir meclislerine katılabilirler. Yine bu hadisten anlaşıldığına göre, cilbabsız olarak kadınların dışarı çıkması yasaktır.

Sallallahu ve sellem ve ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmain. Ve’l hamdüli’llahi rabbi’l âlemin.

Hayızlı Kadın Namazlarını Kaza Etmez

Bismillahirrahmanirrahim. Elhamdülillahi Rabb'il âlemin. Ve sallallahu ve selleme ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmaîn.

"Fethu'l-Bari" (Sahih-i Buhari Şerhi)
   
6. BÖLÜM HAYIZ

20. Hayızlı Kadın Namazlarını Kaza Etmez

Câbir ve Ebu Saîd radıyallahu anhum Hz. Peygamber'in Sallallahü Aleyhi ve Sellem hayızlı kadın için) Namazı bırakır" dediğini nakletmiştir.

321- Muâza'dan şöyle nakledilmiştir: "Bir kadın Hz. Âişe'ye radıyallahu anha, 'Hayızdan çı­kınca namazımızı kaza edelim mi?' diye sordu. Bunun üzerine Hz. Âişe radıyallahu anha şöyle cevap verdi: 'Yoksa sen, Harûriye fırkasından mısın? Biz Hz. Peygamber Sallallahü Aleyhi ve Sellem varken hayız olurduk. O, bize böyle bir şey emretmedi.' Ya da Hz. Âişe radıyallahu anha ( son cümle yerine) 'biz kaza etmezdik' demiştir."

Açıklama

(kaza edelim mi?) Bu soruyu soran, temizlik döneminde kılınan namazların kadın için yeterli olup olmadığını, âdet günlerinde geçen namazların kaza edilip edilmeyeceğini öğrenmek İçin sormuştur.

"Harûriye" Kufe'ye iki mil uzaklıkta bulunan bir köy olan Harûrâ'ya mensup olanlara Harûrî denir. Ayrıca Haricilerin inanç ilkelerine sahip olanlara da Harûrî adı verilir. Çünkü Hz. Ali'ye radıyallahu anh karşı ayaklanan ilk haricî grup bu köyde isyan çıkarmıştır. Bundan böyle Haricîlerin bu köye nispet edilmesi meşhur ol­muştur. Bu mezhebin pek çok fırkası vardır. Ancak aralarında ittifak ettikleri bir takım esaslar vardır. Bunların başında, Kur'an'ın delalet ettiği her şeyi kabul edip her ne surette olursa olsun hadislerde geçen ilave bilgileri reddetmek gelir. Bun­dan dolayı Hz. Aişe radıyallahu anha kadına[Metinde kadına yerine Muaza geçmektedir.Ancak bu yanlıştır.(H.Aldemir] istifhâm-ı inkârı ile cevap vermiştir. İmam Müslim'in Muâza'dan Asım kanalıyla tahriç ettiği rivayette şu ilaveler vardır: "Kadın 'hayır, sadece soruyorum (yani sırf öğrenmek için soruyorum, muhalefet edip karşı gelmek için değil. dedi." Bunun üzerine Hz. Âişe radıyallahu anha, kadının durumundan konuyla ilgili delili öğrenmek istediğini anlamış ve buna göre cevap vermiştir. Dolayısıyla hükmün gerekçesini belirtmemiştir.

Alimler, hayızlı kadının namazı kaza etmeyip orucu kaza etmesinin bu iki ibadet arasındaki bir takım farklara dayandığını söylemişlerdir. Mesela, oruç yılda bir defa tutulurken, namaz günde beş kez tekrarlanır. Bu durum, hayız dö­neminde kılınmayan namazların kazasında zorluğa neden olur. İşte bundan dolayı kadınların, âdet döneminde kılamadığı namazları kaza etmesine gerek yoktur. Bazılarına göre ise, hayızlı kadın oruç tutma emrine muhatapken namaz kılma emrine hiç muhatap olmamıştır. Bu da bir başka farkı oluşturur.

İbn Dakîk el-iyd şöyle demiştir: "Hz. Âişe radıyallahu anha, hayızlı kadının namazını kılmakla yükümlü olmadığına delil getirirken, kendisinin namazı kaza etmekle emrolunmadığını belirtmekle yetinmiştir. Böyle davranması şu iki ihtimalden kaynakla­nabilir:

a) Hz. Âişe radıyallahu anha, hayızlı kadının namaz kılamayacağından, namazlarını kaza ede­meyeceği sonucunu çıkarmış ve bu çıkarımına göre amel etmiştir. Oruçta olduğu gibi kazayı emreden aksi bir hükmün sabit olmasını beklemiştir. (Ancak söz ko­nusu aksi hüküm gelmeyince, çıkarımına göre amel etmeye devam etmiştir.)

b) Hayızlı kadının adet döneminde kılamadığı namazları kaza etmesi gerek­tiğine dair hükmün açıklanması gerekiyordu. Çünkü Hz. Peygamber'in Sallallahü Aleyhi ve Sellem hanımları, onun yanında zaman zaman hayız oluyorlardı. Allah Re-sûlü'nün Sallallahü Aleyhi ve Sellem namazların kaza edileceğini açıklamaması söz konusu kazanın farz olmadığını gösterir. Üstelik, hayızlı kadının namazları kaza edip etmemesi meselesi orucun kazasının emredildiği döneme rastlıyordu. Bu da, kazanın farz olması durumunda açıklanacağını gösterir. Kanaatimce doğru olan ihtimal de budur."

(Bize böyle bir şey emretmedi, ya da Hz. Âişe radıyallahu anha (son cümle yerine) "biz kaza etmezdik demiştir.") İsmâilî nüshasında bir başka yoldan "biz namazları kaza etmezdik, zaten bununla da emrolunmadık" ifadesi yer alır. Biz namazları kaza etmezdik, ifadesini delil olarak kullanmak bununla emrolunmadık ifadesinden daha açıktır. Çünkü, kazanın emredilmemesi, farz olmadığına delil olarak kulla­nılınca tartışmaya açık hale gelir. Zira kazanın farz olduğunu gösteren genel delil İle yetinme ihtimali söz konusu olabilir.

Sallallahu ve sellem ve ala seyyidina Muhammed ve ala alihi ve sahbihi ecmain. Ve’l hamdüli’llahi rabbi’l âlemin.

Tüm hata ettiklerim nefsimden, isabet ettiklerim Allah-u Teala’dandır.

EN DOĞRUSUNU ALLAH azze ve celle BİLİR 

HUD SÛRESİ 114.- 115. ayetlerin tefsiri

Hz. Muhammed (S.A)'İn Namaz Ve Sabırla Emrolunması

114- (Ey Muhammed!) Gündüzün iki tarafında ve gecenin gündüze yakın zamanlarında namaz kıl. Şüphesiz iyilikler kötülükleri siler. Bu, Rablerini ananlar için bir öğüttür.

115- Sabret!. Çünkü Allah iyilik yapan­ların mükâfatını zayi etmez.
Açıklaması

Bu iki ayetin konusu, namaz ve sabır vesilesiyle Allah'ın yardımını istemektir. Nitekim Cenab-ı Hak bir başka ayette şöyle buyurmaktadır: "Ey iman edenler! Sabır ve namazla yardım isteyin. Şüphesiz Allah sabredenlerle beraberdir." (Bakara, 2/153).

Namazla ilgili ayet namaz vakitlerinin tayini hakkındadır. Manası şudur: Namazı tam olarak rükünleri, şartları ve vasıfları kâmil olarak eda et. Namaz kul ile Rabbi arasındaki irtibat, nefsin temizlik vesilesi, Rabbin rızasına kavuşturucu, fuhşiyet ve münkerleri engelleyicidir.

"Gündüz iki tarafı" ifadesi üç vakti yani sabah, öğle ve ikindi namazlarını, "Gecenin gündüze yakın zamanları" ifadesi de akşam ve yatsı namazlarını içine almaktadır. Böylece bu ayet-i kerime bütün namaz vakitlerini ihtiva et­miş olmaktadır.

Namaz vakitleri diğer bazı ayetlerde de zikredilmiştir.

1- "Güneşin batıya kaymasından, gecenin karanlığına kadar geçen zaman içinde namazları kıl, sabah namazını da eda et. Doğrusu sabah namazında melekler hazır bulunmaktadır." (İsra, 17/78).

2- "O halde akşama girerken de, sabaha ererken de Allah'ı tenzih edin. Namaz kılın. Göklerde ve yerde hamd O'na mahsustur. Günün sonunda ve öğle vaktine girince Allah'ı tenzih edin, namaz kılın." (Rum, 30/17-18).

Sabah namazı "sabaha ererken", diğer namazlar da "akşam" tabiri altına girer. Çünkü bu tabir öğle ile akşam ve daha sonrasını içine almaktadır.

3- "... Güneş doğmadan önce ve batmadan önce Rabbine hamd ile teşbih edip ibadette bulun. Gecenin bir bölümünde ve gündüzün çeşitli vakitlerinde de Rabbini teşbih edip ibadette bulun ki, rızasına eresin." (Tâ-Hâ, 20/130). Teşbih namazla ve diğer şekillerle de olur.

Daha sonra Cenab-ı Hak namazın faydasını zikrederek "İyilikler kötülük­leri siler" buyurdu. Yani hayır işleme ve salih ameller -ki beş vakit namaz da bunun içindedir- geçmiş günahlara ve küçük günahlara kefaret olur.

Nitekim İmam Ahmed ve Sünen sahipleri Hz. Ali (r.a.)'den şöyle dediğini rivayet etmektedirler: Rasulullah (s.a.)'tan bir hadis duyduğum zaman Allah bana dilediği kadar bu hadisten istifade etmeyi nasip ederdi. Biri bana hadis rivayet ettiği zaman ondan yemin etmesini isterdim. Yemin ederse onu tasdik ederdim. Bana Ebubekir (r.a.) rivayet etti. Ebubekir (r.a.) doğru söyledi. Rasulullah (a.s.)'ın şöyle buyurduğunu işitmişti: "Hiçbir müslüman yoktur ki, bir günah işlesin de abdest alıp iki rekât namaz kıldıktan sonra affolunmasın."

Buharî ve Müslim'in Sahihinde Hz. Osman b. Affan (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre Hz. Osman Rasulullah (s.a.)'ın abdesti gibi abdest almış ve şöy­le demişti: Rasulullah (s.a.)'ın aynen böyle abdest aldığını gördüm ve buyur­dular ki: "Kim benim bu abdestim gibi abdest alır, iki rekât namaz kılarsa bu iki rekâtta içinden hiçbir şey geçirmezse geçmiş günahları affolunur."

Hasenat (iyilikler) bütün salih amellerdir. Hatta günahı terk etmek bile hasenata girer.

Seyyiat (kusurlar) ise küçük (sağair) günahlardır. Çünkü kebairi ancak tevbe örter. "Büyük günahlardan kaçarsanız kusurlarınızı örter, sizi güzel bir makama koyarız." (Nisa, 4/31). Ayrıca Müslim'in rivayet ettiği "Beş vakit namaz aralarındaki (küçük) günahlara kefarettir. Büyük günahlardan kaçın­mak şartıyla..." hadis-i şerifi de buna delildir.

Sadık tevbenin şartları ise dört tanedir:

1- Günahı tamamen terk etmek.

2- Günah işlediğine pişman olmak.

3- Gelecekte aynı günahı bir daha işlememeye azmetmek.

4- Günahın tesirini silmeye yardımcı olacak salih amel işlemek. Hakların hak sahiplerine verilmesi ve eziyet ettiği kimseden helâllik istemesi de buna girer.

"Bu, Rablerini anan kimseler için bir öğüttür." Yani güzel ameller işlemek ve istikamet üzere olmak, dinin sınırlarını aşmamak ve zalimlere meylet­memek şeklinde geçen bu nasihatler hadiseleri düşünen, tehlikelerini takdir eden, Allah'tan korkan ve bunlardan öğüt alacak kimseler için bir öğüttür.

"Sabret!" Yani itaat ve meşakkatlerine karşı sebat et, günah ve günaha teşvik edici şeylere karşı sabır göster. Haramlardan ve çirkin şeylerden uzaklaş. Zorluk ve musibetlere karşı sabret. Zira Allah iyi amel işleyenlerin, Al­lah'ın muradı ve kaderine sabredenlerin sevabını boşa çıkarmaz.

Bu, sabrın iyilik ve fazilet olduğuna delildir. [32]

[32] Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 6/412-414.

http://www.vesiletunnecat.com/vesiletun/arsiv-kitap-oku/kuran-meal-tefsir/tefsirul-munir-zuhayli/