Hakkı söylemenin önünde bir engel olmamalıdır
Sebe’ Sûresi 31, 32, 33
Allahın huzuruna geldiklerinde iki zalim grup didişir. Zalimler iki gruptu, biri istikbar edenler (büyük olmadıkları halde büyüklük taslayanlar), diğeri zayıf düşürülenler (zayıf olmadıkları halde diğer tarafın kendilerini zayıf hissettirdiği aşağıladığı sömürdüğü).
Güden yöneticiler ve güdülen topluluk. Her iki grup da zalimler kümesinden oluyor dikkat edin.
Allah zayıf düşürülüp zulme alet edilenleri zalimlerden ayırt etmedi.
(İstizaf: Zayıf ve küçük görme) Allahın huzurunda habire suçu birbirine atıyorlar. İstizaf edilenler dediler ki: “Siz olmasaydınız biz Mü’minler olurduk. Zulmün esas payı sizde. Bizi manipüle ettiniz.”
İstikbar edenler de dediler ki: “Hidayet size geldiği halde biz mi sizi geri çevirdik? Hayır işin aslı, siz de mücrim idiniz. Siz yolu tutmadınız ki yola gelesiniz. Cürüm üzereydiniz. Sorumluluk size ait bize yıkmayın.”
İşte böyle sözü birbirlerine attılar. Rabbimiz her iki grubu da yeriyor.
İstikbar edenleri hakları olmadığı halde büyüklenmiş olmalarından ötürü yeriyor. İstizaf edilenleri de zayıf olmadıkları halde zayıflığı kabullendiler, yaratılışta aynıydılar, akılda donanımda her bakımda aynıydılar, ama onların tehditlerine karşı hakkı söylemekten korktular, bu uğurda fedakarlık göstermediler, boyun eğdiler diye yeriyor.
Allah da onlara zilleti verdi. Tıpkı Firavunun Mısır halkını “siz zayıfsınız” diye inandırması, sindirmesi gibi.
Allah-u Teala, böyle sindirilen insanları da mazur görmüyor. “Ne yapsınlar Firavunun orduları vardı, gücü vardı zulmetti, halk da mecbur kaldı, sindi” diye mazur görmüyor.
Zira hakkı söylemenin önünde bir engel olmamalı.
İstizaf edilenler “Sen de bizim gibi Allahın bir kulusun. Bizi nasıl kulun yerine koyup kendini bize ilah diye kabul ettirmeye kalkarsın? Ne demek Allahın sözünü bırakacağız da senin sözüne uyacağız? Ne demek senin sözün bizimkinden her halükarda üstün? Kim oluyorsun da sen son sözü söylersin? Ne farkın var senin?” demediler. Boyun eğip teslim oldular. Allah da bu zayıflığı kabullenenleri yerdi, istikbar edenleri yerdiği gibi.
İstikbar edenler, istizaf edilenlerden bir ve yegane olan Allah'ı hep yok saymalarını beklemişlerdir. Tarih boyunca bu değişmemiştir.
Prof. Dr. Halis AYDEMİR
https://www.youtube.com/channel/UCmtC7LTnXDfKG8RVnRnOy7Q
https://akledenkalpler.blogspot.com/?m=1
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder