Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillâhirrahmânirrahîm
“Şeytan seni bir kötülüğe sevketme girişiminde bulunursa, hemen Allah’a sığın.” (Fussilet, 36)
Rasûlullah (sav) Efendimiz buyurdular:
“Allah Teâlâ da kıskanır. O’nun kıskanması, kulun ilâhî yasakları çiğnemesi sebebiyledir.” (Buhârî, Nikâh, 107; Müslim, Tevbe 36.)
Allah Teâlâ, içinde şeytanın iğvâsını, şöyle yap böyle yap diye kötülüğe doğru ittiğini hisseden kimsenin, hiç vakit kaybetmeden hemen Rabbine sığınmasını tavsiye buyurmaktadır. İçinde günaha doğru bir meyil veya bir kimseye karşı öfke hisseden yahut nefsin başka telkinleriyle burun buruna gelen insanın yapacağı tek şey, o duyguları yaratana sığınmaktır. Öyle ya, iri azgın köpeklerin hücumuna uğrayan bir kimsenin yapacağı en iyi hareket köpeklerin sahibine sığınmaktır. İslâm büyüklerinden biri ile talebesi arsında geçen şu konuşma da bunu göstermektedir:
-Şeytan seni fenalığa teşvik ederse ne yaparsın?
-O duygulardan kurtulmaya gayret ederim.
-Şeytan aynı duyguları bir daha telkin ederse?
-Yine o duygulardan kurtulmaya çalışırım.
-Şeytan seni tekrar baştan çıkarmaya çalışırsa?
-Ben yine ondan kurtulmaya gayret ederim.
-Bu uzun iş, oğlum! Düşün, yolda giderken önüne bir koyun sürüsü çıksa, sürünün köpeği havlayarak yanına gelip sana yol vermese ne yaparsın?
-Köpekle mücadele eder, yolumdan çekilmesini sağlarım.
-Bu da uzun iş, evlât! Sürünün çobanından yardım iste de, köpeği yolundan çeksin. (Riyâzü’s Sâlihîn, 7.Cilt Syf. 237. Erkam Yay.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder