Eûzu billahi mineş şeytânirracîm
Bismillahirrahmanirrahim
﴾1﴿ De ki: “Ey inkârcılar!
﴾2﴿ Ben sizin tapmakta olduğunuz şeylere tapmam.
﴾3﴿ Siz de benim taptığıma tapıyor değilsiniz.
﴾4﴿ Ben sizin taptıklarınıza tapacak değilim.
﴾5﴿ Siz de benim taptığıma tapıyor değilsiniz.
﴾6﴿ Sizin dininiz size, benim dinim banadır.”
Sadakallahul Azim
Tefsir (Kur'an Yolu)
Tevhid ilkesinin sembolü olarak Mekke döneminin ilk yıllarında inen bu sûrede Mekkeli müşriklerin şahsında bütün putperestlere ilân edilmek üzere iman ile şirkin ayrı şeyler olduğu, bu iki inanç sistemi arasında bir benzerlik bulunmadığı, dolayısıyla ikisinin birlikte bulunmasının, iki inanç arasında bir uzlaşmaya gidilmesinin mümkün olmadığı kesin olarak ifade edilmiştir.
Bazı müfessirlere göre 2-3. âyetlerde, gelecekte Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in müşriklerin taptığına tapmayacağı, onların da Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in taptığına tapmayacakları ifade edilmiş;
4-5. âyetlerde ise halihazırda da onların tutumlarının farklı olmadığı bildirilmiştir. Ancak Şevkânî bu yorumu reddetmekte, 4-5. âyetlerin 2-3. âyetlerdeki gerçeği pekiştirdiğini söylemekte; bu tekrarlara dil kurallarından ve Arap şiirinden örnekler getirmekte, Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in hadislerinde de benzer tekrarların bulunduğunu ifade etmektedir (bk. V, 599-600). Bizim tercihimiz de bu yöndedir. Zira 2-3. âyetlerde Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in şahsında müminlerin sadece bir Allah’a kulluk etmeleri emredilmiş, Allah’a ortak koşanlarla gerek inanç gerekse ibadet bakımından hiçbir şekilde benzerliklerinin bulunmadığı vurgulanmıştır.
4-5. âyetlerde ise Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’i kendi dinlerine döndürmek isteyen putperestlerin ümidini kırmak maksadıyla söz tekrar edilmiştir. “Sizin dininiz size, benim dinim banadır” şeklinde tercüme ettiğimiz 6. âyet, daha geniş kapsamlı ve daha vurgulu bir şekilde önceki âyetleri tekit eder ve bu iki din arasında uzlaşmanın olamayacağını gösterir. Zira bu iki dini uzlaştırmak, hak ile bâtılı uzlaştırmak anlamına gelir.
Son âyetten din, vicdan ve ibadet özgürlüğünün esas olduğu, kimsenin herhangi bir dine girmeye zorlanamayacağı anlamının da çıkarılabileceğini düşünen bir kısım müfessirler bu âyetin müşriklere karşı savaşılmasını emreden âyetle (bk. Tevbe 9/36) neshedildiğini yani hükmünün kaldırıldığını ileri sürmüşlerdir. Ancak bizim de katıldığımız görüşe göre âyetin hükmü kaldırılmamıştır; çünkü burada bir emir veya yasak değil, bir vâkıanın tesbiti ve ifade edilmesi (haber) söz konusudur; haber ise Allah Teala’dan olduğu için gerçektir, hükmü değişmez (bk. Şevkânî, V, 600).
Kaynak : Kur'an Yolu Tefsiri Cilt: Sayfa:704-705https://kuran.diyanet.gov.tr/tefsir/K%C3%A2fir%C3%BBn-suresi/6208/1-6-ayet-tefsiri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder