Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillâhirrahmânirrahîm
“Kendi kendine, yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan bir sesle sabah akşam Rabbini an. Gafillerden olma.” (A’raf, 205)
Rasûlullah (sav) Efendimiz buyurdular:
“Allâh’ı sevmenin alâmeti, Allâh’ı zikretmeyi sevmektir.” (Suyûtî, Câmiu’s-Sağîr, II, 52)
et-Te’vîlâtü’n-Necmiyye’de şöyle denilmiştir:
“Rabb’ini içinden an.” Yani Allah’ın emrettiği amellerle nefsinin fiillerini, Allah’ın ahlakıyla da nefsinin ahlakını değiştirmek ve nefsinin varlığını Allah’ın zâtında yok etmek suretiyle fiillerle, ahlakla ve zât ile O’nu içinden zikret. Nitekim bir kudsî hadiste: “Kulum beni kendi içinde zikrederse ben de onu kendi içimde (nefsimde) zikrederim.” (Buhârî, Tevhid, 15, 43; Müslim, Zikr, 2, 18, 19) buyurulmuştur. Bu da “Beni zikredin ki ben de sizi zikredeyim” (Bakara, 152) ayetinin sırrını ifade etmektedir. (İsmail Hakkı Bursevî, Rûhu’l-Beyân, 6.Cilt, 510. Sayfa, Erkam Yay.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder